مردم سالاری دینی و حضور در انتخابات تجلی گاه بیداری اسلامی

به گزارش بولتن نیوز به نقل از رویداد، غالباً اعتقاد بر این است که ایجاد وحدت در میان عناصر هر نظام سیاسی منتج به افزایش کارآمدی و  تصادم‌های متداوم بین قوا منجر به هدر رفت سرمایه‌های سیاسی و اجتماعی کشور و در نهایت القای ناکار آمدی می‌شود. در رقابت سیاسی نهادینه شده متکی بر اقتضائات بومی و فرهنگی جوامع، رقابت کنندگان با تاکید بر قواعد بازی و اعتماد به نهادهای حل منازعه وارد رقابت های سیاسی می‌شوند و مطمئن هستند که محصول این رقابت گردش صحیح نخبگان و امکان تحرک اجتماعی است.

در کشور ما اگر چه مردم سالاری دینی حاکم است؛ ولی یک مردم سالاری مطلق نیست بلکه به نوعی مردم سالاری دینی و اسلامی است چرا که حکومت ما جمهوری اسلامی است. بر همین مبنا رهبر معظم‏ انقلاب در تبیین و تعریف آن خاطر نشان می‌کنند: «جمهوری اسلامی بر دو پایه استوار است: یکی جمهور؛ یعنی آحاد مردم و جمعیت کشور. آنها هستند که امر اداره کشور و تشکیلات دولتی و مدیریت کشور را تعیین می‌کنند و دیگری اسلام یعنی این حرکت مردم بر پایه تفکر اسلام و شریعت اسلامی است. این یک امر طبیعی است. در کشوری که اکثریت قریب به اتفاق آن مسلمان هستند، آن هم مسلمان معتقد و مومن و عامل که در طول زمان، ایمان عمیق خودشان را به اسلام ثابت کرده‌اند و نشان داده‌اند، در چنین کشوری اگر حکومتی مردمی است، پس اسلامی هم هست، مردم اسلام را می‌خواهند. این از روز اول گفته شد و در طول سال‌های متمادی نیز تجربه گردید. امروز هم واضح ترین حقیقت در نظام ما این است که آحاد و توده مردم از نظام حاکم بر کشور می‌خواهند که مسلمان باشند و مسلمان عمل کنند و اسلام را در جامعه تحقق بخشند... مجلس و دستگاه قانونگذاری این مملکت [به خواست مردم] موظف اند که قوانین را بر اساس شریعت اسلام وضع کنند. روسای این کشور موظف اند که اسلام را ترویج کنند و مردم از این دولت توقع اجرای احکام اسلامی دارند...»‏

در انتخابات هایی که در گذشته در کشور برگزار شده بود همیشه حضور مردم به طور چشمگیری پررنگ بود به طوری که در هر دوره از انتخابات شاهد این بودیم که مردم با شور و شعف خاصی پا به عرصه مبارزه با استکبار غربی می گذاشتند، این روند طوری جلوه نمایی کرد که مردم کشورهایی که امروزه آنها را بیدار می نماییم، به واقع بیدار شدند، طوری بود که حضور خود را در مقابل دیکتاتورهای خود لازم و واجب می دیدند و بیانات مقام معظم رهبری را دنبال می نمودند.

بیاناتی که ایشان در رابطه با انقلاب مصر بیان نمودند، طوری تاثیر داشت که آن روزها مردم و انقلابیون مصر، بیانات حضرت آقا را در روی زنگ خوری گوشی موبایل خود گذاشته بودند و از ایشان امر می گرفتند.

حضور مردم در عرصه انتخابات، شگردهای تبلیغی دشمنان اسلام و ایران را خنثی می کند. آرزوی مستکبران و مخالفان دین و ایران، روی گردانی مردم از نظام الهی است. برای رسیدن به این آرزو، آنان با طرح برخی از کاستی ها و دشواری­های اقتصادی، بر آنند تا شاید بتوانند مردم را از حکومت اسلامی جدا کننده و ملت نیز با عدم حضور در پای صندوق های رای، نا خرسندی خود از حاکمیت و اعتراض خویش از نظام جمهوری اسلامی را اعلام نمایند. حضور آحاد مردم در انتخابات، با آمار دقیق، زیر نظر چشمان تیز بین و خشم آلود دشمنان این نظام الهی و مردمی است. از این رو حضور پرشور و چشمگیر مردم در پای صندوق های رای، علاوه بر تقویت نظام و انقلاب اسلامی، سیلی محکمی به صورت معاندان و دشمنان و خط بطلانی بر توطئه، توطئه گران خواهد بود.

