مدیریت مهمترین مرکز آموزش عالی استان به کدام سو میرود؟
دانشگاه صنعتی اصفهان از دیر باز بعنوان یکی از مهم ترین مراکز آموزشی، علمی، تحقیقاتی وفرهنگی کشور، نقش بسزایی در پرورش و تربیت متخصصان، نخبگان و فرهیختگان کشور ایفاء نموده است.
پرورش هزاران تن از متخصصان و کارشناسان برجسته در حوزه های مختلف فنی و مهندسی و فعالیت خیل کثیری از این دانش آموختگان در بخش های متعدد علمی- پژوهشی، مدیریتی، اقتصادی و صنایع مختلف کشور، انجام طرح های متعدد علمی وتحقیقاتی در جهت بومی سازی دانش های نوین درکشور، ارائه صدها پروژه مختلف وعملیاتی نمودن ده ها طرح کلان ملی در جهت توسعه مرزهای دانش و کسب عناوین متعدد ملی وبین المللی در رشته های مختلف اعم از فنی ومهندسی، کشاورزی ومنابع طبیعی و علوم پایه، تنها گوشه ای از دستاوردهای قابل ذکر از سوابق پرافتخار دانشگاه صنعتی اصفهان است.
همچنین این دانشگاه با تقدیم 144 شهید در دوران دفاع مقدس ونیز برخورداری از سوابق درخشان در دوران انقلاب اسلامی، پایبندی وخدمت رسانی خود به ارزش های نظام جمهوری اسلامی و حرکت در مسیر تحقق آرمان های انقلاب را به اثبات رسانیده است.
از سوی دیگر فضای داخلی این دانشگاه از سالیان دور همواره عرصه ای جهت تقابل هوادارن جناح های مختلف سیاسی و نیز فعالیت های گروه های مختلف با افکار و عقاید گوناگون ودر پاره ای از ایام محملی برای تقابل دو جناح سیاسی اصلی کشور در قالب تشکل های دانشجویی و گروه هایی از اعضای هیئت علمی منتسب به این جناح ها بوده است.
این فضای کاملاً سیاسی و تقابل دو جناح سیاسی سنتی کشور در قالب تشکل های دانشگاهی در مجموعه بزرگ دانشگاه صنعتی اصفهان، از سویی با ایجاد یک فضای باز و منعطف در سال هایی دور از تاریخ این دانشگاه، زمینه ساز تضارب آراء و بروز نظرات و عقاید مختلف در جهت آزاد اندیشی در فضای دانشگاهی کشور بوده واز سوی دیگر، در برهه هایی از زمان وقایعی تلخ وتأسف بار در ابعاد گوناگون اعم از اهانت به مقدسات اسلامی همچون عصمت پیامبر مکرم اسلام(ص)، طومارنویسی در جهت تقابل با فرمایشات و دستورات رهبر معظم انقلاب مبنی بر اسلامی کردن دانشگاه ها و... را به همراه داشته است.
اوج تلخ کامی های بوجود آمده برمبنای این فضای سیاسی مربوط به وقایع تأسف بار این دانشگاه در فتنه پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 می باشد.
در آن زمان دانشگاه صنعتی اصفهان همانند دیگر مراکز دانشگاهی کشور ضمن قرار گرفتن در فضای ملتهب وغبارآلود فتنه، شاهد تحرک گروه های مختلف سیاسی و نیز تقابل و تعارض هواداران دوکاندیدای رقیب در انتخابات ریاست جمهوری نهم بود.
عدم مدیریت صحیح در پاسخگویی به خواست گروه های سیاسی توسط مسئولین وقت دانشگاه، تأثیر پذیری شدید گروه های دانشجویی از تحریک بخشی از اساتید تندرو، مغرض و معارض این دانشگاه، دخالت گروه هایی خاص از خارج دانشگاه به تبع برنامه ریزی فتنه گران به منظور ایجاد آشوب در سراسرکشور و نیز دلایل متعدد دیگری که در این نوشتار مجالی برای بحث پیرامون آن نیست، سبب شد تا در خرداد سال 88 و طی یک اقدام از پیش طراحی شده، بخش مهمی از ابنیه، تجهیزات و زیرساخت های دانشگاه صنعتی اصفهان در آتش کینه و عداوت مغرضین آگاه و منحرفین ناآگاه بسوزد.
