سوارز و لوکاس به فکر افطار ما هستند

 مشرق نوشت:

 اکنون فصل آماده سازی تیم های فوتبال در جهان است. آنها در چنین وضعیتی که فشار تمرینات بالاست، با چالشی به نام «ماه رمضان» برای بازیکنان مسلمان خود مواجه شده اند. این موضوع یعنی بازیکنان بایستی یک وعده غذایی قبل از طلوع و یک وعده بعد از غروب آفتاب داشته باشند که به معنای نخوردن و ننوشیدن در طول زمانی حدود 17 ساعت است.

اخیرا مدافع تیم منچستر سیتی، کولو توره، عنوان داشته روزه گرفتن چه تاثیری ویژه ای در توانایی ذهنی و آمادگی اش می گذارد. او تنها بازیکن مسلمانی نیست که در فوتبال جهان و جزیره، از این توان معنوی می گوید. همین نیز بر دامنه بحث ها افزوده است. مسود اوزیل، کریم بنزما، ادینو ژکو، سمیر نصری، یحیی توره، فرانک ریبری، حاتم بن افرا، دمبا با و ...، بازیکنانی هستند که در این ماه با این موضوع روبرو هستند.

به راستی، تمرین و بازی در ماه مبارک رمضان، چه تاثیری بر سلامت بازیکنان می گذارد؟ این سوالی است که با پزشک باشگاه لیورپول مطرح کرده و بدان ها پاسخ گفته است. البته، نکته جالب این است که وی مسلمان است؛ دکتر زف ایقبال.

* اساسا معنای ماه رمضان در اسلام چیست؟

رمضان نهمین ماه در تقویم اسلامی است که معنای یک نظم و کنترل درونی را دارد. از سویی، تمرینی برای درک مردمی هم هست که در سراسر دنیا، از فقر و کمبود غذا رنج می برند. این نخوردن بین طلوع و غروب خورشید، چنین معنایی نیز دارد. خودم به شخصه از شش سالگی روزه گرفته ام. برای من، رمضان بخشی معمولی از سال در زندگی ام به شمار می رود و اتفاق غیر منتظره ای نیست.

* از نظر شما به عنوان پزشک، روزه گرفتن فاقد مضرات برای افراد است؟

در نظر داشته باشید که یک فرد مسلمان، روزه را به عنوان عملی عبادی انجام می دهد؛ نه انتخابی. از سویی، در پایان روز نیز می توانیم مواد غذایی را که بدن نیاز دارد، تامین کنیم. شما مقایسه کنید این شرایط را با میلیون ها انسان در کره زمین که در پایان روز نیز غذایی به آنها نمی رسد و نمی دانند وعده بعدی غذایی شان چه زمانی خواهد بود. بله، روزه گرفتن یک آزمون است و دشواری هایی نیز دارد. این را هم بدانید که بیماران، زنان باردار و کودکان از این عمل معاف هستند.

* شما چه توصیه هایی برای بازیکنان دارید تا بتوانند در این ماه سلامت و توانانیی خود را حفظ کنند؟

روزه گرفتن یک انتخاب بسیار شخصی و خصوصی است. تلاش می کنیم و حمایت می کنیم؛ اما تا جایی که امکان داشته باشد. همانگونه که کولو توره عنوان داشته، نتیجه این عمل برایش افزایش معنویت و آمادگی ذهنی اش در زندگی است. در نتیجه ما بازیکنان را در حد توان و امکان حمایت می کنیم. البته، در لیورپول متخصص تغذیه داریم که در این زمینه بحث هایی تخصصی دارد. پزشکان ورزشی ما نیز هستند که در تمام مراحل با بازیکنان کار می کنند و بر آنها نظارت دارند.

* معمولا تو چه چیزی به عنوان افطار استفاده می کنی؟

در طول دوران زندگی ام، این موضوع متغیر بوده است. هنگامی که جوان بودم، غذای مادرم که در خانه تهیه می شد، وعده اصلی ما بود؛ اما این روزها، بیشتر به سمت غذاهای آماده رفته ام. این روزها زندگی و فعالیت ها سرعت پیدا کرده و مثل قبل نیست. ماهی، کباب، پاستا، برنج و ... غذاهای امروز من است؛ اما افطارهای زیر بیست سالگی ام سالم تر از امروز بود.

* بسیاری از مسلمانان در ماه رمضان وزن کم کرده یا زیاد می کنند. این موضوع برای فوتبالیست ها مشکل ساز نیست؛ به خصوص در دوره آماده سازی قبل فصل؟

ممکن است این اتفاقات روی دهد؛ اما در تلاشیم چنین نشود و تناسب بازیکنان حفظ شود. با یک برنامه تمرینی و تغذیه ای مناسب، می توان وزن و آمادگی بازیکنان را حفظ کرد.

* آیا گروه غذایی هست که توصیه کنید دراین ماه بیشتر به بدن برسد؟

مهمترین گروه کربوهیدرات ها هستند که در سیب زمینی و گندم وجود دارد. باید این وعده را توجه داشت که همراه با شکر بالا استفاده نشود. در کنار این موارد، باید پروتئین نیز به میزان مورد نیاز به بدن برسد.

* به شخصه، آیا رمضان موجب تغییر برنامه روزانه شما می شود؟

تغییر چندانی نمی کند. مثلا وضعیت کار به همان شکل سابق است. تنها چیزی که تغییر می کند، وعده غذایی است که شکل جدید به خود می گیرد. ممکن است در طول روز غذا نخورم و چیزی ننوشم؛ اما اگر واقعیتش را بخواهید، تغییر چندانی حس نمی کنم.

* آیا بازیکنانی که روزه نمی گیرند، متوجه تغییر در برنامه روزانه شما می شوند؟

بازیکنان مسلمانی مثل کولو توره و اوساما اسعیدی که مدام با من در ارتباط هستند. بازیکنانی مانند سوارز و لوکاس نیز معمولا در انتهای روز پیش من می آیند و می گویند: «الان غروبه. وقتشه که غذا بخوری.» این حس خوبیه که همه بازیکنان حامی تو هستند و حواسشان به تو هست.

* در انتهای ماه رمضان، عیدی برگزار می شود. شما چطور این عید را برگزار می کنید؟

من کنار خانواده خواهم بود؛ همسرم و بچه هایم. البته ممکن است به خانه والدینم هم برویم. این عید زمانی است که می توانیم خوشحال و سپاسگزار باشیم از اعمالی که کرده ایم. البته بیشتر برای بچه ها روزهای خوبی است که من وقت بیشتری را با آنها گذرانده و برایشان کادو می خرم.