حضور در انتخابات در این مقطع حساس، موجب نشاط سیاسی، پویای فکری، حضورفعال اجتماعی، عمل به وظایف شرعی و ملی، تجدید میثاق با شهیدان، تجدید بیعت بامقام معظم رهبری، حمایت جدی از نظام اسلامی و نفی قدرت استکبار جهانی و درهم ریختن توطئه های ضد انقلاب داخلی و خارجی است. علاوه بر این ها، حضور گسترده در پای صندوق های رای برای انتخاب رئیس جمهور اصلح، زمینه اجرا و تقویت احکام اسلامی را در جامعه ایران فراهم می سازد و عامل گسترش عدالت در میان مردم و نفی تبعیض و نابودی فقر و توسعه زندگی مسالمت آمیز همراه با معنویت و تقوا می شود.

حضور مردم ایران در صحنه انتخابات، راهپیمایی 22بهمن و به طور کلی حضور حماسی مردم ایران در کنار دولت و مسئولین، راهکاری بود که مردم کشورهای عربی که دارای دیکتاتورهای گوناگون بودند از این روند استفاده نمایند و در مقابل نظام های دیکتاتوری خود بایستند و آنها را نابود کنند و نکته جالب توجه ای که بر تحولات منطقه رخ داد این بود که دیکتاتور تونس همزمان با فرار شاه از ایران در دی ماه در همان روز از تونس فراری شد و انقلاب مصر در 22 بهمن نیز پیروز گردید و این خود وجه تشابه این انقلاب ها با انقلاب مردم ایران بود و نشان از حضور اسلامی بودن این مسائل داشت.

اما مردم سالاری دینی به گفته مقام معظم رهبری با دموکراسی های رایج در دنیا در بنیاد اختلاف نظر دارد. مردم سالاری دینی ناظر به مدلی از حکومت است که بر مشروعیت الهی و مقبولیت مردمی در چارچوب مقررات الهی استوار است و در راستای حق مداری، خدمت محوری و ایجاد بستری برای رشد و تعالی مادی و معنوی انسان، ایفای نقش می کند.

در مردم سالاری دینی مشارکت و آرای مردم اهمیت فوق العاده ای دارد. امام خمینی(ره) می فرمایند: «ما تابع آرای ملت هستیم. ملت هر طوری رأی داد ما هم از آن ها تبعیت می کنیم. ما حق نداریم و خدای تبارک و تعالی به ما حق نداده است، پیغمبر اسلام به ما حق نداده است که به ملتمان یک چیزی را تحمیل کنیم. در این نوع از حکومت، حاکمیت مطلق از آن خداوند است و حاکمیت مردم در طول حکومت اوست نه در عرض آن. در مردم سالاری دینی نه تنها خدا از زندگی بشر حذف نمی گردد، بلکه اسلام وحی را به عنوان یک منبع معرفتی می داند و معتقد است که خالق انسان ها که بر تمام جوانب و زوایای روحی و جسمی مخلوقاتش احاطه دارد بهترین و کاملترین منابع سعادتمندی انسان را از طریق وحی برای انسان ها تبیین نموده است. از طرفی عقل نیز در کنار وحی، انسان را به سوی سعادت دنیوی و اخروی سوق می دهد. آزادی در این نوع حکومت آن است که تمام موانع رشد انسانی در مسیر الهی و تکامل برداشته شود. به عبارتی در مردم سالاری دینی آزادی هم جنبه بیرونی و هم درونی را داراست. در مردم سالاری دینی، دین مسائل اجتماعی و سیاسی را پوشش داده و اکثریت از آن جهت که نمودار ارزش های اسلامی و مدافع حقایق راستین دینی و فضائل و کرامت های انسانی است، یعنی از حیث کیفیت محترم و مورد قبول است و در انتخاب زمامداران ضابطه های اصیل الهی و انسانی نقش دارد. در نتیجه می توان به عینه دید که حضور حماسی مردم ایران در انتخابات باعث و بانی بیداری اسلامی در منطقه خاورمیانه گشت.

روح الله پورطالب