با اعلام خسارات مادی این حرکت ارتجاعی به رقمی قریب به سه میلیارد تومان، دانشگاه صنعتی اصفهان در میان دیگر مراکز آموزش عالی کشور بیشترین خسارات مادی ناشی از فتنه 88 را متحمل گردید!
این خسارات تنها بخشی از ضربات جبران ناپذیر واردآمده بر پیکره این مجموعه عظیم علمی و تحقیقاتی کشور بود. چنانکه تبعات روحی ونیز آثار روانی ناشی از این اقدام بعنوان زخمی عمیق، افکارو احساسات غاطبه دانشگاهیان این مجموعه بزرگ را به خود مشغول ساخت.
در بهمن ماه همان سال بود که وزارت علوم در یک اقدام قابل توجه دست به تغییر رئیس این دانشگاه زد.
محمد اسماعیل همدانی گلشن استاد دانشکده مهندسی برق وکامپیوتر دانشگاه صنعتی اصفهان،گزینه ای بود که با توجه به تفکرات،گرایش سیاسی و سوابق گذشته وی، معرفی اش توسط دولت دهم بعنوان رئیس دانشگاه صنعتی اصفهان، چندان دور از انتظار نبود.
درماه های پایانی سال 1390 بود که با ابلاغ رسمی وزیرعلوم، حکم سرپرستی همدانی گلشن بر دانشگاه صنعتی اصفهان، مبدل به حکم ریاست شد.
دوره مدیریت محمد اسماعیل همدانی گلشن بر دانشگاه صنعتی اصفهان از آن زمان تاکنون، آکنده از تحولاتی است که هریک عکس العمل هایی خاص از گروه های مختلف در داخل وخارج از این دانشگاه را به همراه داشته است.
وی از همان آغاز اصلاح ساختارهای مختلف این دانشگاه اعم از ساختار اداری، مالی، آموزشی، پژوهشی و... را در دستورکارخود قرار داد که مجموعه این فرآیندها در نهایت تبعات مثبت ومنفی فراوان و به نوعی اثرات مفید وماندگاردر زیرساخت های مختلف عمرانی، مالی، و جذب اعضای هیأت علمی در برداشت وازسویی دیگرخساراتی سنگین به زیرساخت های انسانی و مجموعه منابع انسانی این دانشگاه اعم از دانشجویان، کارکنان و برخی اعضای هیأت علمی وارد نمود.
آن چه مسلم است، پس از چندی برخی اقدامات دور از انتظار همدانی گلشن در مسیر به اصطلاح اصلاح ساختارها، اعتراضات بخش قابل توجهی از دانشگاهیان را برانگیخت.
عدم وجود فضای نقد و آزاداندیشی در دانشگاه صنعتی اصفهان، عدم انتقادپذیری شخص رئیس دانشگاه، عدم احساس مسئولیت گروه های ارزشی بویژه اساتید مدعی دفاع ازآرمان های انقلاب، عدم درک صحیح تشکل های دانشجویی به منظور ورود به فضای نقد منصفانه و... سبب شد تا پس از مدتی هدایت جریان نقد مدیریت همدانی گلشن به دست گروهی خاص از استادان این دانشگاه بیافتد.
پس از اظهار انتقاد توسط این گروه از اساتید وبه دنبال سکوت دیگر گروه های داخلی دانشگاه صنعتی اصفهان در قبال برخی اقدامات نادرست مدیریت دانشگاه، بخش هایی از بدنه هیئت علمی این دانشگاه به جهت فضای بسته موجود، این منفذ را تنها راه بروز و پیگیری مطالبات خود دانسته و از این رو به این گروه از اساتید پیوستند.
موارد فوق الذکر به همراه تنگ نظری شخص رئیس دانشگاه سبب شد تا طی دوسال گذشته نه تنها تألمات فراوانی در فضای داخلی این دانشگاه بوجود آید بلکه ضمن از میان رفتن فضای نقد منصفانه، خدمات واقدامات شایسته وی نیز در فضای نقادی غیرمنطقی بوجود آمده به فراموشی سپرده شود.
