«رسوايی» به لانه جاسوسی مي‌رود

به گزارش بولتن نیوز به نقل از ایکنا، در اين جلسه نقد و بررسی كارگردان فيلم حضور نداشت، اما ناصر هاشم‌زاده (فيلمنامه‌نويس)، سيدمحمد حسينی (منتقد) و حجت‌الاسلام والمسلمين معتمدی به عنوان كارشناس حضور داشتند. 

 در ابتدای جلسه هاشم‌زاده درباره ويژگی‌های كارگردان «رسوايی» گفت: قسمت اعظمی از سينما را در مفاهيم فرهنگی و اخلاقی می‌توان متبلور دانست، اما اين ويژگی تمام سينما نيست، چون صنعتی بودن هم شاخصه ديگری است كه سينما امروزه به شدت به آن متكی شده است. خصيصه‌ای كه متاسفانه اين روزها سينمای ما در آن قادر نبوده موفقيتی كسب كند. در اين ميان آثار چون سه گانه «اخراجی‌ها» و «رسوايی» توانسته‌اند به گيشه‌های سينما رونق ببخشند و به نوعی در بخش صنعتی سينما يك پديده محسوب شوند.   وی افزود: فيلم‌های چون «رسوايی» و «اخراجی‌ها» كه برای سينماداران نعمتی بزرگ است در سينما غريبه نيست، چراكه در اوج دوران فيلمفارسی ما شاهد رونق اين دسته آثار بوديم. كارهايی كه فروش فوق العاده‌ای نيز داشته‌اند. در آن دوران سينمای فيلمفارسی به نحوی رشد و رونق پيدا كرده بود كه سينمای روشنفكری كاملا از مردم جدا شده و به نوعی عزلت نشينی را انتخاب كرده بود. ويژگی كه درباره سينمای روشن فكری زمان حال نيز صدق می‌كند. 

 اين فيلمنامه نويس در بخش ديگری از سخنان خود تاكيد كرد: درباره كارگردان اين فيلم مسعود ده‌نمكی هم بايد بگويم كه اين فيلمساز توانسته به فرمول مناسبی در جذب تماشاگر دست يابد به همين دليل نيز فيلم‌هايش در گيشه با موفقيت مناسبی رو به رو شده است. موفقيتی كه فاكتورش را از سينمای فيلمفارسی وام گرفته است.   وی در خاتمه سخناننش گفت: من به ده‌نمكی يك توصيه اساسی دارم. آن نيز اين است كه وی سينمای پر مخاطب را می‌شناسد و با شاخصه‌های آن نيز آشنايی دارد، اما ای كاش كه وی اين توانايی و جسارت را در پرداختن به موضوعات حساس در جهتی به كار می‌برد كه رشد فرهنگی جامعه را در پی داشت.   در ادامه اين جلسه حسينی نيز در سخنانی تصريح كرد: اين اولين بار است كه من درباره كارهای مسعود ده‌نمكی سخن‌ می‌‌گويم، چراكه سخن راندن درباره اين آثار عواقب خاص خودش را دارد. ولی با اين وجود من نمی‌خواهم كه از اين فيلمساز يك عنود بسازم و بگويم كه وی فيلم‌هايش با جنجال‌آفرينی با موفقيت رو به رو شد يا اينكه امكاناتی كه در اختيارش است اين امكان را به وی می‌دهد كه درباره هر موضوعی كه می‌خواهد فيلمسازی كند، اما حرف من اين است كه وی نمی‌خواهد اولويت‌سنجی را در كارش رعايت كند.   اين منتقد ادامه داد: نكته‌ای ديگر كه می‌خواهم به آن اشاره كنم اين است كه سينمای فيلمفارسی سال 55 عمرش تمام شده بود. گواه اين ادعا هم فيلم «خانه خدا» جلال مقدم بود كه توانست روكورد پرفروشترين كار سينمايی را از آن خود كند، اما اينكه چرا فيلم‌های وی با موفقيت رو به رو می‌شود را بايد در فطر‌ت‌گرايی مخاطبان سينما جست‌وجو كرد. 

حجت‌الاسلام والمسلمين معتمدی منتقد سينما هم به عنوان آخرين سخنران اين مجلس تصريح كرد: درباره فيلم سينمايی «رسوايی» به دو شكل می‌توانم سخن گويم؛ اول وجوه مثبت فيلم است كه نمود آن را در بازی فوق‌العاده اكبری عبدی می‌توان مشاهده كرد. دوم مشكل منفی آن كه به تصويری‌سازی از روحانيت ختم شد، چون در اين فيلم تصويری كه از روحانيت می‌بينيم آن چيزی نيست كه در عالم واقع می‌توان مشاهده كرد.   وی در پايان خاطرنشان كرد: روحانی كه در فيلم «رسوايی» تصوير می‌شود به هيچ وجه متعارف نيست، بدين معناكه اين روحانی غيب می‌گويد يا اينكه در بازار باركشی می‌كند، در صورتی كه روحانی می‌تواند وقت شخصی خود را صرف پژوهش كند. برای گفته خود مثال می‌زنم، حضرت امام(ره) عارفی مثال زدنی در عالم معاصر بود، اما هيچ‌گاه در مبارزاتش با نظام ستم شاهی از عالم غيب بهره نبرد.