اگر کنگره طرح اوباما را تصویب نکند ، چه اتفاقی می افتد؟

گروه بین الملل - آیا رئیس جمهور باید باز هم به خط قرمز خود پایبند باقی بماند ؟ اگر اینکار را نکند ، در مورد پایبندی به سایر خط قرمز ها چه حرفی برای گفتن خواهد داشت ، مثلا تکلیف وی در قبال آنچه که در مورد تلاش ایران برای حفظ برنامۀ توسعۀ سلاح های هسته ای اش مطرح کرده چیست؟
به گزارش بولتن نیوز، سایت Newsmax نوشت،   رئیس جمهور امریکا برای رفتن به کنگره را چگونه تفسیر خواهند کرد ؟ و واکنش دولت اسرائیل نسبت به این موضوع چه خواهد ؟ آیا وجود این سوء تفاهم ها ، احتمال رویارویی نظامی با ایران را افزایش خواهد داد ؟
این پرسش ها و عدم اطمینان از پاسخ آنها ، معضل ناشی از تصمیم رئیس جمهور برای رفتن به کنگره را پس از تعیین خط قرمزی که توسط سوریه نقض شده به خوبی نشان می دهد.
بی شک راهی برای خروج از این معضل وجود دارد ، حداقل با درنظر گرفتن ایران و اقدامات این کشور در آینده  و آن این است که اکنون دیگر رئیس جمهور باید دربارۀ خط قرمز مرتبط با ایران هم تصویب کنگره را ملاک قرار دهد.
حال او باید برای اقدام نظامی علیه برنامه تسلیحات هسته ای ایران هم از کنگره درخواست مجوز کند، البته در صورتیکه ایران از خط قرمزی که او قبلا برای این کشور تعیین کرده عبور کند. اگر کنگره مجوز لازم را صادر کند ، این  عمل، تهدید بازدارنده ای را که در حال حاضر ایران را هدف گرفته ، با تأکید بر خط قرمزی که با همکاری رئیس جمهور و کنگره ترسیم شده ، افزایش می دهد.
اینکار هیچ تردید را در ذهن رهبران روحانی باقی نمی گذارد که رئیس جمهور نه تنها ارادۀ اجرای خط قرمز را دارد بلکه مجوز کنگره را نیز برای انجام این کار کسب کرده است .
داشتن مجوز مبادرت به اقدام نظامی به معنی آن نیست که رئیس جمهور لزوما دست به چنین اقدامی بزند ، بلکه این مجوز تنها به او قدرت لازم را می دهد تا در صورتی که بخواهد ، بدون نیاز به اقدام دیگری از سوی کنگره، اینکار را انجام دهد.
اما همانطور که اوباما به عنوان رئیس جمهور بارها هشدار داده : او بلوف نمی زند ، اگر می گوید به ایران اجازۀ  توسعه سلاح های هسته ای را نمی دهد یعنی توانایی اینکار را دارد و حرفش جدی است - مگر اینکه کنگره جلوی او را بگیرد.
اگر کنگره امروز بر خط قرمز مرتبط با ایران هم صحه بگذارد ، رهبران روحانی ایران می فهمندکه هیچ عاملی وجود ندارد که باعث شود رئیس جمهور ازحرف خود برگردد. تنها در صورتی که رهبران ایران به این باور برسند که اگر از خط قرمز اوباما عدول کنند اوباما به راکتورهای هسته ای ایران حمله خواهد کرد، آنگاه می توان امیدوار بود که آنها برنامۀ هسته ای مشکوک خود را متوقف کنند.
هدف این نیست که رئیس جمهور واقعا به ایران حمله کند. بلکه هدف این است که آنها متقاعد شوند ، چنانچه خط قرمز ها را زیر پا بگذارند، کنگره دست اوباما را برای اقدام نظامی باز می گذارد.
پرزیدنت اوباما پیش از این هم به ایران نشان داده که بدون تصویب شورای امنیت سازمان ملل متحد ، بریتانیا ، ناتو ، اتحادیه عرب و دیگر نمایندگان جامعه بین المللی – و تنها در صورتیکه تاییدکنگره را بگیرد - علیه سوریه دست به اقدام نظامی خواهد زد.
این امر به ویژه در رابطه با ایران مهم است، زیرا احتمالا کنگره بیشتر از جامعه بین المللی از اقدام نظامی علیه برنامه تسلیحات هسته ای ایران حمایت کند .
خطر رسم خطوط قرمز غیر ضروریو بیش از حد ، آنهم قبل از اینکه خط قرمزی نقض شده باشد ، بسیار خطرناک است. رئیس جمهوری که ملت خود را به ملزم می کند تا در صورت عبور از خط قرمزها،  دست به اقدامات تنبیهی بزند -همانگونه که در مورد سوریه به چشم می بینیم- در واقع پیشاپیش دست خود را بسته است. اما پرزیدنت اوباما مدتهاست که در مورد ایران خود را دچار این مخاطرات کرده و دست خود را بسته و بسیار هم محکم هم بسته است.
او تعهدی سنگین را بر عهده گرفته ، نه تنها در قبال مردم آمریکا ، که امنیت ملی شان در معرض خطر وجود ایران مسلح به تسلیحات هسته ای است ، بلکه در قبال رهبران اردن ، عربستان سعودی، امارات و اسرائیل ، که برای آنها ایران هسته ای، چه بسا تهدیدی بزرگتر به شمار می آید.
و اسرائیل نیز تاکنون با تکیه بر این تعهد عمل کرده – و یا هنوز اقدامی نکرده است.
اکنون متحدان آمریکا باید مطمئن شوند- و همچنین دشمنان آمریکا ، به خصوص ایران، باید این پیام را دریافت کنند - که پرزیدنت اوباما توان آن را دارد که به وعده خود عمل کند ، و کنگره او را از انجام این کار باز نمی دارد .
 مسألۀ ایران با سوریه متفاوت است. اگر ایران به سلاح های هسته ای دست پیدا کند، منافع ملی آمریکا به طور مستقیم تضعیف می شود. در حالیکه کاربرد سلاح های شیمیایی توسط بشار اسد ، رئیس جمهور سوریه علیه مردم خودش ، منافع امریکا را مستقیما به خطر نمی اندازد.
مسأله خط قرمز علیه ایران به مراتب مهم تر از موضوع خط قرمز علیه سوریه است.
کنگره ابتدا باید به رئیس جمهور اجازه دهد تا به وعدۀ خود در مورد سوریه عمل کند . سپس باید به رئیس جمهور اختیار لازم را بدهد تا به تعهد به مراتب مهم تر خود ، با توجه به خط قرمز علیه ایران جامعۀ عمل بپوشاند.
این دو حرکت کنگره می تواند موقعیت آمریکا را در جهان تقویت کند و از فاجعۀ تغییر بازی  ناشی از بروز یک ایران مسلح به سلاح هسته ای جلوگیری کند.

آلن درشوویتز ، استاد دانشکده حقوق فلیکس فرانکفورتر ، در دانشگاه هاروارد است. او فارغ التحصیل کالج بروکلین و مدرسه حقوق دانشگاه ییل است. زندگینامه او با عنوان ، " موضع گیری" در اکتبر 2013 منتشر می شود.