در این بین هدایت فضای اعتراض ونقادی اعضای هیئت علمی دانشگاه در دست گروهی قرار گرفت که بخشی از آنها ضمن داشتن کارنامه ای مشخص در وابستگی به گروه های سیاسی خاص، بعضاً اغراض شخصی خود با دکتر همدانی گلشن ونیزتحت الشعاع قرارگرفتن منافع شخصی وغیرقانونی شان به دلیل حضور وی در مسند ریاست دانشگاه را مهمترین انگیزه مقابله با وی قرار دادند و همین امر سبب شد تا نحوه بروز این انتقادات و نیز فضای نقد منصفانه از حرکت های اعتراضی بوجود آمده در این دانشگاه رخت ببندد.
هدایت کنندگان جریان انتقاد به مدیریت دانشگاه صنعتی اصفهان در ابتدا نامه نگاری به مدیران استانی وکشوری را در دستور کار خود قرار دادند که در این مسیر وبه دلایل متعدد از جمله عدم ارائه نقد منصفانه، گنجاندن برخی مطالب کذب،غیرمنطقی وغیر قانونی در فهرست خواسته های خود، عدم هوشمندی لازم به منظور ارائه انتقادات در زمان مناسب و به شیوه های مورد پذیرش در نظام اسلامی و... ونیز از سوی دیگر سوابق خاص برخی از اساتید پیشرو در این حرکت و به تبع آن عدم تمکین لازم توسط مسئولین ذی ربط، سبب شد عملاً دستاورد قابل ملاحظه ای در تغییر برخی رویه های ناصحیح شکل گرفته در مدیرت دانشگاه صنعتی اصفهان به دست نیاید.
پس از این عدم توفیق بود که بخشی از هدایت کنندگان این جریان به شیوه های خاص وبعضاً غیر منطقی و مغایر با شئون دانشگاهی روی آوردند.
در تاریخ 12 اردیبهشت 91 وبه دنبال برگزاری مراسم روز معلم در دانشگاه صنعتی اصفهان، قریب به 15 تن از اساتید این دانشگاه که عمدتاً از هدایت کنندگان این جریان بودند، ضمن نادیده گرفتن فضای فرهیختگی و در خور تقدیس دانشگاه، در حضور دیگر اساتیدی که جهت برگزاری مراسم روز معلم در سالن آمفی تئاتر این دانشگاه حضور یافته بودند، اقدام به یک حرکت غیرمنطقی ودور از انتظار نموده و با به هم ریختن فضای عمومی مراسم و حضور یکی از آنان بر روی سن، لحظاتی از این مراسم را مختل کردند.
در تاریخ 4 تیرماه همان سال، نامه ای سرگشاده از سوی جمعی از اعضای هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان وبا عنوان " در دانشگاه صنعتی اصفهان چه می گذرد؟" در سایت الف منتشر گردید. مطالب این نامه علی رغم دربرگیری بخش مهمی از اقدامات اشتباه صورت گرفته توسط مدیریت دانشگاه صنعتی اصفهان در پاره ای از موارد نیز منعکس کننده مطالبی غیرواقع و مغایر با وضعیت موجود در این دانشگاه بود.
همچنین انتشار این نامه در سایت مذکور وبه دنبال آن انتشاربرخی کامنت های نامتعارف ارائه شده در ذیل این مطلب، سبب شد تا ضمن هتک حرمت برخی گروه های دانشگاهی و افراد حقیقی وحقوقی درون نظام، عملاً سیر پیگیری مطالبات دانشگاهیان دانشگاه صنعتی اصفهان توسط مسئولین ذی ربط بیش از پیش تحت الشعاع قرار گیرد.
پس از انتشار این نامه و به فاصله دو روز، سایت رجانیوز اقدام به انتشار مطلبی تحت عنوان " پیراهن عثمان را در دانشگاه صنعتی اصفهان پایین بیاورید " از سوی برخی دیگر از اساتید دانشگاه صنعتی اصفهان نمود. که البته در این مطلب نیز به جای پرداختن به نقد منصفانه بیشتر به دفاع یک طرفه از مدیریت دانشگاه پرداخته شده بود.
