امیر ایلیاوی: آب هم راکد بماند کدر می‌شود

*آقای ایلیاوی به نظر شما روند حرکتی بسکتبال ایران چطور است؟

در طول این چند سال ما حرکت روبه جلوی نداشتیم و شاهد صعود نبودیم. این مساله نیز شامل فاکتورهایی است. توجه کنیم که لیگ ایران ابتدا 16 تیمی بود، سپس 12 تیمی شد و دوباره در یک فصل با 14 تیم برگزار شد. این روند به 12 و در فصل گذشته به 10 تیم کاهش پیدا کرد. ما اسپانسرهای قوی در بسکتبال داشتیم که واقعا این رشته را حرکت می‌دادند. صبا،‌ صنام،‌ پیکان و بیم از جمله این اسپانسرها بودند که از صمیم قلب در این رشته کار می‌کردند اما باید بگویم که به مرور زمان این حامیان از بسکتبال دور شدند. متاسفانه بسکتبال ما خواهان بله قربان گو‌ها است و از طرف دیگر حضور منسجم اسپانسرها را قبول نمی‌کند. هم اکنون بانک سامان که حامی والیبال در سال 92 شده یک تیم در بسکتبال داشت اما مگر از او حمایتی شد که در این رشته بماند؟ واقعا اگر 20 درصد از نظر یک سرمایه‌گذار در لیگ جلب شود آنها در رقابت‌ها می‌مانند.

*دلیل این اتفاق‌ها چیست؟

ببینید، تیم کاله آمل که مدیرش نایب رییس فدراسیون بسکتبال است سال گذشته می‌توانست وارد لیگ برتر شود اما نشد. چرا؟ به این دلیل که کارها در بسکتبال به طور گروهی انجام نمی‌شود. با اطرافیان طوری برخورد می‌شود که گویی بدهکار بسکتبال هستند. در فدراسیون بسکتبال کار جدیدی انجام نشده است چون تنها سه نفر تصمیم گیرنده هستند. بارها گفته‌ایم که همین افراد در بسکتبال مدیریت کنند اما کار اجرایی را به جوانان و افراد با انگیزه بسپارند اما این کار را هم نمی‌کنند. با روابط عمومی بسیار ضعیف نمی‌توانند کاری انجام دهند و حالا وضعیت به گونه‌ای شده که هر سال شاهد ریزش تیم‌ها هستیم. در بسکتبال همه بلاتکلیف هستند.

*به نظر شما آینده بسکتبال با این شرایط که می‌گویید در چه مسیری خواهد افتاد؟

با این وضعیت مطمئن باشید مهرام و ماهان هم از بسکتبال خواهند رفت. فدراسیون انگار طلبکار است و برخورد خوبی با اسپانسرها ندارد. هم اکنون رفتار با مربیان ایرانی را ببینید. چگونه سعی دارند مربیان ایرانی را تخریب کنند!

*آیا واقعا جریانی وجود دارد که مربیان ایرانی را تضعیف کند؟

بله. نسل کنونی مربیان ما که شاهی‌طبع،‌ کسایی پور، کوهیان،‌ ارمغانی،‌ فتحی، هاشمی و دیگر هم نسلان آنها، مربیانی با دانش هستند. مصطفی هاشمی فرانسه می‌داند و شاهین‌طبع مسلط به انگلیسی است. دیگر مربیان نیز اینگونه هستند. دلیل رشد مربیان ایرانی نیز همین است. دل "بچیروویچ" و "ماتیچ" و این‌ها برای بسکتبال نمی‌سوزد. پول و دلار کشور را می‌گیرند و می‌روند. کاری هم انجام نمی‌دهند. فدراسیون به دنبال مربیان بله قربان گو است و تلاش می‌کند با دانش‌ها را تضعیف کند. همین مربیان خارجی تا کنون چه چیزی به بسکتبال ما اضافه کرده‌اند؟ از صمد و مهدی و دیگر ملی پوشان بپرسید از مربیان ایرانی چه یاد گرفته و از مربیان خارجی چه چیز!؟ یک مربی خارجی بازنده هم شود پولش را می‌گیرد و می‌رود. یک بار تا امروز شده فدراسیون مربیان ایرانی را جمع کند و برای آنها همایشی داشته باشد؟

