به گزارش بولتن نیوز، احسان حدادی در گفت وگو با ایسنا، اظهار کرد: از نتیجه ای که در مسابقات آغاز فصل گرفتم راضی هستم چون در شرایط سخت یعنی بدون مربی و بدون آن که کسی از من سراغی بگیرد به این رکورد رسیدم. من دیگر با کسانی که خیلی راحت ورزشکار را بعد از مدال رها می کنند کاری ندارم. یک ورزشکار آزاد هستم و دیگر آزاد در مسابقات شرکت می کنم.
وی در پاسخ به این که آیا فدراسیون دوومیدانی در این مدت تماسی با شما داشته است؟ گفت: دو هفته پیش با آقای داوری صحبت کردم و گفتم که با این شرایط نمی توانم برای شما مسابقه بدهم . ایشان هم مثل همیشه گفتند که انشاءلله درست می شود. من نمی دانم اگر این انشاءلله نبود چکار می کردند؟ واقعا دلیلی ندارد که من بخواهم برای ایران در مسابقات شرکت کنم چون دین خود را به کشورم و مردم ادا کرده ام و فکر می کنم می توانم جایی بروم که قدرم را بدانند وحداقل امکانات اولیه که می خواهم را برایم فراهم کنند.
حدادی افزود: زمانی که به آمریکا آمدم هم مربی و هم ماساژور پیدا کردم و به فدراسیون و کمیته ملی المپیک اطلاع دادم. مبالغ آن ها را هم گفتم اما متاسفانه از آنجایی که همه به دنبال مسائل دیگری هستند هیچ کس پیگیر کار من نبود . با این شرایط دیگر برای خودم ورزش می کنم. همیشه برای خودم ورزش کرده ام و فکر می کنم که دینم را به کشور و مردم ادا کرده ام وحتی از آن چیزی که باید، بیشتر ادا کرده ام. کاری کردم که در تاریخ دوومیدانی تا کنون کسی انجام نداده بود. به قول خود مسوولان عزیز، مثلث را تبدیل به مربع کردم اما انگار اگر همان مثلت می ماند، امکانات ما بهتر بود. مربع که شد امکانات را از ما گرفتند!
دارنده مدال نقره پرتاب دیسک المپیک درباره این که آیا دیگر نمی خواهد به ایران بازگردد ؟ اظهار کرد: ایران می آیم چون ایران کشورم است و اینجا به دنیا آمده ام اما دیگر تا زمانی که این شرایط باشد برای ایران مسابقه نمی دهم. فعلا در مسابقات دایموند لیگ که مسابقات انفرادی است شرکت می کنم. فعلا برنامه خاصی ندارم و خودم به تنهایی تمرین می کنم. چند مسابقه در آمریکا دارم و پس از آن به اروپا می روم. بعد از آن به ایران بازمی گردم و برای تمریناتم دوباره به آمریکا بازخواهم گشت.
وی ادامه داد: گفته ام تا زمانی که حرف هایی که زده اند را عملی نکنند و امکانات را در اختیارم نگذارند هیچ وقت برای ایران مسابقه نمی دهم و از کسی نمی ترسم. خیلی از دوستان برایم پیغام می گذارند که "وطن فروشی کرده ای" . اما فکر می کنم که این اسمش وطن فروشی نیست. مردم ایران خودشان عاقلند و می دانند. خدا و پیغمبر هم گفته است که هر جا می دانید می توانید پیشرفت کنید آنجا بروید. من هم برای آینده ورزشی خودم باید کاری کنم. نمی خواهم که همین جا تمام شوم و مطمئن هستم اگر قرار باشد با این شرایط بمانم دوستان می خواهند من را هم تمام کنند، مثل بسیاری ها که تمامشان کردند. ما آدم های بزرگی داشتیم که متاسفانه تمام شدند.
