حوزه علمیه بادابسر، حوزه ای گمشده در دل تاریخ

وقتی نام بادابسر به گوش همشهری ها و آنهایی که با آن روستا آشنایی دارندمی رسد، فورا به یاد سادات می افتند. آری سادات، از ویژگی منحصر به فرد این روستا،  وجود سادات در این روستا رامی توان ذکر کرد. روستایی که همه اهالی آن از سادان هستند، وهمین ویژگی این روستا را در بین سایر روستاهای منطقه منحصر به فرد کرده است.

روستای بادابسر روستایی در منطقه هزار جریب نکا می باشد، که دارای قدمت زیادی بوده است و زمانی مامن و ملجا و مدرس طلاب برای آموزش مسائل دین بوده است. آری شاید ما این موضوع را نشنیده باشیم، اما در کنار حضور سادات در این روستا داشتن حوزه علمیه در این روستا از دیگر ویژگی های این روستا بوده است. حوزه ای که در زمانی نه چندان دور طلاب از راه های دور و نزدیک برای آموزش و درس آموزی مکتب امام صادق(ع) به این روستا می آمدند، تا معارف دین را بیاموزند و بعد از فرا گرفتن معارف دین به منطقه خود می رفتند و هر کدام ارشاد دینی اهل ده و یا اهل آبادی خود را بر عهده می گرفتند.

افراد و بزرگان زیادی در این حوزه درس خوانده اند، تا حدی که خیلی از این بزرگواران هم اکنون زنده اند و در پست های کلیدی نظام جمهوری اسلامی ایران در حال خدمت رسانی به مردم هستند. و برخی از بزرگانی چون شهید هاشمی نژاد را نیز می توان از دانش آموختگان این حوزه برشمرد، که امروز در بین مانیستند و در راه مکتب اسلام به درجه رفیع شهادت نائل آمد، و برخی شهدای دیگر مثل سید شهاب الدین حسینی و.. که از اهالی روستا بودند و در این حوزه به تحصیل مشغول بودند.

این حوزه که زیر نظر حضرت آیت الله سید خلیل بادابسری اداره می شد، زمانی بالغ بر400 نفر طلبه داشت، که انصافا این تعداد طلبه برای روستایی به این اندازه زیاد بود، ولی با این همه مردم روستا با سعه صدر و علاقه همه را پذیرفته و هرکدام به نحوی این حوزه را یاری می رساندند.

اما دیگر از آن حوزه و آن افراد جز ساختمان و خاطرات آن چیزی باقی نمانده است، و آن حوزه که در آن روزگار برای خود مرکز علمی ای به شمار می رفت، امروز در دل تاریخ گم شده است، و جوان تر ها که شاید آن را نشناسند و پا به سن گذاشته ها هم شاید دیگر به یادشان نباشد. اگر ما بخواهیم علل و عوامل این فراموشی و رکود و خاموشی این حوزه را بررسی کنیم، شاید بتوانیم، به عدم وجود زعیم، دوری مسافت، عدم وجود امکانات و... اشاره کنیم، که همه و همه در رکود این حوزه پر رونق دخیل بوده اند.

به هر حال جای دارد، این حوزه ها و این سبقه تاریخی و دینی و مذهبی منطقه نکا که به عنوان پشتوانه های فرهنگی و مذهبی منطقه به شمار می آید هر چه بهتر و بیشتر به نسل جدید، شناسانده شود تا جوانان ما به آینده خود امیدوار شوند و با یک پشتوانه قوی و با امید به یک آینده درخشان پا به عرصه اجتماع بنهند و ادامه دهنده مسیر علمای گذشته  در دنیای امروز باشند.