به شرطیست که از یک طرف، رسانهی ملی همهی آنچه که در مجلس اتفاق میافتد را پخش کند و حتی حواشی مجلس را نیز در اختیار دیدگان بینندگان قرار دهد و دست به انتخاب صحنهها و سانسور بعضی چیزها نزند. از طرف دیگر، بازخوردهای رفتارهای مثبت و منفی نمایندگان از سوی جامعه کانالیزه شده و به آنها ارائه شود تا تحت تأثیر این عکسالعملها قرار بگیرند.
گروه سیاسی ـ سید مجتبی نعیمی: همانطور که احتمالا در هفتهی پیش مشاهده کردید، مشروح جلسات مجلس شورای اسلامی در خصوص رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی دولت یازدهم از شبکهی خبر پخش شد.
به
گزارش
بولتن نیوز، برنامهای که خیلی از مردم را پای تلویزیونها نشاند و آنها را در جریان کامل این مراسم سیاسی بسیار مهم قرار داد.
هرچند، شاید در ابتدا تصور میشد که پخش همهی مراسم بررسی صلاحیت وزرا خسته کننده باشد اما با توجه به واکنشهایی که در بین مردم بوجود آمده باید گفت که نه تنها این چنین نیست، بلکه احساس میشود این برنامه باعث شد تا اظهارنظرهای گوناگونی از سر شور و شعور سیاسی در بین آحاد مردم ایجاد شود.
حال به نظر میرسد با توجه به بازخورد مثبتی که نسبت به پخش تلویزیونی مذاکرات مجلس از سوی جامعه به دست آمده، خوب است این روند ادامه پیدا کند و تدبیری در سیمای جمهوری اسلامی ایران تعبیه شود که امکان پیگیری زنده و تصویری جلسات مجلس شورای اسلامی برای مردم فراهم شود.
زیرا این اقدام دارای تأثیرات دو جانبه است. هم بر روی نمایندگان، هم بر روی مردم. تأثیر این عمل بر روی نمایندگان از سر این است که اگر هر کسی خود را در معرض مشاهدهی دیگران ببیند، سعی میکند رفتار خود را کنترل کند. در نتیجه، وقتی نمایندگان مجلس بدانند که همهی رفتارها، صحبتها و جهتگیریشان در مقابل دیدگان مردم است، سعی میکنند تا از رفتارهای سخیف دوری گزینند، صحبتهای سنجیده بر زبان برانند و نظم و انضباط بیشتری را در وظایفشان اعمال کنند.
البته این به شرطیست که از یک طرف، رسانهی ملی همهی آنچه که در مجلس اتفاق میافتد را پخش کند و حتی حواشی مجلس را نیز در اختیار دیدگان بینندگان قرار دهد و دست به انتخاب صحنهها و سانسور بعضی چیزها نزند. از طرف دیگر، بازخوردهای رفتارهای مثبت و منفی نمایندگان از سوی جامعه کانالیزه شده و به آنها ارائه شود تا تحت تأثیر این عکسالعملها قرار بگیرند.
اما پخش زندهی مذاکرات مجلس، بر روی مردم هم موثر است. اول اینکه مردم با چشم خودشان میبینند که انصافا وکلایشان چه زحماتی میکشند و برای بررسی و تصویب یک قانون، چه مرارتهایی را به جان میخرند. به طور مثال، در جریان رأی اعتماد مجلس به وزرا همگان دیدند که چه طور قاطبهی نمایندگان، ساعتها بر روی یک صندلی نشسته و به حرفهای متنوع نمایندگان و وزرای پیشنهادی گوش دادند. کاری که واقعا خستهکننده است و تحمل آن، صبر بالایی میطلبد.
اما تأثیر دوم پخش زنده و تصویری مجلس بر روی مردم این است که علناً با عملکرد نمایندگانی که به ایشان رأی دادهاند آشنا شده و به بهترین شکل میتوانند به یک ارزیابی جامع در مورد آنها برسند. زیرا در پخش کامل تلویزیونیست که میتوان دید کدام نماینده فعال است و کدامیک خنثی، کدامیک معیارهای قانونی و اخلاقی را رعایت میکند و کدامیک نه. همچنین از این طریق میتوان به موضعگیریهای نمایندگان احاطه پیدا کرد و زیر و بم تصویب قوانین را دید. و از همه مهمتر اینکه به این طریق میتوان در انتخابات مجلس بعدی تصمیم گرفت که آیا به نمایندهی فعلی رأی بدهیم با خیر؟
مسلما منافع پخش زنده و تصویری روند مذاکرات مجلس بیشتر از مقداریست که در بالا گفته شد. اما باید توجه داشت که نحوهی اجرای این عمل بسیار مهم است. زیرا میتوان با پاستوریزه کردن پخش این مذاکرات، نه تنها ویژگیهای مثبت آنرا حذف کرد بلکه ممکن است آن برنامهها تبدیل به ابزاری برای دور شدن بیشتر مخاطب از رسانهی ملی و مجلس شورای اسلامی شده و فاصلهی بین مردم و حکومت را زیاد کند.
در هر صورت امیدواریم این اقدام مثبت سیمای جمهوری اسلامی تداوم پیدا کند و با زیر تیغ نگاه مردم نگهداشتن مجلس و نمایندگانش، مسئلهی نظارت بر ایشان را به یکی از اشکال ممکن، تا حدودی محقق سازند. انشالله
خوبه پخش مستقیم بذارن تا کل کارهای مجلس و البته رشادت های بعضی نمایندگان در اقلیت رو ببینیم تا بیشتر بشناسیمشون.
رای اعتمادهاشون منو کشته.
احمدی نژاد با اینکه تو کابینش نه فتنه گر داشت و نه .. 4 تاشونو رای عدم اعتماد دادن اما حالا.......
خدا عاقبت هممونو بخیر کنه.