سؤالی که از مدیران راه آهن و شرکت رجا می شود این است که اگر شما دراین وضعیت به جای شخص مسافر بودید چه فکر و تدبیری می کردید ؟ آیا این نقص بزرگ و نبود باجه کنترل بلیت اینترنتی در ایستگاه های مبداء را احساس نمی کردید؟
گروه اقتصادی – حسن باوی نویسنده دو گزارش انتقادی در مورد عملکرد شرکت قطارهای مسافربری، با ارسال سومین گزارش خود برای بولتن نیوز، نکات دیگری را یادآور شده است...
به گزارش بولتن نیوز، نویسنده در گزارش سوم خود آورده است: به دنبال سکوت اختیار کردن مدیران شرکت رجا و مدیران راه آهن ج.ا.ا در مورد گزارش انتقادی دوم و همچنین نقطه نظراتی که بعضی از خوانندگان محترم در مورد گزارش های انتقادی داشته اند و همچنین با توجه به اهمیت و حساسیت این موضوع برای مسافران قطارهای مسافربری، سومین و آخرین گزارش انتقادی خود را نگاشته و در آرزوی رفع مشکلات و نواقص موجود در سیستم و عملکرد قطارهای مسافربری می نشینم.
نواقصی که در صورت رفع آنها، گام بلندی در جهت ارج نهادن و تکریم مسافران قطارهای مسافربری برداشته خواهد شد.البته نقص های موجود در سیستم قطارهای مسافربری بسیار است و در این گزارش فقط به اهم آنها اشاره شده است.
نقص اول: شرکت رجا بلیت را می فروشد و شخص دارنده ی بلیت از مأمورین ایستگاه راه آهن که هیچکدام از آنها به رجا ارتباطی ندارند، عبور می کند و سوار قطار می شود. قطاری که آن نیزمتعلق به رجا نیست و مالکیت آن به شرکت مهتاب سیر جم برمی گردد.در ایستگاه نیز مأمورین راه آهن ج.ا.ا حضور دارند و نه شرکت رجا.
پس در این سفری که از ابتدا تا انتهای آن کسی از عوامل رجا حضور نداشته،شرکت رجا در قبال انجام چه نوع خدماتی اقدام به فروش بلیت کرده است؟ شرکت مهتاب سیر جم که مالکیت آن قطار مسافربری را بر عهده داشت نیز می توانست سامانه فروش بلیت داشته باشد و برای مسافران خود بلیت صادر کند. قطارهای مسافربری دیگر نیز باید از همین مقوله پیروی کنند تا دیگر نیازی به فروش بلیت از طرف شرکت رجا نباشد و هر شرکت مسافربری برای خود سامانه مستقل فروش بلیت داشته باشد و مستقیما" به فروش بلیت مسافران خود مبادرت ورزد.
نقص دوم:وقتی سامانه فروش بلیت اینترنتی ایجاد می گردد،پس امکانات و خدمات متناسب با آن نیز باید ارائه شود،یعنی همان ایجاد باجه کنترل بلیت اینترنتی در ایستگاه های مبداء.ولی متأسفانه مسئولین مربوطه این اصل مهم را فراموش کرده اند و فقط به وضع قوانین و مقررات اکتفا کرده اند.در موردی که در ذیل ذکر آن آمده،این نقص بزرگ که همان نبود امکانات متناسب با فروش بلیت اینترنتی است به وضوح نمایان می شود.
اینجانب پس از آنکه بلیت خود را به صورت اینترنتی خریداری و اطلاعات سفرم را یادداشت و برای چاپ بلیت به یکی از آژانس های سطح شهر اهواز رفتم، با ین پاسخ مسئولان آنجا مواجه شدم«سیستم قطع است».آنجا را ترک کردم و به آژانس دیگری رفتم،پاسخ آنها این بود«بلیت قطار نداریم».از آنها نشانی یک آژانس مسافری دیگری را گرفته ولی وقتی به آنجا نیز رفتم،پاسخ آنها همانند همکاران قبلی خود این بود«سیستم قطع است». در نهایت و با توجه به زمان کمی که به حرکت قطار مانده بود،وارد یک کافی نتی که در مجاورت همان آژانس بود شدم و از اطلاعات سفرم پرینت گرفتم.در این کافی نت سیستم فروش رجا بر خلاف آژانس های مسافری دیگر قطع نبود!!! پس از اخذ پرینت با عجله و دوان دوان وارد ایستگاه راه آهن اهواز شدم و به باجه کنترل بلیت آنجا رسیدم. مسئولان مربوطه ی ایستگاه اهواز در ابتدا خرید بلیتم را کان لم یکن تلقی کرده ولی باتوجه به توضیحاتی که برای آنها دادم، اطلاعات سفرم را با کارت شناسایی من تطبیق داده و اجازه عبور و سوارشدن به قطار را به من دادند.
حال باتوجه به مورد فوق،سؤالی که از مدیران راه آهن و شرکت رجا می شود این است که اگر شما دراین وضعیت به جای شخص مسافر بودید چه فکر و تدبیری می کردید ؟ آیا این نقص بزرگ و نبود باجه کنترل بلیت اینترنتی در ایستگاه های مبداء را احساس نمی کردید؟
نقص سوم: شرکت های خصوصی که درزمینه ی حمل و جا به جایی مسافر فعالیت می کنند باید این اختیار و قدرت عمل را داشته باشند تا در گزینش و انتصاب پرسنل خود و از جمله رئیس قطار، آزادانه فعالیت کنند تا بتوانند در قبال آن ها پاسخ گو و مسئولیت پذیر باشند. لذا انتخاب رئیس قطار از سوی مدیران راه آهن جمهوری اسلامی ایران در شرکت های خصوصی، با اصل و روح خصوصی سازی منافات دارد و به گستردگی و تعدد مسئولیت ها و در پی آن به کاهش و ضعف در عملکرد شرکت های خصوصی می انجامد.
نقص چهارم: نقد و انتقادپذیری و استفاده از آن در جهت رفع نواقص،همواره به عنوان یکی از مؤلفه های اساسی در جهت بهبود کیفیت و خدمات و به روز کردن و منطبق کردن ساختار شرکت ها با واقعیتهای موجود می باشد. لذا مسئولین شرکت رجا و مدیران راه آهن ج.ا.ا باید برای مقابله با بدبینی ها و سوء ضن هایی که به دنبال اخذ مبالغ اضافه ایی که از مسافران صورت می گیرد،مشخص کنند که آن مبالغ اضافه به حساب کدام شخص یا گروه می رود؟ آیا به حساب همان هایی می رود که وارد حساب کاربری منتقدان می شوند و به زعم خود مدارک و مستندات آنها را نابود و محو می کنند؟ اگر مسئولین مربوطه نتوانند در این باره پاسخ قانع کننده ای ارائه دهند، از دید اینجانب این دیگر نقص نیست و به نوعی فساد تلقی می شود.فسادی که برای مبارزه با آن باید تلاش کرد.
امیدوارم این بار مسئولین شرکت رجا وهمچنین مدیران راه آهن ج.ا.ا که سکوت اختیار کرده اند و نیز مدیران شرکت مهتاب سیر جم که در این زمینه با "چراغ خاموش" کار و فعالیت می کنند،این بار سنت شکنی کرده و پاسخی روشن و قابل قبولی ارائه دهند تا حقایق برای عموم روشن شود و یا اگر تمایلی به پاسخگویی هم ندارند حداقل ایرادات و نواقص موجود خود را مرتفع کرده تا با بهبود کیفیت و خدمات خود، اسباب امنیت و آسایش مسافران قطارهای مسافربری فراهم گردد.