به گزارش بولتن نیوز، همزمان با پیاده سازی سیاستهای یک بام و دو هوای توسط روسیه در بازار
جهانی گاز، مشتریان اروپایی و آسیایی تمایل بیشتری به واردات محمولههای
LNG از کشورهای مختلف گازخیز جهان کرده اند.
در حال حاضر قطر با تولید سالانه 77 میلیون تن LNG به بزرگترین صادرکننده
گازمایع شده تبدیل شده است و با وجود انکه برخی از کشورهای آفریقایی همچون
موزامبیک، آنگولا، کنگو استوایی و مصر هم برنامهریزی گسترده ای به منظور
تولید LNG را در دستور کار قرار داده اند، ایران کماکان در اینب ازار
سودآور گازی غایب بزرگ لقب گرفته است.
بر این اساس آنگولا جدیدترین رقیب گازی ایران در بازار LNG لقب گرفته است و
این کشور که دارای ذخایر ناچیز گاز (10.5 تریلیون فوت مکعب) در مقایسه با
ذخیره 33.7 تریلیون مترمکعبی بوده، نخستین محموله LNG خود را تا پایان
خرداد ماه سالجاری به بازارهای جهانی عرضه می کند.
علاوه بر آفریقاییها، کشورهایی همچون روسیه، استرالیا، اندونزی، ترنیداد و
توباگو و اخیرا آمریکا هم جز تولیدکنندگان و صادرکنندگان بزرگ بازار جهانی
LNG هستند و در این بین ایران به عنوان دومین دارنده ذخایر گاز جهان جایی
در بین بازیگران بازار جهانی LNG ندارد.
با این وجود پس از تاخیر در ساخت و توسعه بخش بالادستی فازهای پارس جنوبی و
عقب ماندگی از قطر در توسعه این میدان مشترک گازی، ساخت نخستین کارخانه
LNG ایران هم در منطقه عسلویه به دلیل عدم تامین منابع مالی از پیشرفت
اجرایی لاک پشتی برخوردار است.
بر اساس آخرین گزارشهای رسمی، پیشرفت اجرایی کارخانه ایران ال.ان.جی در
مرز 60 درصد متوقف شده است و در طول یکسال گذشته تاکنون این مگا پروژه گازی
به دلیل عدم تامین منابع مالی و اعتباری توسط سهامداران و شرکت ملی نفت
ایران موفق به راه اندازی اولین ترین شیرین سازی و مایع سازی گاز طبیعی با
ظرفیت حدود 5 تا 5.25 میلیوند تن در سال نشده است.
تاکنون حدود دو میلیارد دلار منابع مالی و اعتباری در ساخت و راه اندازی
فاز اول کارخانه ایران ال.ان.جی سرمایه گذایر شده است و مطابق با برآوردهای
اقتصادی در دو سال گذشته به منظور تکمیل و بهره برداری از فاز اول این مگا
پروژه گازی به حدود دو میلیارد دلار منابع مالی و اعتباری نیاز است.
پیشرفت لاک پشتی ساخت اولین کارخانه LNG ایران
مطابق با آخرین گزارش منتشر شده توسط شرکت مایع سازی گاز طبیعی ایران در
بهار سالجاری، نیروگاه یکهزار و 100 مگاواتی کارخانه ایران LNG آماده راه
اندازی شده و به زودی برق تولیدی این واحد تا پیش از راهاندازی واحدهای
شیرین سازی و مایع سازی گاز در بورس انرژی عرضه خواهد شد.
همچنین ساخت واحد شیرین سازی گاز هم حدود از پیشرفت نزدیک به 70 درصد
برخوردار بوده و با وجود تا کمبود شدید منابع مالی 90 درصد مراحل ساخت و
انتقال قطعات و تجهیزات این واحد شیرین سازی گاز توسط سازندگان ایرانی و
خارجی انجام شده است.
در بخش ساخت واحد مایع سازی گاز هم با وجود اعمال شدیدترین تحریم ها،
کمپرسورهای عظیم این کارخانه گازی که در نوع خود در صنعت گاز جهان بی نظیر
بوده، تامین شده و در این بخش پیشرفتی حدود 40 تا 42 درصدی حاصل شده است
اما در بخش ساخت تجهیزات مایع سازی گاز پیشرفت به 65 درصد رسیده است.
همزمان با پیشرفت اجرایی واحدهای شیرین سازی و مایع سازی گاز، ساخت اسکله
های دریایی جنرال کارگو کارخانه ایران LNG در حاشیه خلیج فارس به پایان
رسیده است و حتی هم اکنون عملیات پهلوگیری، تخلیه و بارگیری کشتی ها انجام
می شود.
در بخش ساخت مخازن ذخیره سازی LNG و LPG هم تاکنون ساخت مخازن و سقف مخازن
LPG به پایان رسیده و در شرایط فعلی نصب تجهیزات جانبی در حال انجام بوده
ضمن آنکه ساخت مخازن LNG هم به پایان رسیده با انجام تست هیدرواستاتیک
شمارش معکوس برای راه اندازی نهایی مخازن LNG آغاز شده است.
ورود ایران به بازار LNG فعلا منتفی شد
به گزارش مهر، با بهرهبرداری کامل از فاز اول کارخانه ایران ال.ان.جی
امکان تولید سالانه 10.5 میلیون تن ال.ان.جی فراهم میشود که در این صورت
روزانه بیش از 20 میلیون دلار درآمد جدید نصیب اقتصاد ملی خواهد شد که این
درآمد در طول یکسال از مرز هفت میلیارد دلار عبور خواهد کرد.
نکته قابل توجه درباره ساخت و راه اندازی نخستین کارخانه LNG ایران آن است
که در طول سه سال گذشته حدود 46 میلیارد دلار و پیش بینی می شود در
سالجاری 16 تا 17 میلیارد دلار منابع مالی در فازهای پارس جنوبی جذب شود.
با این وجود به دلیل فقدان مدیریت منابع مالی و اعتباری و نبود یک نظام
جامع ارزیابی و تعیین اولویت اجرای پروژه ها متناسب با بازگشت سرمایه و
درآمدهای اقتصادی، اعتبارات مورد نیاز کارخانه ایران ال.ان.جی به طور کامل
تعیین نشد و این در حالی است که در صورت اختصاص 2 تا 2.5 میلیارد دلار فاز
اول این کارخانه راه اندازی می شد.
از این رو با راه اندازی ترین اول و آغاز تولید زودهنگام تولید LNG این
امکان فراهم بود که با فروش محموله های LNG به مشتریان آسیایی، منابع مالی
فاز دوم تا چهارم توسعه این کارخانه را تامین کرد.
از سوی دیگر باید به این موضوع اشاره کرد که به دلیل خاص و محدود بودن
تولید کنندگان و صادرکنندگان LNG و افزایش تقاضا در بازار جهانی، ایران می
توانست حتی در شرایط تحریم نفت و گاز هم محمولههای LNG خود را به بازارهای
جهانی عرضه کند و درآمدهای فروش گاز را جایگزین نفت کند.