آیا ارتقای جایگاه مرکز امور زنان در ماه های پایانی دولت امکان پذیر است؟

تبدیل مرکز امور زنان به معاونت، خبری است که این روزها ذهن فعالان حوزه زنان را به خود درگیر کرده است؛ برخی خوشحالند که قرار است جایگاه تنها نهاد اجرایی حوزه زنان ارتقا پیدا کند و از سوی دیگر بعضی معتقدند که مطرح کردن این حرف ها در پایان عمر دولت تنها بازار انتخابات را داغ تر کرده و جنبه تبلیغاتی دارد. حال باید دید که این ارتقا چه کمکی به جامعه هدف خواهد کرد؟

به گزارش مهرخانه، مریم مجتهدزاده رئیس مرکز امور زنان در خصوص ارتقای جایگاه مرکز می گوید: ارتقاء مرکز زنان و خانواده ریاست جمهوری به معاونت از جمله برنامه ریزی‌ هایی است که در دولت دهم در حوزه زنان و در خصوص اصلاح ساختار و زمینه ‌های مدیریتی زنان انجام گرفتهو  البته در دولت قبلی نیز مطرح بوده است. این امر باعث بالا رفتن ضمانت اجرایی برنامه ریزی ‌ها و گسترش نظارت و عملکرد و بودجه اختصاص یافته می ‌شود و شاهد ارتقای ساختاری خواهیم بود.

وی با اشاره به حضور مشاورین امور بانوان در دستگاه ‌های مختلف اجرایی می افزاید: تعدادی از وزارتخانه ‌ها دارای این مشاورین بودند؛ اما در ساختار بسیاری از آنها این مسئله دیده نمی ‌شد. به همین منظور پیشنهادی ارائه شد تا در تمامی دستگاه ‌ها،‌ وزارتخانه‌ ها، فرمانداری‌ ها و حتی بخشداری‌ ها مشاوران بانوان در ساختار تشکیلاتی این سازمان ‌ها دیده شوند تا در شورای معاونین وزارتخانه به جهت مشارکت در تصمیمات و برنامه‌ریزی‌ ها حضور مؤثر داشته باشند.

مجتهدزاده تصریح می کند: مطابق مصوبه هیئت دولت، فرمانداری‌ های ویژه دو کارشناس مشاور بانوان و مابقی جایگاه‌ ها یک کارشناس در ساختار خود تعریف کرده ‌اند.
 
این صحبت بسیار دیرهنگام و نا به هنگام است
البته خبر ارتقای جایگاه سازمانی مرکز در حالی مطرح می شود که زهره طبیب زاده نماینده مجلس و رئیس مرکز امور زنان و خانواده معتقد است این اظهارات در پایان عمر دولت کمکی به جامعه زنان نمی کند.
 
وی در این خصوص به مهرخانه می گوید: متأسفانه رئیس جمهور طبق روال هر ساله خود، در روز زن از ارتقای ساختار مرکز امور زنان و خانواده خبر می دهد و در این زمینه اظهارنظر می نماید، ولی این اظهارات نمی تواند کمکی به جامعه زنان باشد.

نماینده مردم تهران در خانه ملت اذعان می دارد: به اعتقاد من این صحبت بسیار دیرهنگام و نابه هنگام است؛ چراکه دولت در اواخر عمر کاری خودش است و دیگر مطرح کردن این قبیل شعارها کمک چندانی به امور زنان نکرده و این تشکیلات را ساماندهی نمی کند. دولت برای این تغییر هشت سال زمان داشت و مطرح کردن این بحث ها در ماه های آخر عمر خود هیچ عقبه و پشتوانه اجرایی نخواهد داشت.

ارتقای جایگاه سازمانی مرکز امور زنان طرح خوبی است، ولی...
شهلا میرگلوبیات نماینده مردم ساوه و زرندیه نیز در این خصوص به مهرخانه می گوید: ارتقای جایگاه سازمانی مرکز امور زنان طرح خوبی است، ولی باید پرسید که چرا رئیس جمهور در چند ماه پایان دولت چنین تصمیمی گرفته است؟

نائب رئیس فراکسیون زنان و خانواده با بیان اینکه سازمان مند شدن جایگاه مرکز امور زنان بسیار لازم و ضروری است، تصریح می کند: البته این تغییر در ساختار مرکز باید به گونه ای اجرایی شود که شرح وظایف و مسئولیت ها به خوبی روشن و مشخص گردد و گزارش عملکرد این معاونت به درستی ارائه شود.