بدین ترتیب فضای نقد و گفتگو که از نیازها والزامات اساسی در دانشگاه های کشور است به جهت برخی تنگ نظری های مدیریت دانشگاه ونیز عدم هدایت صحیح، صادقانه و منصفانه اساتید هدایت کننده جریان انتقادی، عملاً به محیط رسانه ای و افکارعمومی کشور منتقل شد.
این گروه از اساتید نیز به تحرکات اعتراضی خود ادامه دادند که این اقدامات نیز بعضاً و مشابه با بعضی تحرکات گذشته آنان، ضمن عاری بودن از فضای نقد منصفانه، برخی اقدامات و نیز عبارات و مطالب دور از انتظار و مغایر باشئون دانشگاهی را به همراه داشت.
انتشار مکرر بیانیه های انتقادی در فضای دانشگاه، شبکه های اجتماعی، ایمیل اساتید ودانشجویان و...، انتشار برخی بیانیه های اعتراضی در رسانه های عمومی، تحریک دانشجویان توسط گروهی معدود از اساتید، تلاش برخی از این اساتید جهت تعطیلی کلاس های درس وبرگزاری جلسات اعتراضی در اواخر سال گذشته و... سبب شد تا ضمن از میان رفتن فضای منطقی مطالبه گری به منظور احقاق مطالبات حقه و قانونی دانشگاهیان، فضای عمومی این دانشگاه نیز دچار یأس و سرخوردگی بیش از پیش گردد.
در آخرین اقدام رسانه ای این گروه، 15 تن از اساتید معترض به مدیریت این دانشگاه، اردیبهشت ماه سال جاری و به بهانه سفر رئیس جمهور به اصفهان، اقدام به انتشار نامه ای سرگشاده و خطاب به رئیس جمهور در سایت الف و درخواست از رئیس جمهور مبنی بر تغییر رئیس این دانشگاه کردند که خبر آن در سایت رویش نیوز نیز منعکس شد.
آنچه مسلم است محمد اسماعیل همدانی گلشن بعنوان یک نیروی برخواسته از متن دانشگاه صنعتی اصفهان طی مدت مدیریت خود در این دانشگاه دارای نقاط ضعف و قوت متعددی بوده که مجموعه فرآیندهای بوقوع پیوسته طی این مدت، کالبدشکافی این نقاط ضعف وقوت به نحوی منصفانه، اخلاق مدارانه و مبتنی بر اصول صحیح اسلامی را تحت الشعاع قرار داده است.
انسجام بخشی به رویه های مالی در بخش های مختلف، شفاف سازی هزینه ها وفرآیندهای اقتصادی دانشگاه درحیطه های گوناگون بویژه خرید تجهیزات و جلوگیری از دست اندازی به بیت المال توسط برخی فرصت طلبان، ایجاد نظم در بخش های متعدد بویژه حضور و غیاب کارکنان واساتید و نیز نظم دهی به مرخصی های سالانه اعضای هیأت علمی، حرکت مدون و مبتنی بر برنامه در بخش های آموزشی وپژوهشی و نیز تدوین طرح های کلان آموزشی و پژوهشی در این راستا، کسب موفقیت در بخش های مختلف آموزشی و به تبع آن احراز عنوان دانشگاه برترکشور در حوزه آموزشیو تلاش همه جانبه، پرکاری و خستگی ناپذیری بخش قابل توجهی از نقاط قوت محمد اسماعیل همدانی گلشن طی ریاست سال های گذشته وی بر دانشگاه صنعتی اصفهان است.
وی همچنین با حرکت بر مسیر ارزشمند شکل گرفته در وزارت علوم مبنی جذب اعضای هیئت علمی برخوردار از تخصص وتوانمندی ودر عین حال متعهد به نظام وکشور، موفق شد تعداد قابل توجهی از نخبگان متخصص و متعهد دانش آموخته از دانشگاه های معتبر داخلی و خارجی را در مجموعه دانشگاه صنعتی اصفهان گرد آورد.
