حامد بهداد: خشم من انعکاس جامعه‌ام است

در بخشی از برنامه شب گذشته "هفت" که 25 مردادماه از شبکه سه پخش شد، حامد بهداد که مهمان برنامه بود درباره موضوعات مختلفی از جمله حضورش در آثار سینمایی مختلف و همچنین اختلافاتی که این روزها با یکی از منتقدان پیدا کرده است و دلایل عصبی و پرخاشگر بودنش به اعتقاد عده ای صحبت کرد.

بهداد در ابتدای صحبت هایش با اشاره به اینکه 40 ساله شده است، گفت: امیدوارم چهل سالگی مبعث درون من باشد و خدا به من بصیرت دهد تا پیامبر درونم باشم.

وی از همکاری با کارگردانان مطرح سینمای ایران اینگونه گفت: در دوران دانشجویی وقتی فیلم‌هایی این اساتید را می دیدم خیلی دوست داشتم که با آنها همکاری کنم تا قوه های وجودم بالفعل شود. زمانی که در کنارشان قرار گرفتم احساس لذت بسیاری کردم مخصوصا حضور در کنار مسعود کیمیایی و داریوش مهرجویی.

بهداد در بخش دیگری از صحبت هایش با اشاره به روی کار آمدن دولت یازدهم گفت: عرض تبریک دارم خدمت رئیس جمهور جدید آقای روحانی و به وزرایشان نیز شادباش می گویم. آقای روحانی، اگر مردم و سینماگران توقعی از شما دارند بی جا نیست. متاسفانه فضای پر از سوء تفاهمی در سینمای ایران ایجاد شده که به عنوان نمونه می توان از اختلافات خانه سینما و وزارت ارشاد یاد کرد. امیدوارم این سوءتفاهم ها برطرف شود.

امیدوارم دولت یازدم مشکلات اقتصادی سینما را حل کند
وی در ادامه متذکر شد: بخشی از این مشکلات اقتصادی است. اگر خون تازه ای در رگ سینماگران تزریق شود مشکلات حل خواهد شد. باید هر جناح و تفکری اجازه فعالیت داشته باشند. این طبیعی است که هر جناحی از هر سمت و سویی باید به گفتگو بنشیند، البته فکر می کنم این هنرمندان هستند که گفتگو در جامعه را رواج می دهند من نیز میزان زیادی از توفیقم را از بابت گفتگو و تحلیل و آنالیز به دست آورده ام.

بهداد در ارتباط با اینکه به منتقدان پرخاش می کند و تحمل آنها را ندارد، عنوان کرد: نه این مسئله اصلا درست نیست و من در مورد آن توضیح خواهم داد. هیچکس از نقد مصون نیست حتی خود منتقد. حتی منتقدی که نقد می کند باید هر روز در خودش به یک پردازش بپردازد. اگر توهین و قضاوت کار بدی است شامل حال منتقد هم می شود.

منتقدان خودشان هم از نقد نترسند
وی در ارتباط با موضع گیری هایی که نسبت به صحبت‌های هوشنگ گلمکانی، فریبرز عرب‌نیا و دو منتقد برنامه هفت داشته است و آنها را لوده تعبیر کرده است، توضیح داد: شما فرض بگیرید دو نفر منتقد در یک برنامه فرهنگی قرار است یک فیلم را تحلیل کنند حتی اگر آن منتقدان فیلمی را دوست ندارند باید نظرشان را به درستی بیان کنند. آیا در شان کسی مثل مهرجویی است که در مورد او این طور صحبت شود؟ بنابراین وقتی منتقد نظرش را نمی گوید و حاشیه می رود می شود لودگی. در مورد آقای گلمکانی نیز من بعدا به یک بازنگری رسیدم و الان با وی آشنا شده و سلام و احوال‌پرسی داریم.

بهداد در ارتباط با اینکه شخصی عصبی است، گفت: من انعکاس جامعه خودم هستم اگر جامعه خشم دارد و عصبانی است من هم از آن تاثیر گرفته ام. در دهه ای که من جوانی ام را گذرانده ام همه عصبانی و خشمگین بودند. امیدوارم در دوره جدید این ارتباطات بهبود یابد و این عصبانیت‌ها از بین برود نه مثل امروز که ارتباط مردم با سینما قطع شده و با یک سینمای ورشکسته مواجهیم.

خودم را خیلی دوست دارم
وی در ارتباط با خودش گفت: حامد بهداد شگفت آور است، عالی است. من خودم را خیلی دوست دارم البته از این بابت که در جهان حضور دارم. از این بابت که این نعمت به من داده شده که در جهان هستی باشم، خرسندم و هر روز تلاش می کنم تا به هنرمند شدن نزدیک تر شوم.

