۱- ایمان هرچه قویتر به آرمانتان و به کارتان؛ نگذارید این ایمان در شماها خدای ناکرده پژمرده و ضعیف شود. این ایمان باید روز به روز تقویتگردد.
۲- برنامههای عملیای که درآن، تفوق و برتری کارکرد ساختار اسلامی و
نیروهای مؤمن به چشم بخورد؛ باید بهگونهای باشد که این خواهر مسلمان و
برادر مسلمان ما که از یک همسن و همکلاسی و همرتبهی غیرمسلمانش در
مقام عمل دینی صالحتر است، در مقام عمل اجتماعی نیز سودمندتر باشد. اگر عمل شما به حال مردم سودمند واقع شود، ماندنی خواهید بود. این
بیان قرآن است. «فاما الزبد فیذهب جفاءً و امّا ما ینفع الناس فیمکث فی
الارض» [کف میرود و آنچه برای انسانها سودمند است میماند. رعد/ آیه ۱۷]
سودمندی بیشتر ما باعث پیروزی ماست. به همین جهت در خودسازی فردی و
جمعی انجمنهایتان باید طوری برنامهریزی کنید که در صحنه خدمت به مردم
بدرخشید؛ نه برای تعریف مردم بلکه برای خدا.
۳- ارتباطتان
را قوی کنید؛ وقتی یک عده در اقلیت هستند، باید بکوشند تا به کمک ارتباطات
گسترده، یک جمع بزرگتر شوند. وقتیکه همه یکجا جمع هستید، احساس دلگرمی و
قدرت بیشتر میکنید.
۴- جذب عناصر جدید؛
گاهی دافعه خیلی قوی است اما جاذبه چندان قوی نیست. مسلمان، هم دافعه دارد
و هم جاذبه. شما باید جاذبهتان زیاد باشد. باید کلامتان و رفتارتان چنان
باشد که اطرافیانتان را یکی یکی جذبکنید. اصلاً باید برنامه داشته باشید
برای جذب آنها. مبادا فکر کنید که اینهایی که با ما مخالف هستند دیگر
کارشان خراب است و درستشدنی نیستند. خیر، انسان تغییر میکند. خیلیها
آدمهای خوبی هستند، میلغزند و بد میشوند. خیلیها آدمهای بدی هستند و
در اثر ارشاد و معاشرت خوب میشوند. تعالیم اسلام یادتان نرود. اسلام
میگوید تا آخرین لحظات حیات، درِ توبه باز است.
۵- انضباط؛
هر کار دستهجمعیای که انجام میدهید باید همراه باشد با انضباط
تشکیلاتی. بچه مسلمانها به انضباط مقدار کمی بها میدهند. باید یک مقدار
به انضباط بیشتر بها بدهیم. اما نظم فرعونی نه؛ زیرا نظم گاهی فرعونی و
طاغوتی است. نظم ما باید الهی، سازنده و نورانی باشد.
۶- شناسایی و کشف استعدادها؛ کشف عناصر مدیر و به درد بخور که بتوانند پستهای کلیدی و مؤثر را با لیاقت اداره کنند. این خیلی مهم است. گاهی ما یک فرد متدین و خوبی را میگذاریم رأس کاری ولی چون تواناییاش ضعیف است، اثر بدی میگذارد. شما باید مدیرهای مومن و متعهد ۱۰ سال آینده را هم کشف کنید و هم
بسازید.
۷- معلوماتتان را ببرید بالا.
مطالعاتتان باید اسلامی باشد، فنی هم باید باشد. هر کدام از شما وظیفهی
شرعیتان است که در هفته یک مقدار روی رشته خاص خودتان مطالعهی فنی کنید،
طوری که کاردانی و کارایی فنی شما رو به افزایش پیگیر و مستمر باشد.
۸- شیوههای صحیح برخورد با دشمن و مخالف را یاد بگیرید؛
گاهی برادرها و خواهرها با جریانهای مخالف میخواهند برخورد کوبنده داشته
باشند اما طرز برخورد آنها طوری است که در جامعه محکوم میشوند. شیوههای
برخورد باید صحیح باشد. باید درباره این شیوههای برخورد بنشینید و تبادل
نظر کنید.
۹- انتقاد
از خویشتن؛ من نمیدانم آیا هیچ وقت دور هم جمع میشوید بگویید این یک
هفته نقایص و عیب کارم این بود. این کار را میکنید یا خیر؟ (پاسخ حاضران:
خیر!) خوب، شروعکنید! هیچ اشکالی ندارد. «المؤمن مرآت المؤمن» یعنی چه؟
برادر و خواهر مسلمان باید آینهی یکدیگر باشند. آینه یکی از کارهایش این
است که عیبهای آدم را میگوید. بنابراین هر هفتهای، دو هفتهای، یک ساعت
دور هم بنشینیم با روی باز و گشادهرویی هر کسی اول عیبهای خودش را بگوید
بعد آنهایی که جا میماند دیگران بگویند، بعد هم عیب جمعمان را بگوییم.
۱۰- امید کامل به آینده؛
هیچ مسلمانی حق یأس و ناامیدی ندارد. مسلمان سراپا امید است. آدمهایی که
ایمان به خدا ندارند آنهایی هستند که از گشایشآفرینی خدا در تنگناها مأیوس
میشوند. انسانهای مؤمن همیشه باید امیدوار باشند. آنقدر قرآن و اسلام به
ما تعلیم میدهد که نه با یک غوره سردیتان بشود و نه با یک مویز گرمیتان.
یکروز بالا و یکروز پایین، یکروز جلو و یکروز عقب. تا شما یکدفعه ضایعه
اگر برایتان پیش آمد زود دچار تاسف نشوید و اگر هم خدا یک نعمت به شما داد و
یک پیروزی، زود از شادی خودتان را نبازید. در هر دو حالت باید صبور باشید.
امیدوارم که با چنین امیدی و با چنان ایمانی و چنین عمل صالحی، موفق باشید
که پایههای اداره قاطع نظام اسلامی را بر فراز اسلام محکمتر کنید.