عکس: اگر کسی ۱۰ روز زیر آب به سر ببرد، دستش به چه شکل درمی‌آید؟!

اما سؤالی که در اینجا به ذهن می‌رسد این است که چرا وقتی دست‌های ما در آب قرار می‌گیرند، مثلا وقتی از حمام بیرون می‌آییم، چین و چروک پیدا می‌کنند؟

بعضی‌ها به سادگی تصور می‌کنند که آب با گذر از لایه خارجی پوست ما، به داخل آن می‌رود و باعث ورم کردن آن می‌شود، اما محققان از دهه ۱۹۳۰ پی برده‌اند که این امر درست نیست و چیز دیگری در این میان نقش دارد، شاهد آنها این بود که کسانی که مشکل عصبی داشتند، هیچ زمان دست و انگشت‌هایشان بعد از غوطه‌ور شدن در آب، چین و چروک پیدا نمی‌کرد.

معلوم شده است که پاسخ غیرارادی سیستم عصبی خودکار ما، یعنی همان سیستمی که تنفس و ضربان قلب ما را کنترل می‌کند، در این فرایند هم نقش دارد و باعث می‌شود عروق خونی دست منقبض شوند و در نهایت پوست چروک بردارد.

اما در سال ۲۰۱۱، یک نوروبیولوژیست به نام مارک چنگیزی به هماره همکارانش این فرضیه را پیش نهادند که این چروک برداشتن پوست، ماهیتی فعال دارد و یک عملکرد تکاملی است.

گروه او متوجه شدند که طرح خاص چین و چروک دست بعد از خیس خوردن، طوری است که روی پوست شبکه‌هایی برای خارج کردن رطوبت و در نتیجه خارج شدن آب از سطح پوست ایجاد می‌کند و در نتیجه این کار، اشخاص می‌توانند زودتر و راحت‌تر اشیا را بردارند.

در یک آزمایش آنها از اشخاص خواستند که با دست خشک و دست چروک برداشته بعد از غوطه‌وری در آب گرم، تیله‌ها را در اندازه‌های مختلف بردارند، مشخص شد که چین و چروک‌ها برداشتن چیزهای خیس را راحت‌تر می‌کنند.

به این ترتیب این فرضیه مطرح می‌شود که پیشینیان ما با انگشتان چروک‌دار به مراتب غذا و گیاهان را از جریان‌ها آب راحت‌تر برمی‌داشتند و فرایند تکامل این چین و چروک برداشتن را تقویت کرده است.

اما اگر چین و چروک انگشت‌ها باعث تسهیل برداشتن چیزهای خیس می‌شود، چرا این چین و چروک همیشه در دستان ماندگار نمی‌شوند؟ شاید به خاطر اینکه چین و چروک دائمی باعث تضعیف حس لامسه یا به خطر افتادن سلامت پوست هنگام برداشتن اشیا می‌شود.