او ادامه داد: متاسفانه مجید آزاد شد بدون اینکه دیه من را بپردازد. او ۵۰ میلیون تومان به صندوق دادگستری ریخته بود در حالیکه حتی اگر دیه من را دیه یک زن محسوب و دیه چشمها را هم حساب نمیکردند او باید ۱۸۵ میلیونتومان به من میپرداخت اما مشمول عفو شد و با ۵۰ میلیون تومان پولی که خانوادهاش داده بودند از زندان آزاد شده و به خانهاش رفته بود. باز از آقای اژهای درخواست رسیدگی کردم و با نامهای که نوشتم تصمیم گرفته شد حکم ۱۰ سال تبعید او اجرا شود و او حالا در تبعید است اما هنوز حتی دیهای را که اجرای احکام نوشته به من پرداخت نکردهاند. من رضایت دادم تا نام کشورم بهعنوان کشوری با مردم بخشنده بر سر زبانها بیفتد و مردم خوشحال باشند. این دلیلی نیست که حقم را از من بگیرند و دیهای که حقم بوده را پرداخت نکنند. چرا باید من را نیمی از مجید، مردی که بیناییام را از من گرفت محسوب کنند؟ این حق من نیست.
آمنه بهرامی درباره روند درمانیاش نیز گفت: برایم پلک بالا و پایین ساخته و با سلولهای بنیادین کار درمان را از سر گرفتهاند. پنج عمل انجام دادم که هزینه آن را دولت پرداخت کرد اما گفتند دیگر بیشتر از این نمیتوانند کمک کنند و هزینه دو هزار یورو جراحیهای من برای دولت خیلی سنگین است. وقتی دولتی نمیتواند دو هزار یورو هزینه عمل بدهد من دختر نابینا چطور باید آن را بپردازم؟ به همین دلیل از حسن روحانی درخواست دارم اولا به نامهای که فرستادم رسیدگی کند، دوم اینکه برای قربانیان اسیدپاشی که خدا را شکر در ایران زیاد نیستند فکری کند. ما باید تا پایان عمرمان درمان شویم و هزینه درمان خیلی گران است. هیچکس از عهده آن برنمیآید و ما به حمایت نیاز داریم. ما قربانی سیاستهای غلط فرهنگی بودهایم و به عنوان شهروندان آسیبدیده ایران درخواست کمک داریم. این زخمها باید درمان شود. من از آقای روحانی به عنوان رئیسجمهوری که بر حقوق شهروندانش تاکید دارد درخواست دارم به همه قربانیان اسیدپاشی کمک کند.
آمنه ادامه داد: به دلیل داروهای سنگینی که مصرف کردهام بیماریهای دیگری هم گرفتهام که آنها هم هزینه زندگی را بهشدت برایم زیاد کرده است. با این حال قصد دارم تمام تلاشم را برای دوباره دیدن بکنم تا دوباره خاک کشورم و مردم مهربان ایران را ببینم. هر چند گفتهاند در صورت درمان هم فقط ۲۰ درصد بیناییام را بهدست میآورم. البته باید بگویم پروتزهایی که در چشمم کار گذاشته و پلکهایی که ساختهاند هم جواب داده اما هنوز پلکم را دوختهاند و نور به صورت مستقیم به آن نمیخورد اما وقتی در برابر نور آفتاب قرار میگیرم آن را حس میکنم و همین برایم بسیار امیدوارکننده است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com