کد خبر: ۱۴۱۵۳۴
تاریخ انتشار:
جهت یادآوری نامزدهای محترم ریاست‌جمهوری:

«افشاگری»، برانگیختن احساسات مردم است/ رهبر انقلاب: هر کسی «احساسات» مردم را تحریک کند به کشور «خیانت» کرده است

این روزها، تهدید به افشاگری‌ست که باب شده و نامزدها علیه هم از این ابزار بهره می‌برند. در حالی که اصلاً متوجه نیستند وقتی این خبر منتشر می‌شود که فلان شخصیت کشوری یا بهمان نامزد انتخاباتی ادعا کرده که یکسری اسناد در خصوص فساد یک شخص یا یک سازمان دارد، چه تنشی به جامعه منتقل می‌شود.
گروه سیاسی ـ سید مجتبی نعیمی: برخی از کارشناسان جامعه‌شناسی سیاسی در خصوص عوامل تأثیرگذار بر رأی ‌آوری نامزدها در انتخابات گوناگون معتقدند که همه‌ی فعالیت‌های انجام گرفته در این خصوص یک طرف، اگر هر کاندیدایی توانست در ایجاد جو هیجانی قوی‌ و احساسی کردن مردم تا آخرین روز تبلیغات موفق‌تر عمل کند، می‌تواند برنده‌ی این میدان باشد.

به گزارش بولتن نیوز، تمرکز بر وجه احساسی مردم و بازی کردن با آن یکی از تضمین شده‌ترین روش‌های رأی‌آوری‌ست. در این روش، همه چیز سیاه و سفید است. گذشته و هر نوع عمل و ساختی در آن سیاه است، اما آینده – آینده‌ای که ما در آن رأی آورده‌ایم، نه فرد دیگری – سفید و سرشار از موفقیت. در نتیجه، یکی از رایج‌ترین اتفاقات رخ داده در زمان انتخابات، کاهش آرامش اجتماعی برای بهره‌برداری سیاسی‌ست. ایجاد جوی پر از اضطراب و اسطوره‌سازی از کاندیداها برای رفع این اضطراب ساختگی بی‌اساس، یکی از تکنیک‌های رأی‌آوری محسوب می‌شود.

مسلماً این روش در برابر روش رأی‌آوری پاک قرار می‌گیرد. در این روش، نامزد انتخابات سعی می‌کند خود و برنامه‌هایش را به مردم معرفی کرده تا عقل مردم را درگیر مسئله‌ی انتخابات نماید نه احساسات آنها را. در روش رأی‌آوری پاک، کسی قهرمان بازی انتخابات نیست. چون نه همه‌ی آنچه که تا امروز ساخته شده اشتباه است و نه همه‌ی ویژگی‌های نامزد مورد علاقه‌ی ما و برنامه‌هایش درست. همچنین، کسی که قائل به رأی‌آوری پاک است، قاعدتاً نمی‌پذیرد که آرامش موجود در بین مردم بهم بریزد. حتی اگر شده فرد مد نظرشان رأی نیاورد. زیرا هیچ چیز مهمتر از حفظ ثبات در زندگی مردم نیست و دعواهای سیاسی نباید آنرا به خطر بیاندازد.

البته سیاه-سفید ساختن شرایط و اسطوره‌سازی، یکی از تکنیک‌های احساسی‌ کردن مردم در زمان انتخابات است. تکنیک‌های دیگری نیز در این زمینه وجود دارد. مثل بکارگیری مهره‌های اقتصادی خویش در بازار برای برهم زدن جو سالم آن و تبعاً ایجاد مشکلات اقتصادی مختلف که دم‌دستی‌ترین آن، تورم و گرانی‌ست. بدیهی‌ست وقتی گرانی فزاینده برای مدت نسبتاً طولانی بر مردم وارد شود، جو عمومی جامعه به سمت پرخاشگری سوق پیدا کرده و با خروج روح کلی جامعه از سکینه و طمأنینه، بستر برای سوءاستفاده از آن آماده می‌شود.

جالب اینجاست که به گفته‌ی بسیاری از کارشناسان مسائل اقتصادی، وقتی به موج گرانی‌های یک سال اخیر در ایران نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که تحریم اقتصادی غرب علیه ایران و عواقب ناشی از آن در بالاترین حد، نزدیک به سی درصد از علل گرانی‌ها را تشکیل می‌دهد و مابقی دلایل آنرا باید در سوءمدیریت و اختلالات اقتصادی با مبنای سیاسی‌ جستجو کرد. یعنی برخی از جریان‌های سیاسی که به دنبال رأی‌آوری صرف در انتخابات ریاست‌جمهوری بوده و برای رسیدن به این هدف از هیچ اقدامی نمی‌گذرند، با دست کاری منطق بازار و برهم زدن آرامش اقتصادی مردم، کاری می‌کنند که در آینده، رأی‌دهندگان به کسی رأی دهند که از سوی ایشان به عنوان طبیب اقتصاد بحران زده معرفی شده است.

