شباهت هایی که حسن روحانی به «هاشمی» و «احمدی نژاد» دارد

گروه سیاسی ـ سخنان حسن روحانی در گفتگوی ویژه خبری اگرچه با واکنش های گسترده کارشناسان و اهالی رسانه های مکتوب و مجازی مواجه شد اما به نظر می رسد برخی از جوانب آن هنوز هم حاوی نکات ناگفته ای باشد.

به گزارش بولتن نیوز، جدای از ادعاهای حسن روحانی در زمینه مدیریت و عملکرد خود در ماجرای پرونده هسته ای که در این چند روز با جواب ناظران و کارشناسان مواجه شد، موضوع دیگری که حائز اهمیت است آن است که وی در این گفتگو از شیوه "گفتار" و "رفتار" دو تن از سیاستمداران کشور استفاده کرد.

از منظر "گفتار"ی، حسن روحانی سعی کرد تا بیش از هر کسی خود را نزدیک و شبیه آقای هاشمی کند. تکیه کلام او بر عبارات "اعتدال" و پرهیز از "افراط گرایی"، موضوعی است که بیش از هر چیزی مخاطب را به یاد سخنان هاشمی رفسنجانی می اندازد.

آقای روحانی در این زمینه چنین گفت: بنده می‌خواستم در زمینه آینده کشور شاهد آینده‌ای بهتر بوده و برای رفاه و زندگی مردم تلاش کنم و آنچه در توان دارم در خدمت مردم بگذارم؛ یک اعتدال‌گرا هستم و همیشه با اصولگرایان معتدل و اصلاح‌طلبان معتدل آشنا و نزدیک بودم و فعالیت کردم و امروز نیز همان مسیر را دارم.

وی یادآور شد: خوشحالم در این مسیر و فکر تغییر نکرده و افراط‌گر در راست و چپ نبودم و امروز هم می‌خواهم آنهایی که عدالت و اعتدال را دوست دارند نمایندگی کنم.

این سخنان به وضوح یادآور سخنان تکراری هاشمی در طول سال های اخیر است. در چهار سال گذشته، آقای هاشمی سعی کرد تا چنین بنمایاند که کشور در دست عده ای افراطی و خارج از دایره اعتدال افتاده است که با عملکرد خود موجب شده اند، "یاران امام" و "بزرگان انقلاب" به حاشیه رانده شوند.

پر واضح است که منظور هاشمی بیش از هر چیز و کسی، ناظر به حاشیه نشینی خود و برخی از نزدیکانش است. البته هاشمی هیچگاه به این سوال پاسخ نداد که چه موضوعاتی موجب به حاشه رفتن و یا بهتر بگوییم عدم اقبال مردمی به او و دار و دسته اش شده است؟

موضوع اصلی آن است که مردم آنگاه که عملکرد آقای هاشمی و خاندان و حامیان وی در ماجرای فتنه 88 را دیدند از او روی گردان شدند. مردم انتظار داشتند که "یار امام" و "بزرگ انقلاب" نگذارد که راه امام و مبانی اصلی انقلاب توسط عده ای افراد معلوم الحال و آشوب طلب به یغما رود. اما هاشمی نه تنها چنین کاری نکرد بلکه به استناد اسناد موجود، هم خود و هم خاندان و حامیانش به دفاع از فتنه گران و آشوب طلبان پرداختند.

حسن روحانی اما از موقعیت پیش آمده در برنامه زنده تلویزیونی استفاده کرد و بار دیگر بر سخنان هاشمی تأکید کرد تا بلکه بتواند از این طریق، به تبلیغ "مراد" همیشگی خود بپردازد.

از منظر "رفتار"ی، آقای روحانی اگرچه در طول این گفتگو چندین بار با طعنه و کنایه به شخص احمدی نژاد و دولت حمله ور شد، اما با دقت و تأمل بیشتر می توان دریافت که روش گفتگوی وی، شباهت زیادی به روش گفتگو و مصاحبه های احمدی نژاد داشت.

بر این اساس، حسن روحانی سعی کرد تا با نیش و کنایه های مستقیم و غیرمستقیم خود، دست به افشاگری علیه دولت و احمدی نژاد زده و از این طریق، انتقام دیرینه خود و هاشمی را از او بستاند.

در بخشی از این مصاحبه، روحانی با انتقاد از صداوسیما گفت: ای کاش عدالت در صداوسیما هم بود؛ ای کاش اگر نقدی سازنده می شد که ما هم تشکر می‌کردیم از صداوسیما اما اگر تخریب و تهمت بود نه اینکه طرف مرتب زنگ به رئیس سازمان زنگ بزند به او وقت بدهند یا ندهند.

روحانی افزود: خوب بود همان شبی که به‌ برخی در صداوسیما تهمت زده و ظلم شد، آنها را صدا می‌کردند و فرصت حرف زدن می دادند؛ خیلی از بزرگان و کسانی که در زندان شاه شلاق خوردند و یار نزدیک امام بودند، به آنها در صداوسیما توهین شد.

وی ادامه داد: عدالت یعنی یک مسئول یک هواپیمایی برمی‌دارد فقط زن و بچه‌های خود و خبرنگاران را همراه خود به سفری نبرد بلکه کارآفرینان را در آن سفر به همراه داشته باشد؛ باید از ترکیه یاد بگیریم که وقتی مقامی از این کشور به جایی سفر می‌کند ۱۰۰ تا ۲۰۰ کارآفرین را همراه خود می‌برند و این به معنای طرفداری از سرمایه‌داری نیست.

فارغ از اشتباهاتی که احمدی نژاد در مناظرات انتخاباتی سال 88 داشت (که البته سایر رقبا نیز دست کمی از او نداشتند) و همین طور موضوع سفر پرحاشیه وی به نیویورک که پرونده آن برای بررسی های بیشتر در قوه قضائیه در جریان است، اما حسن روحانی نیز دقیقا مشابه احمدی نژاد عمل کرد.

اگر "افشاگری" امری نامذموم و ناپسند است –که هست- پس چرا آقای روحانی نیز چنین کردند؟ اگر بدگویی و غیبت افراد و مسئولین و دولتمردان امری خلاف اخلاق و شرع است، چرا آقای روحانی نیز مانند احمدی نژاد در همان دام افتاد؟ آیا افشاگری و بدگویی فقط آن زمانی غیر اخلاقی است که از سوی احمدی نژاد باشد؟

حقیقت آن است که به همان اندازه که احمدی نژاد در بداخلاقی های سیاسی سهم دارد، حسن روحانی و مراد همیشگی او، آقای هاشمی نیز سهیم اند.

در طول چهار سال گذشته، بارها و بارها آقای هاشمی و رسانه های زنجیره ای حامی او، به توهین و تخریب دولت پرداختند و در این راه از هیچ کوششی فروگذار نکردند. حسن روحانی نیز در این گفتگو چنین عمل کرد و رویه ای شبیه هاشمی و احمدی نژاد در پیش گرفت.

آقای حسن روحانی اگرچه شعار اعتدال و پرهیز از افراط گرایی و حرکت بر مدار اخلاق را سر می دهند اما گفتگوی تلویزیونی وی نشان داد که اتفاقا به تنها موضوعاتی که پایبند نیست همین سه اصل است و از همین جا معلوم است که این دیوار تا ثریا چگونه خواهد رفت.