این حرکت به جهت محدود سازی رویه های غیرقانونی شکل گرفته سنتی مبنی بر جذب اساتید مورد نظر برخی جریانات خاص در دانشکده ها، واکنش شدید گروهی از اساتید صاحب نفوذ در سیستم قبلی را به دنبال داشت. اقدام قابل توجهی که تاکنون حرکت های اعتراضی گوناگون این گروه از اساتید در قالب محدودسازی روابط با اعضای هیئت علمی جدید الاستخدام، انتساب افراد جدید جذب شده به شخص رئیس دانشگاه، کارشکنی در فعالیت های آموزشی و پژوهشی اساتید جوان و برخی اقدامات دور از شأن و تأسف برانگیز دیگر را به همراه داشته است.
از سوی دیگر دکتر محمد اسماعیل همدانی گلشن نقاط منفی ونامطلوبی را درکارنامه مدیریت خود بر دانشگاه صنعتی اصفهان برجای گذارده که مرور آنها وتأمل بیش از پیش بر هریک، ضمن مشخص ساختن ضعف های حقیقی ایشان و اعلام هشدار به منظور اصلاح رویه های ناصواب موجود، چراغ راهی پیش روی رییس آتی این دانشگاه ودیگر مدیران دانشگاهی خواهد بود.
بی توجهی به تعاملات، ارتباطات وکرامت انسانی افراد وضعف در تعامل با افراد وگروه های مختلف و حتی تقابل با مجموعه های دلسوز ارزشی و انقلابی دانشگاه از جمله تشکل های دانشجویی، بسیج اساتید ودانشجویی، نهاد رهبری و...، اعمال برخی محدودیت های غیرمنطقی به بهانه اصلاح فرآیندهای داخلی دانشگاه، نظارت توأم با تنگ نظری و مغایر با جوآزاد اندیشی بر روند فعالیت تشکل های دانشجویی، انتشار نشریات دانشجویی و.. ونیز عدم اعتقاد به فعالیت های فرهنگی دانشجویی، عدم ارتقاءکیفیت امکانات رفاهی دانشجویان، حذف غذای یارانه ای روزهای تعطیل و ارائه یارانه غذای دانشجویی برمبنای فرمولی خاص و مغایر با آئین نامه های وزارت علوم که سبب اعتراض قاطبه دانشجویان گردید، نقدناپذیری و بی توجهی به توصیه های مشفقانه خیراندیشان و منتقدین منصف و واقعی و توطئه انگاشتن تمامی این انتقادات، عدم توجه به موارد انگیزشی در میان دانشگاهیان و اتخاذ برخی تصمیمات دلسرد کننده در حوزه مسائل رفاهی ونیز داشتن نگاه حداقلی در این بخش، برداشت های سلیقه ای از برخی قوانین وبه دنبال آن اعمال محدودیت در پرداخت حقوق واضافه کار کارکنان برمبنای برخی تبصره ها و خط قرمزهای قانونی و درپاره ای موارد غیرقانونی، کاهش دستمزد، حذف ارائه خدمات و نیز تسهیلات رفاهی اعم از بهره برداری از سرویس های نقلیه، سلف دانشگاه و... برای کارکنان شرکتی، اعمال برخی تصمیمات سلیقه ای در زمینه ارتقاء و فرصت های مطالعاتی برخی از اساتید(ولو دارای سوابق سوء سیاسی)، حاکم نمودن نگاه غیر مشورتی وبه رسمیت نشناختن نظرات شوراها در عمل وبی ارزش دانستن تعقل و اراده افراد زیر مجموعه ودر نتیجه تصمیم گیری های فردی جزء نگر و فاقد تعقل جمعی، عدم تعامل مناسب ودرخور شأن دانشگاه صنعتی اصفهان با دستگاه های اداری و حاکمیتی استان، نمایندگان مجلس و برخی مسئولین خمینی شهر، برخورد ارباب رعیتی با کارکنان به نحوی که کارکنان تاکنون نگاهی برخواسته از خیرخواهی و محبت از سوی ایشان حس ننموده اند، عدم بهره گیری از ظرفیت بخش قابل توجهی از اعضای هیئت علمی فاقد حاشیه، توانمند و برخورداراز سوابق ارزشمند در جهت جذب حداکثری و تعالی دانشگاه و از سوی دیگر استفاده از عناصر ضعیف وناکارآمد در برخی معاونت های دانشگاه، نگاه امنیتی و پلیسی به مسائل مختلف و فضای عمومی دانشگاه، عدم برگزاری جدی نشست های صریح، شفاف و رودرو به منظور پاسخگویی به مطالبات حقه دانشگاهیان ودر نهایت ایجاد فضایی عاری ازآزاداندیشی و امکان طرح نظرات مغایر به منظور به نقدکشیدن مشکلات موجود در این دوره، از جمله نقاط تاریک دوره ریاست محمد اسماعیل همدانی گلشن بر دانشگاه صنعتی اصفهان به شمار می رود.
