گوشي «همراه» در روابط زناشویی سردمزاجي مي​آورد!

مجله زندگی ایده آل: با تکنولوژی‌های امروزی بیش از هر زمانی با تمام دنیا در ارتباط هستیم و از اتفاقات جهان پیرامون باخبر می‌شویم اما تناقض ماجرا اینجا پیش می‌آید که همین مرتبط بودن با دنیا باعث می‌شود از خیلی از اتفاقاتی که در نزدیکی‌‌مان پيش می‌آید غافل شویم و حتی از ارتباط با افراد داخل خانه خود نیز عاجز شویم.به خصوص گوشی‌های همراه هوشمند که به همنشین درجه یک ما تبدیل شده‌اند وبیشترین توجه را از ما می‌گیرند درحالی که نصف آن میزان را به همسر خود ارزانی نمی‌کنیم. فکر نمی‌کنید این روند می‌تواند عواقب وخیمی داشته‌ باشد؟به طور کلی حضور این تلفن‌های هوشمند چه اثراتی روی زندگی شما و همسرتان دارد؟

به نقل از دیلی میل، تقریبا یک هشتم از همسران زمان بیشتری را صرف استفاده از تلفن همراه خود می‌کنند تا اینکه با همسر خود صبحت کنند.در این بین مردان بیشتر از زنان از تلفن همراه خود استفاده می‌کنند و تقریبا ۷۱ درصد از کل شبانه روز را در کنار موبایل‌شان سپری می‌کنند. درصد بسیاری نیز تلفن همراه را حتی هنگام خواب هم رها نمی‌کنند و آن را در کنار تختخواب خود قرار می‌دهند. البته زنان وضعیت بهتری دارند و نزدیک به ۵۱ درصد در روز تلفن همراه را در کنار خود نگه می‌دارند.  از سوي ديگر مطالعات نشان داده، تلفن همراه حتی زندگی زوج هایی که به شدت به یکدیگر علاقه دارند را نیز تهدید می‌کند. نزدیک به یک سوم از زن و شوهرها حتی هنگام صحبت کردن رودررو با یکدیگر هم، اقدام به فرستادن پیام کوتاه می‌کنند. ۲۷ درصد هم در هر حالتی حتی هنگام تماشای فیلم یا صرف شام، تلفن همراه خود را چک می‌کنند تا در صورت برقراری تماس یا فرستاده شدن پیام کوتاه به سرعت متوجه شوند.

در جامعه ايراني با تلفن همراه؛ افراد به‌راحتي مي‌توانند به اسرار شخصي يكديگر دست پيدا كنند.از یک طرف مخابرات ايران نمي‌تواند از اسرار شخصي تلفن همراه افراد محافظت كند و هر فردي به راحتي با در دست داشتن قبض هر تلفني مي تواند شماره‌هاي شخصي ديگران را پيدا كند. از طرف دیگر، ميزان سوء تفاهم‌هاي خانوادگي را افزايش می‌دهد زيرا هر یک از زوجین در صورت دسترسي پيدا نكردن به دیگری از طريق تلفن همراه دچار سوء تفاهم و ظن شده که چرا همسرش به او اطلاع نداده‌، تا جایی که ممکن است اختلافاتی هم پیش بیاید؛ جدا از این موضوع که اصلا احساس خوبی نيست اگرگمان کنیم همه جا تحت نظریم.

شب‌ها هنگام رفتن به تختخواب هم تلفن،هم تبلت و لپ‌تاپ ‌تان را خاموس کنید؛ به هیچ‌وجه این وسایل را با خود به تخت نبرید چراکه نه تنها تمام توجه شما را به خود جلب می‌کنند بلکه تحقیقات ثابت کرده‌اند؛ استفاده از این وسایل هنگام خواب می‌تواند موجب سردمزاجی هم شود و در طولانی مدت مشکلاتی را در زندگی زناشویی به وجود ‌آورد.مطمئن باشید اگر شب‌ها این وسایل را از خود دور کنید هم بهتر استراحت خواهید کرد و هم به مرور زمان صمیمیت بیشتری با همسرتان پیدا می‌کنید.