بهداد در ارتباط با یادداشتی که از وی در کافه سینما منتشر شده و صحبت های منتقدان در مورد مهرجویی در برنامه هفت که واکنش وی را به همراه داشته است، گفت: متاسفانه برخی منتقدان جنجال را به اصالت رسانه ترجیح می دهند. امیر قادری نباید این کار را می کرد و قبلا در برنامه از من تعریف می کرد چون برای من بد می شود. برای من جای سعادت بیشتری داشت که او از من بد می گفت. در مورد مسئله لودگی نیز چرا منتقدان دیگر این حرف را به خودشان نگرفتند و چرا بلافاصله در سایت کافه سینما به حرف من اعتراض می شود.

نمی‌دانم چطور چرک‌نویس‌های من از کافه سینما سر درآورد
وی یادآور شد: مطلبی که من نوشته بودم قرار بوده در روزنامه روزگار چاپ شود اما نمی دانم چطور چرکنویس یادداشت من سر از کافه سینما درآورده و به عنوان گفتگوی خصوصی من با این سایت منتشر شده است. من به علی معلم اعتراض کردم اما آنها حاضر نشدند مطلب را از سایتشان دربیاورند و به خواسته انسانی من توجه نکردند. من از گفته هایم پشیمان نیستم فقط کلمه ای را دوست نداشتم که چاپ شود.

بهداد درادامه درباره همکاری اش با منوچهر هادی در فیلم "فرزند" گفت: منوچهر هادی را بسیار باهوش می بینم. او فردی است که با سینما خیلی مخلص برخورد می کند و درباره دوربین و سینما و روانشناسی شخصیت ها بسیار می داند. بسیار لذت بردم که در فیلم" فرزند" او حضور داشتم.

بازیگر "سعادت آباد" درباره حضورش در فیلم "فرزند چهارم" گفت: اول اینکه رفتن به آفریقا فقط یک بار برای آدم پیش می آید. مسئله دیگر نیز بحرانی بود که در سومالی وجود داشت و می توانست به دانش من کمک کند بنابراین از نقشی که در این فیلم بازی کردم راضی ام. همچنین از آزیتا موگوئی بسیار سپاسگزارم که مثل یک مادر و با خانمی تمام و صداقت در امانت این کار را به سرمنزل رساند.

وی درباره جوایزی که دریافت کرده است و حضور در سینمای بین المللی گفت: من قبل از جایزه به خاطر چیز دیگری مغرورم، هر انسانی موظف است به خاطر وجود خودش مغرور باشد. من متشکرم که این فیض به من عطا شده که بتوانم کار هنری بکنم. در مورد حضور در فیلم های خارجی هم ابتدا باید نظر منتقدان کشورم را جلب کنم بعد به فکر سینمای خارجی باشم. البته از بابت شوخی این را گفتم. ولی حضور در سینمای بین المللی هم بالاخره اتفاق می افتد.

مهرجویی قربانی سانسور است
وی درباره حضورش در "سعادت آباد" و "نارنجی پوش" گفت: سعادت آباد را به خاطر تحلیل جدیدی که از آدم های جامعه داشتم و فرد دروغگویی را در کاراکتر خودم پیدا کرده بودم بسیار دوست دارم چون این شخص هیچ چیزی برایش اصالت نداشت و به کسی رحم نمی کرد. احساس خوشی دارم از نقشی که بازی کرده ام. "سعادت آباد" فیلم خوب من است. همچنین درباره شایعه بد بازی کردنم در فیلم "نارنجی پوش" هم باید بگویم حتی اگر این فرض محال حقیقت داشته باشد این یک امر طبیعی است و در بازی همه بازیگران دنیا گاهی اوقات بی انگیزگی به وجود می آید. من مهرجویی را قربانی سانسور می دانم اما فکر نمی کنم که بدترین فیلم من "نارنجی پوش" باشد.

بهداد درباره حضور همزمان در چند فیلم سینمایی گفت: زمان دانشجویی و موقعی که ایده آلیست تر بودم فکر می کردم این کار غلط است اما با وضعیت اقتصادی که پیش رو داریم این امر اجتناب‌ناپذیر به نظر می رسد. باید به این جامعه پول تزریق شود و باید مواظب هنرمندان بود چون اوضاع خوبی ندارند.

وی در پایان عنوان کرد: همین طور که احوال سینما مریض است اوضاع اقتصادی اش هم ضعیف است. اگر نظام به ما اعتماد بیشتری کند ما هم می توانیم راحت‌تر به گفتگو پرداخته و اعتمادها را جلب کنیم؛ البته نمی شود همه چیز را از دید منفی دید. اتفاقات مثبتی هم بعد از انقلاب رخ داده و شاهد بارقه های رشد فرهنگی هم بوده ایم. اگر ارشاد به فیلمنامه نویس ها اعتماد کند ما به رنگ‌آمیزی بهتری می‌رسیم و بازیگران هم رشد می کنند و دیگر جزو قربانی‌ها نیستند.