علی ایحال، تقابل روش رأی‌آوری پاک در برابر روش رأی‌آوری مبتنی بر احساسات، نشان از این دارد آنهایی که برای جمع کردن رأی‌های مردم دست به تولید هیجان زده و خرد اجتماعی کشور را تعطیل می‌کنند، در حقیقت هیچ برنامه‌ی بلند مدت همه جانبه‌ای برای اداره‌ی آینده‌ی کشور ندارند و تنها هدف آنها، به دست گرفتن افسار قدرت است و نه هیچ چیز دیگر.

به دست گرفتن افسار قدرت، به هر روشی که شده. حتی اگر شده، رخ در رخ سایر نامزدها به آنها فحاشی کنند. حتی اگر شده، به تمامی نهادهای قانونی کشور بتازند و شخصیت‌های نظام و انقلاب اسلامی را مورد عنایت خاص خود قرار دهند. انگ زدن و تهمت و افترا که دیگر قدیمی شده و جای خودش را دارد. این روزها، تهدید به افشاگری‌ست که باب شده و نامزدها علیه هم از این ابزار بهره می‌برند. در حالی که اصلاً متوجه نیستند وقتی این خبر منتشر می‌شود که فلان شخصیت کشوری یا بهمان نامزد انتخاباتی ادعا کرده که یکسری اسناد در خصوص فساد یک شخص یا یک سازمان دارد، چه تنشی به جامعه منتقل می‌شود.

در این اوضاع و با بالا گرفتن تب افشاگری، اولین چیزی که به فکر شنونده می‌رسد این است که ما داریم در چه کشوری زندگی می‌کنیم که تا این حد، فساد و زد و بند از سر و کولش بالا می‌رود؟ و این، اولین و بزرگترین جرقه برای از دست دادن مهار عقل اجتماعی و افتادن در دادم هیجان و اضطراب است. چیزی که بزرگترین ضربه را به یک انتخابات سالم وارد می‌کند. به عبارت دیگر در شرایطی که دشمنان داخلی و خارجی ما با هر وسیله‌ای تلاش می‌کنند که دغدغه‌های ساختگی و بی‌مورد را به مردم تحمیل کنند، متأسفانه خودمان با ایجاد جوی پر از تهمت و شک و تخریب، هم به فعالیت‌های دشمنان‌مان مهر تأیید می‌زنیم و هم اینکه موج جدیدی از عوامل تنش‌زا و برهم زننده‌ی آرامش اجتماعی را به جامعه تزریق می‌کنیم و ناخواسته، راه را برای تخریب کشور فراهم می‌کنیم. شاید به همین دلیل بود که در آبان سال گذشته از رهبر انقلاب شنیدیم:

«اختلافات را نباید علنی کرد. اختلافات را نباید به مردم کشاند. احساسات مردم را نباید در جهت ایجاد اختلاف تحریک کرد. از امروز تا روز انتخابات، هر کسی احساسات مردم را در جهت ایجاد اختلاف به کار بگیرد، قطعاً به کشور خیانت کرده است.» 10/8/1391 بیانات رهبر انقلاب در دیدار با دانش‌آموزان و دانشجویان

پس لازم است تا نامزدهای انتخابات ریاست‌ جمهوری، بیشتر از گذشته به رفتار و گفتار خود و اطرافیان‌‌شان دقت کنند تا خدای نکرده با تزریق هیجان به جامعه، مبتلا به گناه بزرگ خیانت به کشور نشوند. ایشان باید بدانند که در شرایط امروز کشور، هیچ چیز مهمتر از حفظ آرامش مردم نیست. زیرا این مقوله دقیقاً با موضوع کارآمدی نظام در ارتباط است و از قضا مهمترین تمرکز دشمنان ما در شرایط امروز، ناکارآمد نشان دادن نظام جمهوری اسلامی‌ست. در حالی که اگر به دیده‌ی انصاف بر کلیت مملکت اسلامی‌مان نگاه کنیم متوجه می‌شویم که ثبات موجود در بخش‌های مختلف کشور در طول سال‌های اخیر منحصر به فرد است. در نتیجه، نباید کاری کنیم که خدای نکرده آرامش کلی موجود در جامعه، با مسائل زودگذر دچار خلل شود و تصویر توأم با ثبات و سکینه‌ی اجتماعی‌مان، معکوس شود.


شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین