رادیو دیروز: با اینکه مدت زیادی از رد صلاحیت هاشمی گذشته، رادیو فردا هنوز داغدار از دست رفتنِ فرصت طلایی سوء استفاده از وی است.
به گزارش
بولتن نیوز به نقل از
رادیو دیروز،
با اینکه مدت زیادی از رد صلاحیت هاشمی گذشته، رادیو فردا هنوز داغدار از
دست رفتنِ فرصت طلایی سوء استفاده از وی است. هنوز در اخبارش آن را غیر
قانونی توصیف کرده و عصبانیتش را به هر نحو ممکن نشان می دهد. در آخرین
پرده از این نمایش مضحک و نخ نما، این بار کارشناس زندانی اش تاجزاده، نوک
پیکان حمله اش را به طرف رهبر انقلاب گرفته می گوید:
"
به
هر رو در انتخابات اخير رهبر با تأييدِ رد صلاحيت نامزدهای رأی آور(!) به
حقوق اساسی ملت تجاوز کرد و اکنون نيز با توضيحات ناموجه و توجيهات تکراری
به شعور ملت ايران توهين می کند. رد صلاحيت آقای هاشمی و ديگر نامزدها
زمينه مناسبی برای مقابله با بدعت نظارت مطلقه و غيرپاسخ گوی استصوابی را
در انتخابات کاملا فراهم کرده است به علاوه در جريان اين رد صلاحيت آقای
هاشمی با رفتار خويش مخالفانش را شرمنده کرده (!) در حالی که رهبر با
عملکردش باعث شرمندگی موافقانش (!) شده است."
عصبانیت رادیو فردا
که در انتشار این اخبار بی معنی هویداست، قابل درک است. بالاخره دشمنان
مدتها نقشه کشیده بودند که اگر هاشمی تأیید شد، از راه فرزندان ناخلفش
ایران را مستعمره کنند و اگر تأیید نشد، با ایجاد آشوب و فتنه مشابه ۸۸ به
اهداف پلیدشان برسند. و حالا با تیز بینی شورای نگهبان در اجرای برنامه اول
و با هوشیاری رهبر در برنامه دوم شکست خوردند. اما نکته، تفسیری است که
کارشناس زندانی رادیو فردا از قانونمداری دارد. شورای نگهبان بر اساس قانون
عده ای را رد کرده است. آن عده به قانون تمکین کرده و رأی را پذیرفته اند.
با اینکه تمکین به قانون وظیفه است، اما رهبر از اینکه مثل فتنه گران ۸۸ ،
کشور را به آشوب نکشیدند، تشکر کردند. در این بین فلسفه سفسطه ها ی کاسه
های داغ تر از آش مشخص نیست. توجیه تکراری و توضیح ناموجه یعنی چه؟ عمل به
قانون و تلاش برای ایجاد آرامش هر چه بیشتر در برهه حساس انتخابات یعنی
توهین به شعور مردم؟ تمکین به رأی شورای نگهبان که امام خمینی (ره) معترض
به آن را مفسد می نامد، تجاوز به حقوق ملت است؟ آیا مردم فقط آنهایی هستند
که می خواستند هاشمی رأی بیاورد؟
تاجزاده خوب می داند که پراکنده گویی
هایش، به قول معروف جفنگ گویی های شاعری است که قافیه اش به تنگ آمده. اما
راهکار دیگری برای ابراز عصبانیتش ندارد. تاجزاده می بیند زندگی اش در
زندان فدای افرادی چون موسوی و کروبی شد که هیچ، فتنه گریهایش دستاوردی
هم نداشت و مخالفان این بار هم در انتخابات با گزینه های نه چندان قوی شکست
می خورند. پس خشمش را به بهانه توهین به مردم، با اهانت به رهبری ابرازمی
کند که می داند اگر هدایتگری ایشان نبود، امروز اصلاح طلبان سوار بر کشتی
فتنه جولان می دادند و خودش پست مهمی در دولت داشت. پس چرا عصبانی نباشد و
چرا فحاشی نکند؟