نظر آیت الله جنتی درباره وزیر شدن پسرش

«علی جنتی» در سال ۱۳۲۸ در خانواده‌ای روحانی چشم به جهان گشود. پس از گذراندن دوران متوسطه و دبیرستان با آغاز به کار مدرسه علمیه منتظریه (حقانی) که بنیانگذاران آن شهید آیت‌ا... دکتر بهشتی، شهید قدوسی و جمعی از استادان حوزه علمیه قم بودند، تحصیلات حوزوی خود را آغاز کرد و به مدت ۱۰ سال از محضر استادان بزرگ حوزه در زمینه ادبیات عرب، منطق، ‌فلسفه، اقتصاد اسلامی و فقه و اصول بهره گرفت و پس از پایان سطح، دروس خارج فقه و اصول را نزد حضرات آیات شبیری زنجانی، یوسف صانعی و آذری قمی‌گذراند.

 در سال ۱۳۵۴ پس از یک دوره دشوار جنگ و گریز با ساواک با مشورت شهید بهشتی و آیت‌ا...‌هاشمی رفسنجانی به خارج از کشور عزیمت و در کشورهای سوریه و لبنان اقامت گزید. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در آغاز سال ۱۳۵۹ به عنوان مدیر صدا و سیمای جمهوری اسلامی مرکز اهواز منصوب شد و شاهد آغاز جنگ تحمیلی و روزهای تلخ و اندوهبار آن خطه بود. معاونت امور بین‌الملل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌، سفیر ایران در کویت و معاونت سیاسی وزارت کشور از دیگر مسئولیت‌های وی در سال‌های گذشته است. 

قسمتی از گفت‌وگو با علی جنتی را به نقل از سایت قانون در ادامه می‌خوانیم. 

قطعا تردید داشتم. مشکلاتی را که در پیش می‌دیدم و می‌بینم، پذیرش این مسئولیت را بسیار دشوار می‌سازد. لذا با آقای دکتر روحانی بحث‌های زیادی کردیم. در نهایت احساس کردم که در این زمینه گزینه دیگری برایشان باقی نمانده است و باید به وی کمک کنم. به همین دلیل پذیرفتم تا بتوانم در این حوزه به دکتر روحانی کمک کنم. 

خیر مشورت نکردم. اطلاع دادم. 

ایشان هم نظرشان این بود که وزارت ارشاد مشکلات فراوانی دارد و اگر به وزارتخانه دیگری می‌رفتم، بهتر بود. 

نه؛ اصلا. 

بله؛ به هر حال ایشان اگر تشخیص بدهند که جایی مشکلی وجود دارد، چه وزارت ارشاد و چه جای دیگر، بسیار صریح بیان می‌کنند. ممکن است قبل از تذکر علنی به خودم خصوصی بگویند؛ اما اگر احساس کنند که تذکر خصوصی مؤثر نبوده، علنی هم می‌گویند. 

خیر. به هر حال هر کسی نظرات و تفکرات مستقلی دارد. آشنایی من با آقای هاشمی به ۱۰ سالگی من بازمی‌گردد و این ارتباط تا به امروز ادامه دارد. در صحنه‌های مختلفی از قبل از انقلاب با ایشان ارتباط داشتم و بهره بردم. حتی در دوران مبارزاتی که ما از خارج کشور علیه رژیم پهلوی داشتیم، ایشان کمک‌های مالی و معنوی و فکری می‌کردند. بعد از انقلاب هم همین بوده است. علاقه و ارادت من به آقای ‌هاشمی شخصی نیست، بلکه فکری است. من آقای ‌هاشمی را شخصیتی می‌دانم که در جناح‌ها و گروه‌ها نمی‌گنجند. از افراط و تفریط به دور هستند. مصلحت نظام را از همه چیز بالاتر می‌دانند. در برخورد با افراد و جریان‌ها و مشکلات و ناملایمات سعه صدر دارند. مجموعه خصوصیات و ویژگی‌هایی که در ایشان دیدم من را به آقای هاشمی نزدیک کرد. 

خیر. بنده نمی‌توانستم نقشی در این ماجرا داشته باشم. 

