هزاران سال پیش مجسمه این راهب در بینالنهرین در زیر خاک دفن شده است. باستانشناسان موزه خاور نزدیک برلین ” اوروک” را نخستین مرکز تجمع بزرگ انسانی دانستهاند. مدتهاست تحقیق در باره فرهنگ اوروک ادامه دارد.
اوروک که اکنون آن را "اوروک وارکا” مینامند، در ۲۶۰ کیلومتری جنوب بغداد در کنار رودهای دجله و فرات قرار دارد. اوروک هزاران سال پیش شهری پررونق در این منطقه بود.
اوروک از توسعه چندین منطقه روستایی بوجود آمد و به تدریج هرچه بیشتر توسعه یافت. اوروک صدها سال بزرگترین شهر منطقه بابل بود. سههزار سال قبل از میلاد مسیح اوروک جمعیتی حدود ۴۰ هزار نفر داشت. چنین امری نشاندهنده توسعه این منطقه در آن زمان است.
اوروکها در پایان هزاره چهارم قبل از میلاد خطی اختراع کردند که بعدها خط میخی از آن بوجود آمد. این خط سبب نظم گرفتن امور اداری در این شهر شد.
دور این شهر را ۹ کیلومتر دیوار کشیده بودند. ارتفاع این دیوار ۸ متر بود. در این دیوار ۳۰۶ میلیون آجر استفاده و دو میلیون و ۴۴۵ هزار ساعت کار برای کشیدن آن صرف شده است. در آثار برجای مانده از این شهر مشخص است که چه کسانی در ساخت دیوار سهیم بودهاند و چه مقدار مرغ و ماهی میان کارگران تقسیم شده است
در میان ساختمانهای مخروبه از این شهر بزرگ به جز خانه و مغازه بقایای معابد و قصرهای عظیمی نیز دیده میشوند. بخشی از معبد اینانا
مرکز مقدس "بیت رش” در هزاره دوم و سوم قبل از میلاد، یک مرکزی دینی و اقتصادی به شمار میرفت. پادشاهان و روحانیان آنجا مشترکا رهبری را در دست داشتند. آنها اما دستورت خود را با مشورت ریشسفیدان شهر میگرفتند
اقتصاد اوروکها بسیار شکوفا بود. بازرگانان منطقه همواره در ازای کالاهایی چون خرمای خشک، پارچه و شراب از بازرگانان مصر، هند، افغانستان و آناتولی، سنگهای قیمتی، عاج، مس و مروارید دریافت میکردند. ماسک هومبابا
کسانی که صاحب عناصری پرارزش و مخصوص بودند از نظر سلسله مراتب اجتماعی در مرتبههای بالاتر جامعه قرار داشتند. چنین افرادی حق داشتند از سنگهای قیمتی برای تزئین خود استفاده کنند. بخشی از تزئینآلات آن زمان
در باره پادشاه اوروکها، گیلگمش، هنوز افسانههای فراوانی وجود دارد. این آثار به جای مانده اولین شعرهای بشری به حساب میآیند
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com