نشستن بر سر یک میز یا سفره و با هم غذا خوردن می‌تواند میزان صمیمیت میان اعضای خانواده را افزایش دهد و شرایط گفت‌وگو را فراهم کند اما این روزها آدم‌ها بیشتر از آنکه حواس‌شان به غذا باشد به گوشی همراه‌شان است حتی یک تحقیق در سال ۲۰۰۲ نشان داد که قسمت مهمی از زمانی که زوج ها صرف غذاخوردن در کنار هم می‌کنند به واسطه تماس های تلفنی یا پیام‌های متنی و صوتی مختل می‌شود ودیگر هیچ فرصتی برای توجه به یکدیگر باقی نمی‌گذارد.

تا 10 یا 15 سال پیش زن و شوهرها در طول روز ارتباط چندانی با هم نداشتند و درنهایت یک‌بار با هم تلفنی صحبت می‌کردند و در عوض شب‌هنگام وقتی به خانه برمی‌گشتند برای هم حرف‌های زیادی از اتفاقات پیش‌آمده داشتند همین حرف زدن و در کنار هم نشستن؛ آنها را به هم نزدیک‌تر و صمیمیت‌شان را بیشتر می‌کرد.اما این روزها زن و شوهرهای جوان در طول روز مدام با موبایل با هم مرتبط هستند؛ جایی نیست که یکی از آنها برود و دیگری خبر نداشته‌باشد؛ هرکدام از آنها کاملا از رویداد‌های پیش آمده برای دیگری خبر دارد و دیگر شب‌هنگام حرف تازه‌‌ای وجود ندارد که آنها را کنار هم بنشاند.

دکتر «اندرو پرزبیلسکی» روانشناس دانشگاه اسکس 2 آزمایش طراحی کرد که در آن 2 غرببه به مدت ۱۰ دقیقه با هم صحبت می‌کردند.در حالت اول ۷۴ دانشجوی دوره لیسانس انتخاب و از آنها خواسته شد که درباره یک رویداد جالب صحبت کنند. برخی از آنها به طور اتفاقی این مکالمه را با وجود تلفن‌همراه در اتاق انجام دادند و برای برخی دیگر تلفن همراه در اتاق وجود نداشت. بعد از پایان مکالمات محققان از این دانشجویان درباره روابطی که در این اتاق با دیگران برقرار کرده‌اند سؤالاتی کردند تا بتوانند درمورد کیفیت ارتباط آنها قضاوت کنند.

حتی در یک تعامل کوتاه که هر 2 نفر تنها ۱۰ دقیقه با هم بودند، تفاوت وجود یک تلفن در اتاق در مقایسه با عدم وجود تلفن مشخص بود.افراد در اتاق و روی میزی  که تلفن همراه وجود داشت در مقابل همنشین‌شان کمتر احساس نزدیکی و اعتماد کرده و کیفیت روابط آنها پایین‌تر از 2 نفری بود که در فضایی بدون وجود تلفن همراه با هم گفت‌وگو کردند.در آزمایش دوم از برخی از دانشجویان خواسته شد تا مکالمه‌ای درباره درخت‌های کریسمس انجام دهند و از دیگران خواسته شد درباره معنادارترین اتفاق سال به گفت‌وگو بپردازند. باز هم عده‌ای این مکالمه را با وجود یک تلفن همراه انجام دادند و سایران این کار را نکردند.براساس اظهارات پرزیبیلسکی، وقتی که مردم درحال یک مکالمه مهم هستند، کیفیت روابط، اعتماد طرفین و همدلی به واسطه وجود تلفن‌های همراه کاهش می‌یابد اما وقتی درباره موضوعی بی‌اهمیت صحبت می‌کنند تلفن همراه اختلالی به وجود نمی‌آورد.

