آقای رئیس‌جمهور! جشن ۱۰۰ هزار نفری همان وعده مبارزه با اسراف است؟

به گزارش بولتن نيوز،  روزنامه جوان امروز سه شنبه 27/1/92نوشت :یادش بخیر! سال 84 زمانی که دکتر محمود احمدی‌نژاد کاندیدای ریاست جمهوری بود و یکی از شعارهای اصلی تبلیغات انتخاباتی‌اش مبارزه با اسراف و تبذیر در ساختار دولت و جامعه بود.

چه روزهای خاطره‌انگیزی بود! خیلی از مردم به خاطر همین شعار و به خاطر اینکه احمدی‌نژاد، لازمه تحقق عدالت در جامعه را نبرد با اسراف می‌دانست، پای صندوق‌های رأی رفتند و به او رأی دادند. خیلی‌ها بی‌اندازه خرسند بودند از اینکه به کسی رأی داده‌اند که قرار است از تجملات در دولت بکاهد و به شدت با آن مبارزه کند.

از آن زمان تا به امروز، نزدیک هشت سال می‌گذرد. همایش‌ها و جشن‌های گوناگونی از سوی دولت و زیرنظر دکتر احمدی‌نژاد در طول این هشت سال برگزار شد که هیچ سنخیتی با شعارهای اسراف‌ستیز احمدی‌نژاد نداشته است و این روزها، اخبار برگزاری یک جشن صدهزار نفری در استادیوم آزادی، صدر اخبار رسانه‌هاست. خبری که انتقاد و اعتراض کارشناسان، نمایندگان مجلس، علما و مردم را برانگیخته است.

و باز یادش بخیر که احمدی‌نژاد در توجیه اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها گفت: «طرح هدفمند کردن یارانه‌ها جلوی اسراف را می‌گیرد.»

سال 87 را هم یادمان نرفته که باز همین آقای احمدی‌نژاد در یکی از سخنرانی‌هایش تأکید کرد: «جلوگیری از اتلاف نعمت‌ها و اسراف زمینه‌ساز رشد اقتصادی است.»

می‌گویند حافظه تاریخی مردم ضعیف است اما خیلی از همین مردم هنوز فراموش نکرده‌اند که دکتر احمدی‌نژاد، در جمع روحانیون استان سمنان اظهار کرد: «باید اسراف و بى عدالتى را در کشور محو کنیم.»

این شعارها تا جایی مورد استقبال قرار گرفت که اسفند ماه 87 فهمی هویدی، نویسنده مصری در مقاله‌ای نوشت: «محمود احمدی‌نژاد، اسراف را از دولت دور می‌کند.»

باز هم خاطرمان هست که سوم شهریور ماه 91، رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اعضای هیئت دولت، ضمن نکوهش معضل اسراف در کشور، دولت را به صرفه جویی و پرهیز از اسراف توصیه کردند.

با همه اینها، در شرایطی که همه ما به ویژه دولت باید از اسراف پرهیز کنیم، در شرایطی که هموطنان زلزله‌زده بوشهری به کمک ویژه دولت نیاز دارند و در شرایطی که نیازمندان جامعه چشم امیدشان به دست سخاوت دولت است، آیا برگزاری یک جشن 100 هزار نفری با حداقل 28 میلیارد تومان هزینه، با عدالت و شعار مبارزه با اسراف سازگار است؟! کدام را باید باور کرد؟! آن شعارهای دلفریب را یا این جشن‌های کذایی را؟!