حدادی ادامه داد: من افکارم به شکلی است که دوست دارم با تلاش خود نقره المپیک را تبدیل به طلا و طلا را تبدیل به رکورد جهان کنم و این توانایی را در خودم می بینم. اما زمانی که هچ امکاناتی به من نمی دهند و حداقل ها را برایم فراهم نمی کنند دلیلی ندارد که حرفی بزنم یا از کسی انتقادی بکنم. من می روم جایی که قدرم را بدانند و امکانات برایم فراهم کنند. شاید رفتنم برای بسیاری از مسوولان اهمیتی نداشته باشد و بگویند که این هم رفت مشکلی نیست اما من برای دل خودم می خواهم بروم تا بهترین باشم . فکر نمی کنم حد من این مدال نقره باشد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
احسان جان عزیزم چون پول بهت ندادن چون امکاناتت کمه باید بری؟ تو با همه مدالات به اندازه یه قطره خون یک شهید هم نمیشی که نه پول خواست نه چیز دیگه بدون هیچ توقعی جونشونو فدا کردند توجه کن جونشونو فدا کرد فقط دنبال مدال غیرت و شهادت بودند نه مدال پولکی
تو هم اگه فکر میکنی نمیتونی بمونی برو
ما خيلي وقته كه معيارهامون رو گم كرديم
مسابقه صحنه جنگ نيست ولي هردو صحنه صحنه هويت ملي ، اداي دين به مردم ، فداكاري براي كشور ، و خنثي كردن خباثت هاي دشمنانمون هست.
وقتي دشمنان حتي براي برتير مردم ايران حتي در صحنه هاي ورزشي هم مي سوزند و بارها ديده ايم كارشكني مي كنند چه بسا كه صحنه جنگ هم هست
جناب رضا:
امکانات چرا باید کم باشد؟!!! شما طوری صحبت کردید که انگار مملکت ما یک مملکت زبانم لال فقیر و بدبخت و اشغال شده است و شرایط همین است که هست و همه باید صورتمان را با سیلی سرخ نگه داریم!
چند نفر ورزشکار داشتیم که فقط به دلیل بی کفایتی محض مسوولان و بی توجهی به چیزی به نام آیندهء افراد زنده! نتوانستند از قدرت و هوش و توانایی شان استفاده کنند و همینجا درجا زدند؟ شاید برای شخص بنده هم کمبود امکاناتی بوده که میتوانستم در خارج از کشور به آنها دسترسی داشته باشم اما چون تواناییهایم کاملا به آن امکانات بستگی نداشت همینجا ماندم ولی یک ورزشکار که هیچ کار بدی هم انجام نمیدهد و فقط میخواهد ورزشکار بماند باید مثل افرادی که در بالا اشاره کردم و به دلایلی که باز هم اشاره کردم از ورزش چشم بپوشد و برای آقایان آبرو داری کند؟!!!
تعصب به وطن یعنی چی ؟!
چرا مقابلش بایستم ، میروم زندگیم را جای دیگری بنا می کنم .
بجنگم !
امیدوارم این امکاناتی که میگه ؛ توهمِ داشتن ، نباشه .
باید دید این امکانات تا چقدر ابزار موفقیت هستند .
ایشان فرموده اند: "همیشه برای خودم ورزش کرده ام و فکر می کنم که دینم را به کشور و مردم ادا کرده ام وحتی از آن چیزی که باید، بیشتر ادا کرده ام" ، باید بگم احسان جان اونهایی دین شان را به وطن ادا کردند که گلوله مستقیم تانک به پیکر پاکشان خورد ، و تکه تکه شدند ، و در وصیت نامه شان نوشتند ، جان ما و جان ولایت ، نه خونه خواستن ، نه زمین و نه ماشین و نه ماساژور و نه مربی اختصاصی ، در ضمن تا موقعی که شما دیدتان این باشه که دین ات را به وطن ادا کنی و یکسره وطن وطن کنی ، همون بهتر بری تابع امریکا بشی ، کسی ارزش داره که مدال بیاره به نیت سربلندی مملکت امام زمان و شیعه ... برو جانم ، آمریکا بهت خوش بگذره ، سربازهای نازی هیتلر هم اینقدر که تو برای وطن جانفشانی کردی ، جانفشانی کردن ، پس اینقدر منت سر ملت نذار !
به نظر من آقای حدادی به عنوان یک انسان حق انتخاب داردو می تواند برود
ولی ما مردم هم حق انتخاب داریم و می توانیم او را فراموش کنیم.
این را بدانند که با رفتنشان از قلب خیلی از ایرانی ها می روند.
شاید بگوید مهم نیست
اما جوان است بعدا خواهد فهمید
که در دل مردم بودن مهمتر از هزاران مدال است.
همین پهلوان تختی ، یا رضا زاده و... مگر چند تا مئدال دارند؟
شاید
شاید که مسولین سر عقل بیایند
شاید
"فکر می کنم که دینم را به کشور و مردم ادا کرده ام وحتی از آن چیزی که باید، بیشتر ادا کرده ام."
خوبه که ورزش ایشون به امکانات خاص نیاز نداره و الا لابد می خواست پناهندگی هم برای یه کشور بگیره!!!