اینگونه امام زمانمان را زیارت کنیم

 دهه ای که در آن به سر می بریم، دهه مبارک کرامت است، که به یمن مولودهای این دهه، دهه پرخیر و برکتی است. دهه ای که در آن سه سلاله پاک از فرزندان امام موسی کاظم(ع) عطر افشانی و نور گسترانی می کنند. در راس همه این بزرگواران نیز حضرت ثامن الحجج امام علی بن موسی الرضا (ع) وجود دارد، که همه ما در زیر چتر آن امام همام بهره مند و متنعمیم.
به هر روی در دهه کرامت و سالروز ولادت حضرت معصومه(س) و روز بزرگداشت شاه چراغ احمدبن موسی(ع) و امام رضا(ع) قرار داریم و ضمن تبریک این ایام بر خود وظیفه دانستم تا برای ارج نهادن به مقام شامخ این ستاره های درخشان مطلبی هر چند ناچیز را تقریر نمایم.
اما آنچه من می خواهم بنویسم را در واقع می توان درس عبرت و پند حکیمانه و برشی از تاریخ زندگانی این بزرگان دانست. آن روز که حضرت معصومه(س) به شوق دیدار امام زمانش و برای ملاقات با آن امام رئوف(ع) از شهر و دیار خود هجرت کرد و بعد از جلای وطن در بین را به دست دشمنان به درجه رفیع شهادت نائل آمد. این هجرت حضرت معصومه(س)برای ملاقات امام رضا(ع) را می توان حاصل فهم دقیق و دانستن مقام و جایگاه آن حضرت دانست، همان فهم و عرفانی را که هر کس آن را دارا باشد ثوابی دارد که امام صادق(ع) در این باره می فرمایند: "يعلم انّه امام مفترض الطّاعة، غريب شهيد، من زاره عارفا بحقّه اعطاه اللَّه عزّ و جلّ اجر سبعين شهيدا ممّن استشهد بين يدى رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و اله على حقيقة؛  بداند او امامي است كه اطاعتش از طرف خدا واجب است، او دور از وطن و شهيد است. هركس او را زيارت كند در حالى كه عارف به حق وى باشد، خداوند اجر هفتاد شهيد به او عنايت كند، شهيدى كه به واقع در كنار رسول الله (ص) به شهادت رسيده است."(لوامع صاحبقراني، ج‏8، ص 556)

فهم و عرفانی را که هرکس در زمان خودش نسبت به امام زمانش دارا باشد دارای مقامی بس شگرف و بالاست، عرفان و شناختی که امروز ما بایستی نسبت به مقام و جایگاه امام زمان خودمان یعنی حجه بن الحسن العسگری(عج) داشته باشیم. آن روز حضرت معصومه با درک صحیح و درست از جایگاه امام زمانشان برای دیدار و ملاقات با وی رنج سفر را تحمل کرد و در راه رسیدن و نیل و ملاقات امام زمانش عزیزترین چیز خود یعنی جانش را نیز داد. ما نیز وظیفه داریم با الگو قرار دادن این بزرگان در زندگی خود برای رسیدن و ملاقات امام زمانمان(عج) جان فشانی کنیم و مقدمه این جانفشانی هم معرفت مقام و جایگاه آنان است، پس بکوشیم و تلاش کنیم و از خدا بخواهیم که معرفت اولیای خود را نصیب ما نیز بگرداند.