چرا اوباما از جنگ عقب نشست؟

گروه مانیتورینگ - تهدید نظامی آمریکا علیه سوریه یکی از مهمترین بحث های همه محافل شده است که پای این موضوع به شبکه های اجتماعی نیز کشیده شده است.

به گزارش بولتن نیوز، عابدین نورالدینی از کاربران شبکه های اجتماعی در صفحه گوگل پلاس خود نوشت:
 
چرا اوباما از جنگ عقب نشست؟

بر اساس پیش بینی های داخلی و خبر رسانه های معتبر دنیا بامداد امروز، یکشنبه قرار بود 100 موشک کروز آمریکایی از ناوگان این کشور در آب های مدیترانه و ده ها جنگنده این کشور از پایگاه نظامی اینجرلیک در ترکیه، 50 نقطه استراتژیک در خاک سوریه را مورد هدف قرار دهند.
اوباما اما شامگاه اول سپتامبر درست در زمانی که همه منتظر صدور فرمان آتش از سوی او بودند؛ توپ را در زمین کنگره انداخت تا اصطلاحا زمان بخرد.
چرا؟ چرا اوبامای دموکرات به سرعت سناریو جنگ علیه سوریه را نوشت و درست سر بزنگاه پا پس کشید؟

می شود درباره چند دلیل آن گمانه زنی کرد
در بعد بین المللی اوباما تقریبا تنها ماند. به جز فرانسوا اولاند؛ هیچ رییس جمهور معتبری در دنیا برای حمله به سوریه اعلام آمادگی نکرد. در این حوزه، اوباما ضربه اول را همپیمان همیشگی اش انگلیس خورد. پارلمان انگلیس با رای منفی به مشارکت این کشور در حمله به سوریه، اوباما را تنها گذاشت و دولت اءتلافی کامرون برای حمله به سوریه از اوباما عذرخواهی کرد تا اینبار برخلاف جنگ افغانستان و عراق، آمریکا متحد همیشگی خود را همراه نداشته باشد. آلمان ، اسپانیا و ایتالیا نیز صریحا با این جنگ ولو به صورت محدود، مخالفت کردند.


در بعد حقوقی هم اعتراض سازمان ملل به حمله یکجانبه آمریکا و بی توجهی این کشور به ساختار شورای امنیت هم فشار افکار عمومی را بر اوباما بیشتر کرد. مخالفت تمام قد روسیه با این جنگ و برخی اطلاعات مبنی بر استعداد راداری و موشکی ارتش اسد که توسط توسط نظامیان روس صورت گرفته بود هم بر تردید های اوباما افزود. از سوی دیگر برگزاری اجلاس گروه 20 در روسیه در روز چهارشنبه این هفته هم می تواند از دلایل به تاخیر افتادن این حمله باشد.

در منطقه هم اوباما به جز همراهی نیم بند ترکیه و عربستان، موافقی ندارد
در قطر، اختلافات بر سر حمله به سوریه بالاست و لذا موضع مشخصی از سوی این کشور اعلام نشد. پادشاه اردن هم در برابر این موضوع سکوت کرده و از عواقب این جنگ بر وضعیت کشورش هراس دارد. عراق صراحتا با این جنگ مخالفت کرده است. لبنان و دولت خودگردان هم مخالفت خود را اعلام کرده اند. مصر اساسا دارای شرایط لازم برای اعلام نظر نیست. عمان و کویت و بحرین و امارات هم با جنگ اوباما علیه اسد موافقت نکرده اند. بنابراین اوباما در میان اعراب تنها ملک عبدالله را همراه خود دارد.
علیرغم این موارد اما شاید مهمترین دلیل اوباما برای به تاخیر انداختن حمله به سوریه، پالس های آشکاری باشد که از ایران به او رسید.

آیت الله خامنه ای صریح ترین پالس را دادند. ایشان تصریح کردند:
"اين قطعاً يك فاجعه براى منطقه خواهد بود و مطمئناً آمريكايى‌ها از اين مسئله ضرر خواهند كرد؛ اين را بايد بدانند؛ قطعاً ضرر ميكنند ... اصلاً *هيچ آينده‌ى روشنى هم وجود ندارد*، يعنى واقعاً منطقه منطقه‌اى است كه مثل *انبار باروت*، اگر يك جرقّه‌اى آنجا از اين قبيل دست بدهد، آدم نميداند كه ابعاد اين جرقّه چه خواهد شد."

این واضح ترین هشداری بود که رهبر ایران به اوباما داد. شاید واضح ترین پیام این هشدار این بود که در صورت حمله به سوریه، منطقه وارد مرحله ای می شود که هیچ کشوری نمی تواند آن را مدیریت کند.
تهدید صریح فرمانده سپاه درباره حمله به سرزمین های اشغالی و هشدار صریح تر به کشورهایی که آمریکا را به هر شکلی در این جنگ همراهی می کنند نیز یک پیام واضح داشت و آن این بود که جمهوری اسلامی ایران به عنوان متحد استراتژیک سوریه، به هیچ وجه دخالت مستقیم آمریکا برای تغییر موازنه جنگ در سوریه به سود تروریست ها، را تحمل نخواهد کرد.

اوباما فعلا دست نگه داشته است و این به معنای چشم پوشی او از حمله به سوریه نیست. او تا همین جا هم هزینه زیادی به خاطر تاخیر در جنگ خواهد پرداخت اما حتما این جنگ را آغاز خواهد کرد. بی دلیل نیست که جان کری می گوید عدم حمله به سوریه، ایران را جسورتر می کند.
کنگره حتما مجوز جنگ را به اوباما می دهد. اما نه در این شرایط! شاید گزارش کارشناسان سازمان ملل درباره مختصات حملات شیمیایی در ثوریه، دستور کار بعدی کاخ سفید باشد.