بدیهی است موارد فوق الذکر بخش عمده ای از امتیازات و خطاهای رئیس فعلی دانشگاه صنعتی اصفهان است که طی مدت اخیر وبه دلیل فضای آشفته بوجود آمده در محیط داخل و خارج این دانشگاه ودر سایه برخی اقدامات اعتراضی غیرمنطقی و نیز برخی حرکت های برخواسته از اغراض شخصی، از دید همگان مغفول مانده است.
همچنین رفتارها و اقدامات مخرب و غیرقابل توجیه مدیریت دانشگاه در سال های گذشته و در بخش های مختلف ، با به حاشیه راندن جریان حق مداری، نیروهای اصولگرا، خدوم، ارزشی و برخوردار از تعهد وتخصص این دانشگاه را نیز در مظان اتهام قرار داده و سبب ایجاد حس بدبینی به نظام و تخریب چهره سایر مدیران اصولگرا، توانمند و موفق دانشگاهی گردیده است.
واقعه تلخی که با بدست گرفتن هدایت جریان انتقاد به وضعیت موجود دانشگاه توسط برخی اساتید بعضا دارای سوابق سوء سیاسی و مدیریتی و دارای سوابق سوء سیاسی و سردادن ندای مطالبه گری حقوق تضییع شده اقشار مختلف دانشگاهی توسط این گروه، به ناحق شائبه مسامحه و سکوت نیروهای اصولگرا و پایبند به نظام در قبال اقدامات غیرقابل دفاع رئیس دانشگاه را به همراه داشته است.
در این راستا ضمن ارج نهادن به اقدامات شایسته ودرخورتوجه مسئولین فعلی وزات علوم، تحقیقات و فناوری در بخش های گوناگون این وزارتخانه ونیز اصلاح فرآیندهای گوناگون در بخش های متعدد، لازم است مدیران فعلی وآتی این وزارتخانه نظارت بیش از پیش بر عملکرد مسئولین دانشگاهی و رؤسای مراکز علمی وتحقیقاتی بویژه دانشگاه های بزرگ کشور که از اختیارات وسیع قانونی برخوردارند را در دستور کار خود قرارداده و بدین طریق از بروز برخی تخلفات واقدامات مبتنی بر برداشت های سلیقه ای از قوانین موجود و به تبع آن متشنج شدن فضای دانشگاه های کشور جلوگیری نمایند.
آنچه مسلم است مجموعه دانشگاهیان دانشگاه صنعتی اصفهان باید بدانند که به منظور اصلاح اقدامات ناصواب موجود،گریزی جز ورود به عرصه نقد منصفانه و توأم با مذاکره و گفتگو نخواهد بود. همچنین رئیس آتی این دانشگاه در دولت جدید، لازم است ضمن عدم باج دهی به جریان تمامیت خواه موجود در این دانشگاه، توجه دقیق و موشکافانه به عملکرد مدیران گذشته را دستور کارخود قرار داده و نسبت به ادامه وتقویت نقاط مثبت آنان اقدام و از اقدامات منفی، مغایر با قانون و برخلاف فضای فرهیختگی دانشگاه اجتناب نماید.
امید است دکترمحمد اسماعیل همدانی گلشن که اقدامات مخرب وی بویژه در حوزه منابع انسانی تاکنون خسارات فراوانی در این دانشگاه به دنبال داشته است، در فرصت باقیمانده از دوران مدیریت خود به اصلاح روش های ناصواب بوجود آمده در حد توان اهتمام داشته و رؤسای بعدی دانشگاه نیز نقاط قوت رییس فعلی را تقویت و نقاط ضعف وی را بر طرف نمایند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
