مهندس چمران در آستانه هفته بزرگداشت روابط‌عمومی با چه چیزی مخالفت کرد؟

دیروز 24 اردیبهشت‌ ماه 92 خبرگزاری‌ها از مخالفت مهندس چمران در پانصد و چهل و هشتمین جلسه علنی شورای شهر تهران با پیشنهاد نامگذاری میدانی به نام پروفسور کاظم معتمدنژاد پدر علم ارتباطات ایران خبر دادند. برخی از رسانه‌ها نیز از ارجاع این موضوع به کمیسیون نام‌گذاری برای بررسی مجدد نوشته‌اند.

مخالفت با نامگذاری میدان یا خیابانی به نام پدر علم ارتباطات و شخصیتی که بسیاری از استادان و فعالان حوزه ارتباطات یا خود را دانشجوی ایشان دانسته و یا با مطالعه آثار ایشان توانسته‌اند در فضای ارتباطات کشور به نقش‌آفرینی بپردازند؛ آن هم توسط رئیس شورای شهری که خود علاوه بر داشتن شخصیت و جایگاه سیاسی، مقوله علم و فرهنگ را شناخته و هنرمند است جای تعجب دارد!

این پیشنهاد که در تاریخ 26 فروردین ماه با امضای 9 نفر از استادان و فعالان علوم ارتباطات به مدیریت شهری تقدیم و با پیگیری‌های اداره‌کل روابط‌عمومی و امور‌بین‌الملل شهرداری تهران و رئیس کمیسیون مربوطه در شورای شهر و پس از موافقت کمیسیون، به جلسه علنی دیروز رسیده بود به این دلیل که نمی‌توان به هنگام زنده بودن افراد، خیابان یا میدانی را به نام آن‌ها ثبت کرد از سوی رئیس شورای شهر تهران رد شد! بماند که انتخاب تیتر « چمران طرح نامگذاری میدانی به نام "دکتر معتمدنژاد" را وتو کرد» از سوی یکی از خبرگزاری‌ها این شائبه را ایجاد می‌کند که به غیر از شخص آقای چمران، سایر اعضای شورای شهر با این پیشنهاد موافق بوده‌اند.

پیشنهاد‌کنندگان در نامه خود، چهل سال خدمات علمی برجسته پروفسور کاظم معتمدنژاد از بنیانگذاران دانشکده علوم اجتماعی در سال 1346 و از طراحان اصلی مقاطع کارشناسی ارشد و دکترای علوم ارتباطات در دانشگاه علامه طباطبایی را مهم‌ترین دلیل درخواست خود برای نامگذاری یکی از معابر اصلی یا میادین یا مراکز فرهنگی و ارتباطی به نام ایشان اعلام کرده‌اند.

آن‌ها در نامه خود خواسته‌اند در آستانه 27 اردیبهشت‌ماه، روز جهانی جامعه اطلاعاتی و روز ملی روابط‌عمومی و همچنین آغاز هشتادمین سالروز تولد دکتر معتمدنژاد، نسبت به نامگذاری یکی از معابر اصلی یا میادین یا مراکز فرهنگی و ارتباطی به نام ایشان اقدام شود. اقدامی که لااقل می‌توان گفت تا روز یاد شده محال است انجام گیرد!
این خبر تلخ اما خیر است. چرا ؟
1- آقای مرتضی طلایی رییس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران در همین جلسه اشاره کرده‌اند که در آیین‌نامه مربوطه، به موضوع درقید حیات بودن مشاهیر و مفاخر اشاره‌ای نشده است. بنابراین احتمالاً مشکل قانونی و آئین‌نامه‌ای برای چنین نامگذاری‌هایی در زمان زنده بودن افراد شاخص و نخبگان فکری و فرهنگی جامعه وجود ندارد اما اگر مشکلی هم وجود داشته باشد این خبر می‌تواند آغازی بر اصلاح قوانین و مقررات وضع شده باشد. پس خیر است.

2- کیست که نداند اعمال سلیقه شخصی در سطوح مدیریتی مختلف در کشور ما نهادینه شده است! پرداختن به این موضوع می‌تواند زمینه آگاهی افراد از نیات و دلایل موافقان و مخالفان نامگذاری خیابان‌ها و میادین در هنگام زنده بودن افراد شاخص را ایجاد کرده و حتی در صورت عدم اقناع، امکان اعمال سلیقه شخصی را به حداقل رسانده و یا هزینه اعمال سلیقه برای این دسته از مدیران را افزایش دهد. پس خیر است.

3- اگر اصلاحات مورد نظر بر روی آئین‌نامه‌ها و مقررات موجود انجام و حتی شرایط و ضوابط جدیدی برای نحوه شناسایی نخبگانی که استحقاق لازم را برای ثبت خیابان و یا میدانی به نامشان را دارند در نظر گرفته شود تا کار با دقت و نظم خاصی، در زمان زنده بودن مشاهیر انجام شود، شاید برای یکبار هم که شده این تلقی و ذهنیت معروف که ما مرده‌پرستیم! به واقعیت تبدیل نخواهد شد. پس خیر است.

از آقای مهندس چمران درخواست می‌شود حتماً دلایل، مستندات قانونی و توضیحات بیشتری را در مخالفت با نامگذاری میدان یا خیابانی به نام دکتر معتمدنژاد ارائه دهند تا خدایی ناکرده احساس نشود ایشان، با اصل نامگذاری خیابان‌ها و میادین به نام مشاهیر کشور در زمانی که زنده هستند، مخالفت دارند.

درخواست ارائه شده، مطالبه‌ای صنفی و حرفه‌ای است و امید می‌رود شورای محترم شهر تهران که در هفته‌های پایانی این دور از عمر کاری خود بسر می‌برند با این اقدام موافقت کرده و قدرشناسی جامعه ارتباطات کشور را در کارنامه خود ثبت کنند. امسال به همت جمعی از فعالان روابط‌عمومی تا تاریخ 2 خردادماه، برنامه‌های مختلفی در این حوزه برگزار می‌شود که آغازش 27 اردیبهشت است. پس هنوز فرصت داریم!

امیر عباس تقی‌پور دبیر ستاد بزرگداشت هفته روابط‌‌عمومی