شاگرد اول افزایش تولید گاز ایران کیست / جدول مقایسه عملکرد گازی وزرای نفت

به گزارش بولتن نیوز به نقل از مهر، برتیش پترولیوم انگلیس از ایران به عنوان بزرگترین دارنده ذخایر گاز جهان یاد می‌کند و همزمان تحریم صادرات و فروش نفت ایران در طول دو سال گذشته به بهترین فرصت برای افزایش ظرفیت تولید گاز ایران تبدیل شد به طوری‌که با تمرکز ناوگان دکل‌های حفاری، نظام پیمانکاری و منابع مالی از مخازن نفت بر روی میادین و مخازن گازی، ظرفیت تولید این حامل انرزی پاک افزایش یابد.

در شرایط فعلی ظرفیت تولید گاز طبیعی ترش و شیرین ایران در بخش بالادستی به بیش از 700 میلیون مترمکعب در روز افزایش یافته است و معادل 700 میلیون مترمکعب در روز هم ظرفیت پالایش، نم زدایی و جداسازی برش‌های گازی در سطح کشور ایجاد شده است.

با این وجود هم اکنون نیاز واقعی کشور به گاز به منظور تامین نیازهای انرژی مشترکان خانگی، تجاری، صنایع، نیروگاه‌ها، پتروشیمی‌ها، صادرات و از همه مهمتر تزریق به مخازن قدیمی و پیر نفت کشور حدود یک میلیارد مترمکعب در روز برآورد می شود.

از سوی دیگر با توجه به افزایش روز افزون تقاضای کشور و جامعه جهانی به گاز طبیعی، فراز و فرودهای تولید این انرژی پاک در دوران وزیران مختلف نفت کشور به ویژه 16 سال گذشته تاکنون را مورد ارزیابی قرار داده ایم:

وضعیت تولید گاز در دولت هفتم و هشتم

در دوران چهار ساله نخست وزارت بیژن زنگنه تقریبا هیچ طرحی به منظور افزایش ظرفیت تولید گاز طبیعی در ایران به بهره برداری نرسید و همزمان با تثبیت تولید، تقاضا هم برای مصرف این حامل انرژی رشد قابل توجه‌ای نداشت.

با این وجود در دوران چهار ساله دوم وزارت بیژن زنگنه ظرفیت تولید گاز و پالایش این حامل انرژی با بهره‌برداری از پنج فاز اول پارس جنوبی و تکمیل بخش‌هایی از طرح آماک (جمع‌آوری گازهای همراه نفت در مناطق نفتخیز جنوب) افزایشی حدود 140 میلیون مترمکعبی را تجربه کرد. بر این اساس دولت هشتم صنعت گاز ایران را با ظرفیت پالایش و نم زدایی روزانه حدود 380 تا 383 میلیون مترمکعب تحویل دولت نهم داد.

افتتاح فاز اول پالایشگاه پارسیان

به گزارش مهر، در دوران نزدیک به دو ساله وزارت سیدکاظم وزیر هامانه هم در دولت نهم ظرفیت تولید گاز ایران با بهره‌برداری از فاز اول پالایشگاه پارسیان و تکمیل نهایی طرح آماک حدود 50 تا 55 میلیون مترمکعب افزایش یافت.

از سوی دیگر در دوران وزارت هامانه قرارداد طرح توسعه چهار فاز شامل 15 تا 18 پارس جنوبی به پیمانکاران ایرانی واگذار شد اما هیچ یک از طرح های جدید این میدان مشترک گازی به بهره برداری نرسید.

وضعیت تولید گاز در دولت نهم

از 21 مرداد ماه سال 1386 تا پایان فعالیت دولت نهم سکان هدایت این وزارتخانه استراتژیک به غلامحسین نوذری واگذار شد به طوری‌که ظرفیت تولید گاز در بخش بالادستی و پالایش این حامل انرژی معادل با کل حیات صنعت نفت و گاز ایران افزایش یافت.

بر این اساس پس از بحران گازی زمستان سال 1386 با فرا رسیدن سرمایی تاریخی و فراگیر در نیمکره شمالی زمین به ویژه ایران، روسیه و اروپای شرقی، قطع واردات گاز از ترکمنستان و قطعی‌های گسترده گاز زمستانی، فرصتی را برای صنعت گاز ایران فراهم آورد تا برای افزایش تولید بیشتر پوست اندازی کند.

از این رو در دو ساله پایانی فعالیت دولت نهم، سه فاز پارس جنوبی شامل طرح توسعه فاز 6 تا 8، طرح توسعه میدان گازی تنگ بیجار، طرح حفاری 17 حلقه چاه جدید گازی در مناطق مرکزی و طرح توسعه سه میدان عظیم گازی شانول، وراوی و هما یکی پس از دیگری در بخش بالادستی گاز کشور در مدار بهره‌برداری قرار گرفت.

در این بین طرح حفاری 17 حلقه چاه جدید گازی در مناطق مرکزی که معادل یک فاز استاندارد پارس جنوبی (حدود 25 میلیون مترمکعب) به ظرفیت تولید گاز ایران اضافه کرد تنها در مدت زمان یکسال آغاز و به پایان رسید.

همزمان با افزایش تولید گاز در بخش بالادستی در مدت دو سال پایانی دولت نهم، پالایشگاه‌های 5 فاز پارس جنوبی شامل فاز 6 تا 10 این میدان مشترک گازی، فاز اول پالایشگاه ایلام، پالایشگاه کوچک مسجدسلیمان و فاز دوم پالایشگاه پارسیان هم در مدار بهره‌برداری قرار گرفت.