روابط نامشروع مخفی در کلاه‌پهلوی؛ کمک به ترویج بیشتر بی‌بندوباری

به گزارش بولتن نیوز به نقل از صراط،  کلاه پهلوی که داستانی خیالی برای تبیین ماجرای واقعی کشف حجاب رضاخانی است، قرار بود با بیان وضعیت آشفته درونی برخی خانواده های سلطنتی و حاکمان و دست نشاندگان آنها، مخاطب را به خوب بودن حجاب و بد بودن ولنگاری راغب کند؛ اما برخی بینندگان معدود این سریال، تلاششان برای دیدن و یا شنیدن صحنه های روابط نامشروع مخفی و مستتر در آن، بیشتر از تلاششان برای دریافت مفاهیم معنوی حجاب و عفاف است.(البته این دسته در اقلیت محضند!)

نمونه این "س ک س" های مخفی، گپ و گفت های عاشقانه مه لقا (شقایق فراهانی) با ژان (صالح میرزاآقایی) در گشت و گذارهای‌شان در تفرجگاه های اطراف پایتخت، یا صحنه تنها شدن جوانشیر (داریوش کاردان) با مه لقا (شقایق فراهانی) و تداعی تجاوز به او، دل و قلوه دادن های کریم (امین حیایی) با بلانش (نگین محسنی)، صحنه های متعدد حمام رفتن زنان بازیگر این سریال در حالی که حوله بر دوش از جلوی دوربین محو می شوند و بسیاری صحنه های دیگر که از قضا همگی به نوعی دوستی های حرام زنان و مردان را تبلیغ می کنند، از جمله سکانس های حاوی روابط نامشروع مخفی این سریال هستند.

روانشناسان غربی که در راستای منافع سرمایه داران و هواداران نظام سرمایه داری، تبلیغ و ترویج بی بندوباری جنسی را در طول دهه های گذشته در دستور کار خود قرار داده اند، بر این نظرند که مردم از روابط حرام و تلاش مردان برای نزدیک شدن به زنان متأهل در فیلم های سینمایی و محصولات رسانه ای، استقبال عجیبی می کنند! گویا آقای دری نیز در پی عملی کردن این تئوری است تا بتواند از این طریق، اندک مخاطبی برای خود دست و پا کند!

کارگردان سریال کیف انگلیسی که اثر تلویزیونی اش در آن زمان با استقبال مخاطبان و منتقدان روبه رو شده بود، البته چنین رویه ای را در کیف انگلیسی هم دنبال می کرد؛ اما نه با این وقاحت! تعجب آورتر اینکه مسئولان سیما نیز با نمایش این همه بی بندوباری مخالفتی نمی کنند! به قول کارشناسان رسانه و علوم ارتباطات، تکرار پی درپی یک مطلب، آن را برای مخاطب باورپذیرتر می کند. اما انگار معاونت سیمایی ها، این اصل اساسی در رسانه های تصویری را فراموش کرده اند و مخاطبان را هر هفته با خیل عظیمی از سکانس هاس روابط نامشروع مخفی در گفتار و کردار بازیگران روبه رو می کنند.

میزان و شدت سوءاستفاده از زنان متأهل در این سریال به حدی است که مخاطب را به یاد سریال های منطقه آمریکای لاتین می اندازد که تب تماشای آنها از شبکه های ماهواره ای در حال حاضر بسیار بالاست. سریال هایی که از نظر فنی و نگارش سناریو، بازیگری، کارگردانی و بسیاری از فاکتورهای یک اثر نمایشی خوب، به شدت فقیرند؛ اما تنها عاملی که مخاطبان به خصوص ساکنان خاورمیانه به تماشای آنها متمایلند، همین ارتباطات مخفی زنان متأهل با مردانی غیر از همسران شان است. دامی که برای تخریب مسلمانان و مردم خاورمیانه از سوی استکبار جهانی گسترده شده تا با استفاده از ابزار تهاجم فرهنگی، آندلسی دیگر در این منطقه از دنیا ایجاد کنند، حالا از تلویزیون خودمان سردرآورده که این مسأله تعجب بسیاری از خانواده های دلسوز انقلاب و نظام را برانگیخته است.

اینکه خانواده سلطنتی ایران در آن زمان در به هم ریختن هنجارهای پذیرفته شده جامعه پیشرو بوده اند، مسأله ای است که باید آن را اعلان همگانی کرد؛ اما اینکه همه مردم ایران به نوعی در این مسائل دست داشته و یا به آن متمایل بوده اند، دقیقا همان چیزی است که باید نفی شود؛ نه اینکه اتفاقا تبلیغ هم بشود.

نقل است که آیت الله بروجردی در اواخر عمر خود می فرمودند ای کاش به جای پذیرش مرجعیت عام شیعیان جهان، در قضیه مبارزه با کشف حجاب به شهادت می رسیدم. این همان چیزی است که در این سریال باید بر آن تأکید شود و از قضا، حلقه مفقوده سریال است. بالاخره باید بعد از این همه مدت، مخاطب به این نتیجه برسد که بی بندوباری بد است و حجاب، بهترین گزینه برای عاقبت به خیری خانواده هاست؛ اما در این سریال، خانواده های بی بندوبار، بیشترین پیشرفت در جامعه را دارند و مؤمنان همواره شکست می خورند!