برای یک زن یا مرد هیچ چیز بدتر از زمانی نیست که مشغول صحبت با همسرش است اما او هرچند دقیقه یک‌بار گوشی‌اش را چک می‌کند تا پیامک‌‌ها و ای‌میل‌هایش را بخواند یا حتی مشغول بازی شود؛ در آن زمان است که احساس تنهایی و شنیده‌ نشدن سراغ فرد می‌آید. دکتر «اندرو پرزیبیلسکی» (Andrew Przybylski) روانشناسی که در این زمینه تحقیق کرده‌است، می‌گوید:«آنچه در مورد تلفن‌ همراه وجود دارد این است که این دستگاه در همه‌جا حضور داردو این یک حرکت نزولی در روابط افراد ایجاد می‌کند». پس حواس‌تان باشد وقتی می‌خواهید با همسرتان صحبت کنید به هیچ وجه گوشی تلفن همراه را در دسترس نگذارید یعنی آن را خاموش کنید و در تمام طول صحبت آن را داخل کیف یا جیب‌تان بگذارید؛نگران نباشید دراین مدت دنیا تمام نمی‌شود و اگر یکی، دو ساعت دیرتر به پیامک‌ها و ای‌میل‌ها جواب دهید اتفاقی نمی‌افتد.

اعتیاد به تلفن همراه، پدیده‌ای است كه اكنون جای خود را به این هراس و ترس داده است كه می‌تواند حتی بقیه زمان‌هایی كه از گوشی همراه استفاده نمی‌كنید هم زندگی روزمره‌تان را تحت‌تاثیر قرار دهد.آخرین تحقیقی كه در این زمینه انجام شد نشان داد، به‌طور متوسط 66درصد از مردم با درجات مختلف به این هراس دچارند. این مشکل در بین خانم‌ها و افراد جوان بیشتر دیده می‌شود. بیش از آنكه یك بیماری هراسی باشد، چیزی شبیه یك وسواس است. بنابر تحقیقات شركت‌های سازنده تلفن همراه این بیماری در بین جمعیت استفاده‌كننده از این وسیله در حال افزایش است. گفته می‌شود این افراد به‌طور متوسط در روز بیش از 3یا4  بار گوشی تلفن‌شان را بدون اینكه زنگ بخورد یا بدون اینكه قصد تماس با جایی را داشته باشند، چك می‌كنند.این مشکل که «نوموفوبیا» نامیده می‌شود، در بین كسانی كه زمینه بیماری‌های وسواسی را دارند شیوع بیشتری دارد. هراس و ترس از دست‌دادن گوشی یا گم‌كردن آن در موارد شدید ممكن است نیاز به مشاوره داشته باشد. باید بدانید ميزان افسردگي و اضطراب در ميان اين كاربران نسبت به كساني كه به اينترنت يا موبايل اعتياد ندارند، بسیار بيشتر است.

روش اصلی درمان این فوبیا مانند بیشتر فوبیاهای دیگر، روش حساسیت‌زدایی یا مواجهه است. ابتدا به فرد گفته می‌شود به این فكر كند كه گوشی تلفنش را گم كرده است و سعی كند در ذهن خودش با این مسئله كنار بیاید. به‌تدریج به فرد گفته می‌شود كه واقعا این تصور را عملی و گوشی تلفنش را برای مدتی از خود دور كند. به تدریج و با خاموش‌كردن گوشی برای مدت طولانی و زندگی‌كردن بدون موبایل به‌مدت چند هفته فرد می‌تواند از شدت این بیماری و هراس كم كند. اگرچه در چند روز اول ممكن است كمی برای فرد این حالت سخت باشد اما بعد از مدتی فقط نداشتن گوشی همراه و همان اعتیاد فرد به موبایل ممكن است باعث مشكل برای او شود اما اضطراب، هراس و نگرانی كه تا قبل از آن و با داشتن موبایل ناگهان برای فرد به‌وجود می‌آمد از بین می‌رود. برای كسانی هم كه حاضر نیستند گوشی خود را از دست بدهند یا بدون موبایل زندگی كنند، توصیه می‌شود، به‌طور منظم چند ساعت از روز گوشی‌شان را خاموش كنند و به‌هیچ‌وجه شب به همراه گوشی تلفن به خواب نروند. به این افراد توصیه می‌شود كه برای ارتباط با اطرافیان‌شان از روش‌های دیگر هم در كنار موبایل استفاده كنند تا میزان استرس‌شان از گم‌كردن موبایل و از دست دادن ارتباط‌شان با دیگران كم شود؛ جالب است بدانید در برخی از کشورهامراكز درمان اعتياد به تلفن همراه راه‌اندازی شد‌ه‌‌ است.