به گزارش بولتن نیوز به نقل از ایسنا، عرض این بلورها فقط چند میکرون است و طوری ایجاد شدهاند که در هر بار به یک مولکول مونتاژ میشوند.
برای خلق این سازهها، نوردونی و همکارانش، کلرید باریوم (نوعی نمک) و سیلیکات سدیم موسوم به آب شیشه (water glass) را در ظرف آب حل کردند.
دیاکسید کربن موجود در هوا به طور طبیعی در آب حل میشود و واکنشی را تولید میکند که منجر به ایجاد بلورهای کربنات باریم میشود.
به عنوان یک محصول فرعی، pH، محلول احاطهکننده بلورها را پایین میآورد و سپس واکنشی را با سیلیکات سدیم حلشده انجام میدهد.
این واکنش دوم لایهای از سیلیکا را به سازههای در حال رشد میافزاید، اسید حاصل از محلول را به طور کامل مصرف میکند و امکان ادامه تشکیل بلورهای کربنات باریم را فراهم میکند.
این فرایند بر روی اسلایدهای شیشهیی انجام شد و تیم تحقیقاتی، فرایند رشد بلورها را بسیار دقیق کنترل کرد، به طوری که اشکال ظریف و انحنادار ایجاد شدند.
این اشکال به شکلهای مکعبی یا دندانهدار که معمولا با بلورها مرتبط هستند، شباهتی ندارند.
با تغییر و دستکاری درجات (gradient) شیمیایی ظرف مایع، تیم تحقیقاتی توانست "گل"های مختلف را خلق کند.
شکل بلورها به واکنش ترکیباتی که در خلال محلول مایع افشانه میشوند، بستگی دارد.
شرایط حاکم بر واکنشها مشخص میکند که این سازهها به برگهای متشعشع وسیع، ساقه نازک یا روزت گلبرگ شباهت داشته باشند.
در این فرایند افزایش تراکم دی اکسید کربن به خلق سازههای برگمانند وسیع کمک میکند و معکوسکردن درجه pH در لحظه درست، سازههای انحنادار و ژولیده را خلق میکند.
نوردوین و همکارانش این بلورها را بر روی اسلایدهای شیشهیی و تیغهای فلزی خلق کردهاند.
دست کم 200 سال است که بشر به دنبال چگونگی تکامل اشکال پیچیده در طبیعت است.
جزئیات این موفقیت علمی در Science منتشر شده است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com