*به نظر شما استعدادیابی در بسکتبال چه حرکتی داشته؟

کدام بازیکن را ساختیم؟ کجا یکی مثل صمد داریم؟ مهدی کامرانی،‌ آفاق، اوشین و دیگر ملی پوشان نسل طلایی هستند و هم اکنون همتا ندارند. چرا در این سال‌ها درجا زده‌ایم و بازیکنی نساخته‌ایم. آب هم راکد بماند کدر می‌شود و باید بدانیم عمر مدیریتی هم حدی دارد. هم اکنون یک فدراسیون چون والیبال چقدر موفق است. مدیری جوان، بادانش و مناسب با استفاده از روابط عمومی قوی برای والیبال برنامه‌ریزی می‌کند. در حالی که والیبال ما جهانی شده بسکتبال ایران تنها رفع تکلیف می‌کند.

*چقدر از این مسایل به مدیریت مربوط می‌شود؟

همه آنها به مدیریت ربط دارد. کمیته مربیان فدراسیون چه کاری برای بسکتبال انجام داده است؟ کمیته آموزش که آقای "سررشته" آن را زیر نظر دارد چه حرکتی می‌کند؟! این آقایان از بسکتبال تنها سفسطه را یاد گرفته‌اند. با کوچکترین اظهار نظر و انتقاد افراد را حذف می‌کنند. حمید خمجانی دبیر فدراسیون است؛ تاکنون کدام کار اجرایی را برعهده داشته است؟ در بسکتبال هیچ کس کاره‌ای نیست.

*به نظر شما یکی از دلایل دور شدن اسپانسر‌ها کوتاه شدن رقابت‌های لیگ نیست؟

صد در صد موافقم. فدراسیون بسکتبال از هر نظر اشباع شده و کاری انجام نمی‌دهد. یک اسپانسر می‌خواهد 9 ماه اسم تیمش را از رسانه‌ها و مردم بشنود. چطور در دو ماه لیگ را تمام می‌کنیم؟ متاسفانه تنها در اندیشه رفع تکلیف هستند. در همین فصل حاشیه‌ها نیز زیاد شد. یک سالن بسکتبال نداریم و همیشه می‌گوییم که مسوولان به ما سالن ندادند. در سال 74 تا 78 که در فدراسیون بودم به ما قول کتبی دادند اما پیگیری نشد. تا امروز دیدید که مسولان فدراسیون قاطع روی حرفشان بیاستند و بگوید اگر به ما سالن ندهید در بسکتبال نمی‌مانیم؟! آنها این کار را نمی‌کنند چون در اندیشه حفظ میزشان هستند. یک سال است که پُز جهانی شدن جوانان را می‌دهند. بسکتبال آسیا دیگر کیفیتی ندارد. همه کشورهای آسیای در فوتبال سرمایه‌گذاری می‌کنند و در حالی که می‌توانستیم قهرمان شویم سوم آسیا شدیم.

*به نظر شما جایگاه بسکتبال ایران در قاره چگونه است؟

نسل طلایی بسکتبال ما فراتر از آسیا است اما نیاز به برنامه‌ریزی دارد. تا زمانی که در بسکتبال برای همه خط کشی انجام شود رشدی نخواهیم داشت. هم اکنون مربیان ایرانی می‌توانند در هر کشور آسیایی و برخی کشورهای اروپایی سرمربی باشند اما در ایران کسی کاری به کار آنها ندارد. هاشمی بیرون می‌ماند و "بچیروویچ" در مهرام کار می‌کند و دیدید که چه نتیجه‌ای هم گرفت. مهرام باید قهرمان می‌شد. مگر حامد حدادی را سعید فتحی پرورش نداد؟ کدام بازیکن را خارجی‌ها به ما دادند؟ یک مربی دیگر ما داریم که واقعا مظلوم واقع شده است. فرزاد کوهیان جوان،‌ با دانش و با انگیزه است اما به دلیل اینکه بله قربان گو نیست ضربه می‌خورد. این مربیان جزو بهترین‌ها هستند و باید به کار گرفته شوند.