دم خروس و غیرسیاسی خواندن جشنواره های سینمایی در آغاز کن شصت و ششم

گروه فرهنگ و هنر ـ هبت اله شیری: ماجرای نامه دبير يکي از جشنواره‌هاي غربي به فیلمسازی ایرانی درباره دلایل نپذیرفتن اثرش در آن جشنواره ، ادعای کسانی را که همواره بر طبل حرفه ای و غیرسیاسی بودن جشنواره های سینمایی بین المللی می کوبند را بار دیگر باطل کرد.

به گزارش بولتن نیوز، فرزاد موتمن کارگردان نام آشنای سینمای ایران، درباره نوع برخورد برخي جشنواره‌ها با فيلم‌هاي ايراني به خبرگزاری فارس گفته است : «شب‌هاي روشن» را ابتدا در بازار جشنواره کن نشان دادند و بعد به جشنواره کارلو ويواري فرستادند. روزي بنياد فارابي نامه‌اي به من داد که مدير کميته انتخاب جشنواره کارلو ويواري خطاب به من نوشته بود.

وي افزود: من سالها آن نامه را پنهان کردم تا تنشي ايجاد نشود و بعد از سالها آن را در تلويزيون خواندم. خانمي که مدير جشنواره بود اين نامه را نوشته بود در ابتدا خيلي از فيلم «شب‌هاي روشن» تعريف کرد و گفت: «فيلم بسيار خوبي ساختي و خيلي خوب توانستي رمان قرن نوزده روسي را به فضاي امروز تهران منتقل کني. فيلمت را خيلي دوست داشتيم ولي انتخابش نمي‌کنيم!!»
موتمن درباره دلايل عدم انتخاب فيلمش از قول مدير جشنواره گفت: «ما دوست داريم فيلمي از ايران ببينيم که در آن کاراکترها درگير مبرم‌ترين نيازهاي زندگي‌شان باشند! فيلمي که تماشاچي اروپايي بعد از ديدنش با خودش بگويد چه خوب که من در آن کشور زندگي نمي‌کنم و چقدر اوضاع زندگيم در اينجا مطلوب است!»

ماجرای نامه فوق را کافی است در کنار دیگر شواهدی همچون ماجرای فیلم ضد ایرانی و سراسر دروغ تاریخی آرگو و اسکارش قرار دهیم تا بر انگیزه های سیاسی بیشتر جشنواره های سینمایی بین المللی بیشتر آگاه شویم.

جوایزی نیز که برخی سینماگران ایرانی از جشنواره های معلوم الحال اروپایی و آمریکایی می برند را می توان در دایره جنگ نرم علیه گفتمان انقلاب اسلامی تفسیر کرد و هزینه های آنها هم حتما از 17 میلیارد و 700 میلیون دلاری که مصلحی و دستگاه وزارت اطلاعات چند سال پیش در بحث جنگ نرم علیه انقلاب اسلامی ایران شناسایی کرده بودند، تأمین می شود.

آغاز جشنواره کن شصت و ششم که در بخش اصلی آن نماینده‌ای از ایرانحضور ندارد و در بخش مسابقه فیلم کوتاه "دوئت "ساخته نوید دانش و "بیشتر از دو ساعت" ساخته علی از عسگری دو نماینده ایرانی (که خط قرمزهای اخلاقی و عرفی را راعایت نکرده اند) به نمایش در خواهد آمد نیز برای مسئولان و سیاستگذاران این جشنواره سیاسی ـ سینمایی برنامه هایی خاص سیاسی خواهد داشت، در کن شصت و ششم " گذشته" اصغر فرهادی نیز یکی ازسه نماینده سینمای فرانسه در بخش مسابقه خواهد بود.

نگاهی به چند برخورد جشنواره کن با ایران نشان دهنده سیاسی کاری های این جشنواره است که تنها به 3 مورد می توان برای نمونه اشاره داشت:

2007: "پرسپولیس" فیلم ضد ایرانی مرجانه ساتراپی جایزه ویژه هیئت داوران

2009: "کسی از گربه‌های ایرانی خبر ندارد" ساخته زیرزمینی قبادی جایزه ویژه بخش نوعی نگاه و جایزه منتقدان فرانسوی

2011: نمایش ویژه "این یک فیلم نیست" جعفر پناهی و "به امید دیدار" رسول اف در بخشی دیگر به دلیل محکومیت این دو در ایران!!

البته جعفر پناهی چندسال قبل با فیلم سیاه نمایانه "طلای سرخ" از جشنواره کن جایزه ویژه هیات داوران بخش نوعی نگاه را برده بود.

ماجرای جشنواره کن وبرخوردهای سیاسی آن با سینمای ایران آنقدر روشن است که بی بی سی هم در گزارش دراین باره اعتراف می کند که :" جشنواره کن در این سال‌ها به فیلم‌هایی ایرانی‌که خلاف رویه معمول و بدون اجازه دولت ساخته شده‌اند، توجهخاصی نشان داده است".

هیئت انتخاب جشنواره کن هم مانند بسیاری از جشنواره های سینمایی دیگر به دلیل سیاست ضد ایرانی‌شان به سراغ فیلمهای انسانی و اخلاق گرای سینمای ایران نمی روند و سراغ از فیلم های سیاسی ضد ایرانی می گیرند مانند آنچه جشنواره 66 در مورد سوریه در دستور کار دارد و دو فیلم"سگ" و "عناصری بر بوم" را در مخالفت با حاکمیت و دولت این کشور به نمایش می گذارد.

به امید روزی که جشنواره های سینمایی ایرانی عرصه حضور آثار فاخر سینمای اخلاقی جهان باشند و پیش روی ایرانیان در حرکت به سمت هنر اخلاقی و انسانی همچون عرصه های پیشرفت علمی و فناوری ایرانی برای جهانیان غیرقابل انکار شود تا شاید کارگردانان نامی و غیرنامی برای جایزه بردن از جشنواره های معلوم الحال سیاسی ـ سینمایی به فرهنگ و اخلاق اسلامی و ایرانی عزیزمان پشت نکنند.