وی خاطرنشان می کند: با ارتقای جایگاه مرکز قطعاً فعالیت های بهتری صورت خواهد گرفت و فراکسیون زنان و خانواده این موضوع را از طریق سازوکارهای مجلس مورد بررسی قرار خواهد.
 
فرض را بر این می گیریم که مرکز امور زنان با امضا و حکم رئیس جمهور به معاونت تبدیل شود، ولی آیا این معاونت می تواند وزرا را مجبور به قبول طرح ها و مصوبات امور زنان نماید؟ آیا می تواند از طریق این حکم، مشاور امور بانوان وزارتخانه ها را تعیین کند؟ به راستی تغییر مرکز امور زنان و خانواده به معاونت تا چه اندازه می تواند در اجرایی شدن کارها و مصوبات بر زمین مانده مرکز امور زنان و خانواده تأثیر بگذارد؟
 
ارتقای مرکز به پشتوانه قانونی نیاز دارد
طبیب زاده در این خصوص اظهار می دارد: اگر مجموعه ای بخواهد به صورت کلان مسائل زنان و بحث های تقنینی و اجرایی این حوزه را در کل کشور رصد کرده و در این خصوص تأثیرگذار باشد، نیازمند یک تشکیلات مصوب از جانب مجلس است؛ چراکه تنها با مصوبه مجلس و قانون مدون تصویب شده، می توان قدرت اجرایی یک سازمان را ارتقا داد.
 
وی ادامه می دهد: بنابراین هر ارتقایی در خصوص ساختار مرکز امور زنان و خانواده، مستلزم این است که این اتفاق در مجلس و با یک لایحه از سوی دولت و یا ارائه یک طرح از سوی نمایندگان به وقوع بپیوندند تا پشتوانه قانونی اش مشخص شود.

این تغییر الزامی برای وزیران در اجرای مصوبات حوزه زنان ایجاد نخواهد کرد
قطعاً ما نیز خواستار تغییر جایگاه و ساختار مرکز امور زنان و خانواده هستیم، ولی این تغییر نیاز به بررسی های کارشناسی دارد. همه خوب می دانند که این قبیل اظهارات در چند ماه باقیمانده دولت به مسیر درستی هدایت نخواهد شد؛ چرا که سازوکارهای اجرایی آن هنوز فراهم نیست و این تغییر الزامی برای وزیران در اجرای مصوبات حوزه زنان ایجاد نخواهد کرد و شاید با این اقدام تنها عنوان رئیس مرکز امور زنان و خانواده از مشاور به معاونت تغییر نام پیدا کند.

حتی با اعمال این تغییر نیز همچنان مشاورین وزرا در امور بانوان باید از سوی وزیر انتخاب شوند و مشاور امور زنان فرمانداری ها و استانداری ها از سوی فرماندار و استاندار و این گونه شاید یک وزیر، یک استاندار و یا یک فرماندار تنها در صورت علاقه به موضوع و مسائل زنان، حاضر به اجرای طرح های پیشنهادی از سوی معاون امور بانوان رئیس جمهور شوند و اگر هم دغدغه مسائل زنان را نداشته باشند که هیچ.

از آن مهم تر اینکه اگر این تغییر، مصوبه مجلس و تأیید شورای نگهبان را به همراه نداشته باشد، سرنوشت نامعلومی گریبانگیر آن خواهد شد؛ چراکه ممکن است این امر به مذاق رئیس جمهور بعدی خوش نیاید و طرح دیگری را برای این ارتقا در نظر بگیرد که البته این پیشنهاد می تواند به عنوان یکی از برنامه های مهم رئیس جمهور آتی در حوزه زنان باشد.

پس بهتر است قبل از عملیاتی شدن این طرح، مسئولین و نمایندگان مجلس طرحی را به تصویب برسانند تا جایگاه مرکز به صورت قانونی مشخص شده و امور زنان در همه دستگاه ها به عنوان یک نهاد مؤثر شناخته شود تا هرکس به راحتی نتواند طرح های حوزه زنان را وتو نماید.