خداحافظی کدخدایی از سخنگویی شورای نگهبان

بسمه تعالی

 

وَقُل رَّبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَل لِّی مِن لَّدُنكَ سُلْطَانًا نَّصِیرًا

 

امسال روز خبرنگار را در حالی به استقبال رفتیم که هنگامه وداع با ماه ضیافت الهی بود. 17 مرداد ماه یادآور خاطره‌هایی بس خوش از با شما بودن است، شما که سخت به‌دنبال حقیقت هستید و در پی دفاع از شهروندان و اگر در مفهوم‌شناسی "خبرنگار" باب سخن باز گردد، همان بس که گفته شود پیام‌آوران مرزهای "انسانیت، حقانیت و حقوق" چه آنکه شما در عین دفاع از حقوق شهروندان، در مقام تقویت صاحب منصبان نیز برمی‌آیید، نه اما از راه تملق گفتن و هجو سفتن‌ها که بر طریقت نقد و نقادی.

 

امسال روز خبرنگار، را در حالی گرامی می‌داریم که توفیق همراهی با شما سلب و نعمت با شما ماندن دریغ شد. من اما یاد دارم بسیار آموخته‌ها و فراوان درس‌ها از شما و از آن میان اینکه آموختم که پای بفشارم اما نه بر بی‌حقی که حق را، آموختم اصرار ورزم بر دانستن و آموختم که در عین غوطه‌ور شدن در مشکلات زندگی، نگران مصائب مردم باشم، مردمی که همه سرمایه ما هستند و تلاش کنم تا بدانند و نیک بدانند و طلب کنند آنچه را که شاید و البته با این امید که مصداق «یقولون ما لاتفعلون» نبوده باشم.

 

در روز خبرنگار اما باید یاد کنیم از ایثارگری‌های قهرمانان این عرصه و هم آنان که رفتند تا ما بدانیم و رفتند تا ما را آگاهی داده از بندهای جهل به پیرامون رهایی بخشند و ازاین‌رو بایسته است تا زیباترین درودها را نثار کنیم بر شهدا و ایثارگران خبررسان ــ که ماندنمان و دانستنمان را مدیون آنان هستیم.

 

امسال در هنگام وداع با ماه خدا، من نیز با شما گرامیان وداع می‌کنم، صد البته با طلب بخشش به‌خاطر خطاهایی که احیاناً سرزده باشد و از آن بابت دلی رنجیده و کدورتی حاصل گشته باشد. امید آنکه این کمترین را به صفای خود ببخشایید، شاید او که ارحم الراحمن است نیز عفو کند و ببخشد گناهان بزرگ این کوچک را و دستگیرمان باشد آن زمان که با دستان خالی بر آستانه ملکوتش حاضر می‌شویم و کارمان بر اساس کارنامه‌مان به‌سنجه درآید.

 

آن کیست که دل نهاد و فارغ بنشست    پنداشت که مهلتی و تأخیری هست

گو میخ مزن که خیمه می‌باید کند      گو رخت منه که بار می‌باید بست

 

امسال روز خبرنگار اگرچه نشست خداحافظی برگزار می‌کنیم در حالی که هنوز ناگفته‌هایی هست اما باید گفت هر آنچه در این عرصه دارم، از رهگذر همرهی با شما بوده و رهین محبت و الفت بی‌شمار شما می‌باشد.

 

من نه به مکتب خبرنگاری رفته بودم ونه تجربه میز خطابه را داشتم و نه حتی جسارت آمدن در این وادی پرتلاطم را. شما اما این جسارت را به من دادید تا در مقابل به‌احترام بایستم و بگویم آنچه را شما طلب می‌کنید و بر خطاهای من خرده نگرفتید.

 

اکنون به‌رسم ادب این چند سطر روان شد تا اولاً تبریکی بوده باشد و گرامی بداریم این روز را و هم آنکه فرقت خود را اخبار کنم، صد البته نه فراق باطنی که فراق جسمانی را. لذا باید گفت که همیشه به‌یاد شما هستم، به‌یاد خوبی‌ها و مهربانی‌های‌تان.

 

و اکنون با گرامی‌داشت روز خبرنگار و گرامی‌تر تقارن آن با عید رمضان، وداع می‌کنم با شما خوبان به‌امید آنکه همچنان پیگیر حق باشید و مردم را نیز به‌درستی آگاه کنید.

 

یادمان باشد که مولایمان علی علیه السلام به ما آموخت تا بگذاریم و بگذریم، ببینیم و دل نبندیم، چشم اندازیم و دل نبازیم چرا که دیر یا زود باید گذشت.

 

در پایان از اعضای محترم شورای نگهبان، که با رأی اعتماد خود در هشت سال گذشته سکان سخنگویی این نهاد عالی نظام را به من سپرده و راهنمایی‌های آنها در طول مسیر بهترین چراغ راه من بود تشکر و قدردانی کرده و از اینکه امکان اجابت دعوت مکرر بزرگان معزز شورای نگهبان و عزیزان بسیار دیگری خارج از شورا در استدامه این مسیر وجود ندارد عذرخواهی نموده، باشد تا دیگرانی تازه‌نفس به میدان آمده تجربتی نو را به محک گذارند که البته آرزوی این کمترین نیز موفقیت آنها می‌باشد.

 

و افوّض امری الی اللّه انّ اللّه بصیر بالعباد

 

عباسعلی کدخدایی1392/5/17