در چند سال اخیر ارتباط نزدیک با وزارت ارشاد نداشتم؛ اما آنچه که دورادور از طریق اصحاب فرهنگ و هنر شنیدم و از طریق تماس‌هایی که داشتم متوجه شدم، این است که مجموعه کسانی که به نوعی با این وزارتخانه سر و کار دارند دچار مشکلات عدیده‌ای هستند. در تمامی حوزه‌ها مشکلات هست. اهالی سینما، کتاب، موسیقی، مطبوعات و ... با چالش‌های فراوانی دست و پنجه نرم می‌کنند. بنده تصورم این است که با توجه به رویکرد دولت تدبیر و امید باید تغییرات اساسی در وضعیت موجود به وجود آورد. چه از نظر سیاست‌ها و چه از نظر نیروی انسانی که در این مجموعه مشغول به فعالیت هستند. 

اگر فرض را بر این بگذاریم که کسی از بدنه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم بخواهد وزیر ارشاد شود با همین چالش‌ها رو‌به‌رو خواهد بود. مهم نحوه برخورد با مشکلات و موانع است. بنده با این مقوله بیگانه هم نیستم. شاید اولین سمت اجرایی من در آغاز سال ۵۹ حوزه صدا و سیما بود. زمینه تحصیلی من هم نزدیک به همین حوزه بوده است. به هر حال تحصیلات در حوزه فقه و فلسفه و ... و مطالعات پیرامونی هم کمک شایانی به بنده کرده است. در نتیجه با این مجموعه بیگانه نبوده‌ام. در ضمن ۶ سال در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فعالیت کرده‌ام. در تمام این دوره ۶ ساله حضور مستمر در شورای معاونان وزارت ارشاد داشتم. به هر حال کمابیش با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و ساختار آن آشنایی دارم. در همین مدت کوتاهی هم که وزارت، پیشنهاد شد با کارشناسان گفت‌وگو و مشورت کرده‌ام. می‌توان گفت تا اندازه زیادی تصویری جامع از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارم. 

بنده هنوز به طور کامل وارد این مقوله نشدم. نه استدلال‌های وزارت ارشاد برای تعطیلی خانه سینما را استماع کرده‌ام و نه دلایل و برهان‌های طرفین دعوا را شنیده‌ام. برخورد من با این ماجرا تا به حال برخورد رسانه‌ای بوده است. در واقع، مسائلی را شنیده‌ام که در رسانه‌ها منعکس شده است؛ اما آنچه اکنون می‌توانم بگویم این است که اصولا بستن خانه سینما به عنوان یک انجمن صنفی که محل گردهمایی اهالی سینما و محل تبادل نظرات و تضارب آرا بوده، بسیار خسارت‌بار بوده است. این مشکل باید در اسرع وقت حل شود. یکی از مهم‌ترین اولویت‌های من بازگشایی خانه سینما است و قطعا در اولین روزهای کاری به آن خواهم پرداخت. اصولا چیزی که باید به آن توجه داشت تشکل‌های مدنی و صنفی است که اصحاب سینما و مطبوعات و هنر باید از آن بهره‌مند شوند. اگر ما تمامی فعالیت‌های این گروه‌ها را زیر نظر دولت بیاوریم و فکر کنیم پادگانی درست کرده‌ایم که همه باید مطیع ما باشند، بسیار عمل نادرستی است. 

خیر. 

خیر. هنوز زود است. در مرحله اول تمام وقت خود را برای تدوین برنامه‌ای جامع و کارآمد صرف می‌کنم که مجلس محترم هم رای بدهد و سرمایه کار خودم باشد. اگر خداوند کمک کرد تا از این مرحله عبور کرده و متصدی این کار شدم برای انتخاب معاونان دست به کار خواهم شد. 

در چارچوب همان سیاست‌هایی که اشاره کردم قاعدتا انجمن صنفی روزنامه‌نگاران هم باز خواهد شد. اکنون وارد جزئیات نمی‌شوم. 

به نظرم یکسالی که آقای لاریجانی در وزارت ارشاد بودند، تحولات مثبت و خوبی به وجود آوردند. ایشان هم انسان متفکر و اندیشمندی است و هم از نیروهای خوبی در کنار خود بهره می‌برد. اگر یک دوره چند ساله در ارشاد می‌بودند، نتیجه بسیار مثبتی را شاهد می‌بودیم.