در غیبت "ما رأیتُ الاّ جمیلاً" زینب (س) . . .

به گزارش بولتن نیوز، پس از حادثه كربلا وقتي خانواده شهدا را، به همراه حضرت زينب (س) به اسارت به نزد عبيدالله بن زياد بردند، او كه خود را پيروز اين نبرد مي ديد، براي اينكه زخم زباني به اهل بيت امام حسين (ع) بزند رو به حضرت زينب (س)كرد و گفت: خدا را شكر مي كنيم كه او شما را رسوا كرد و تكذيب نمود. حضرت هم در پاسخ، اين جمله معروف خود را به زبان آوردند كه « والله ما رأيت الا جميلاً»: آن چه براي ما اتفاق افتاد رسوايي نبود بلكه همه زيبا بود و در ادامه هم فرمودند: شهداي كربلا كساني بودند كه خداوند، شهادت را براي آنها انتخاب كرده بود، و در روز قيامت، تو را به همراه آن ها در يك جا جمع كند تا هر كدام دليل خود را بياوريد، و آن وقت خواهي ديد كه چه كسي پيروز است.

با نگاهی به کلام پر معنا و اثر گذرا حضرت زینب (س) نکات مهمی برداشت می شود که اسطوره صبر همراه دیگر آموزه های زندگانی پربرکتشان برای مشتاقان اهل بیت (ع) به یادگار گذاشته اند:

اول) نگاه با چنین بینشی به پدیده های جهان موجب آرامش روح و جان خواهد شد چرا که هر چه از سوی خداوند برای انسان مؤمن پیش آید موجب خیر در مسیر زندگی اوست و انسانی که اطمینان به خدا دارد، همه اتفاقات جهان را زیبایی و خیر می بیند چرا که از سوی منشأ خیر و زیبایی است.

دوم) چنین دیدگاهی سبب می شود قدرت تحمل ناگواری ها برای انسان زیاد شود و انسان در برابر مسائل پیش آمده با قدرت بیشتری حاضر شود و حل مسئله ها نیز در این صورت برایش آسانتر خوهد بود.

سوم) انسان مؤمن هنگامی که در مسیر حق و راستی است اگر برایش مشکلی نیز پیش آید می داند که باید متفاوت نگاهش کند، تفاوت حضرت زینب (س) با دیگران در این است که غم ها و غصه‌های آن حضرت برای خدا و در راه خدا است، دردهای او باعث نمی‌شود که راه خدا را ترک گوید، بلکه در این راه تا پای جان استقامت می‌کند و می داند که خدا با اوست.

چهارم) شادی و نشاط واقعی چیست و کجا باید به دنبال آن گشت؟ چرا در شب عاشورا همه شادمان هستند و چرا بانوی صبر و وفا اینچنین می فرمایند؟ بسط اندیشه حضرت زینب (س) سبب می شود شادمانی واقعی در زندگانیمان جاری شود.

پنجم) گذر از ظاهر نیز آموزه بعدی این کلام ارزشمند حضرت زینب (س) است، ایشان با این کلام به ما یاد می دهند که در پس جنگ و زشتی خونریزی و ... می توانیم زیبایی شهادت در برابر خدا و جهاد در مسیر حق را ببینیم، گاهی باید نگاهمان را تغییر دهیم و از ظاهر و پوسته عبور کنیم و به معنا برسیم.

اینچنین است که زینت پدر و مرهم دل اهل بیت (ع) با اطمینان در مسیر حق پیش می رود و با همه رنج و محنت هاي پيش آمده در شام اسارت ولي باز سحرخيزي اش را ادامه می دهد و نماز شبش را اگرچه نشسته، برپا می دارد. اين پيام رسايي است كه اين بانو در اهميت سحرخيزي و برپايي نماز شب به همه ابلاغ كرده است. حسين عليه السلام كه از نمازشب و حال و حضور خواهرش زينب با خبر بود، در آخرين وداع خود از اهل خيام، خواهرش را فرا خواند و از او خواست: "جان خواهر! حسين را در نماز شبت فراموش نكن"