یک پزشک: چه کسی است که از داشتن گجتهای شیک و کارا بدش بیاید. اما داشتن یک آیپد تازه دشوار است:
و داشتن یک مکبوک پرو برای خیلیها در حکم آرزو:
پس اگر در حین پاساژگردی به جایی بربخورید که با مثلا سی چهل درصد تخفیف، شما را صاحب یکی از این گجتهای دوستداشتنی کنند، ممکن است به سختی مقاومت کنید.
جنس را میخرید و به خانه میآورید و از خرید خوبتان لذت میبرید. خوشبختانه آیپد و مکبوک خریداری شده به خوبی کار میکند. اپلیکیشنهای ضروری هم از پیش روی آنها نصب شده است و لازم نیست که با این وضعیت اینترنت «تغییر آیپی» بدهید و اپلکییشنها را نصب کنید، تازه ممکن است چند تایی اپلیکیشن پولی خوب هم از پیش نصب شده باشد.
این سناریویی است که هر روز در ایران رخ میدهد، اغلب میزان نیاز و علاقهمندی به فناوری آنقدر زیاد است که بر شکی که ممکن است در لایههای درونی ذهن در مورد «دزدی» بودن کالا وجود داشته باشد، غلبه کند.
اما همه خوششانس نیستند:
«دام دل تارتو» یک اینیماتور مقیم بریتانیا است، در اوایل فوریه امسال، هنگامی که او به خانه بازگشت، متوجه شد که آیپد و مکبوک پرو از خانهاش به سرفت رفته است.
از آنجا که روی مکبوک اپلیکیشن Hidden App را نصب کرده بود، امیدوار بود که بتواند رد مکبوک پرو را بگیرد. یک ماه بعد او به آرزویش رسید، کسی با مکبوک به اینترنت متصل شده بود و او دیگر میدانست مکبوک پروی او کجاست و صاحبان ناخواسته جدیدش چه کسانی هستند!
سه هزار مایل آن سوتر، مکبوک پروی او در تهران بود!
به همین خاطر او در تامبلر وبلاگی با عنوان
Dom’s laptop is in Iran باز کرد تا عکسهایی که دوربین لپتاپ میگیرد و اسکرینشاتهایش را مستند کند!
«کاربران جدید خانواده ای بودند که عکسشان در قاب تاریک اتاقی دلگیر و بی پنجره ثبت شده بود.
هر جایی که لپ تاپ مورد استفاده قرار میگیرد نرمافزار همچنان به فرستادن عکس ادامه می دهد. بیشتر، تصویر همان زن است در حالت های گوناگون و در همان خانه. در یکی از عکس ها، زن پیش بند نوزاد را روی سر خود متعادل نگه داشته. در عکسی دیگر روپوش کلاهداری پوشیده و کلاه را به سر گذاشته است. نرم افزار همچنین نشان میدهد که صاحبان جدیدش از موسیقی هنرمندان ایرانی و … لذت میبرند.
آقای دلتارتو، که اکنون خود را به این عکسها و محل دقیق لپ تاپ خود مجهز می دید به پلیس ویژه بررسی سرقت اطلاع داد. آنان پیش از این برای انگشت نگاری وسایل را پودر زده و بررسی کرده بودند، ولی چیزی عایدشان نشده بود.
او می گوید: «این نرم افزار طول و عرض جغرافیایی را تا دقت دو متر مشخص می کند. به پلیس زنگ زدم و گفتم که کامپیوترم در ایران پیدا شده و آن ها گمان کردند شوخی می کنم.» و اضافه می کند: «به نظرم می رسید ماجرا باید کمی محلی تر از این باشد که لپ تاپ من سر از یاران در بیاورد.»
متاسفانه پلیس اعلام کرد که ایران خارج از محدوده رسیدگی آن هاست و تقریبا به جز گزارش به اینترپل (پلیس بین الملل) کار دیگری از دستشان بر نمی آید و در ضمن هشدار داد که بعید به نظر می رسد که چنین موضوعی در اولویت پلیس بین الملل قرار بگیرد و ممکن است تا چندین سال مورد بررسی قرار نگیرد.»
این مسئله با بازتاب پیدا کردن در نشریه تلگراف و همچنین سایت گیزمودو در حال داغ شدن است.
به نظر نمیرسد که صاحبان کنونی لپتاپ هیچ نقشی در سرقت داشته باشند.
در ظاهر، ممکن است این طور تصور کنید که این قضیه باعث ایجاد یک سیاهنمایی دیگر علیه ایرانیان میشود، اما در این میان کسانی هم مثل یکی از کامنتگذارهای گیزمودو بودهاند که چیز دیگری را از این خبر، بیرون کشیدهاند. یکی از کامنتگذارها نوشته است که در غوغای اخباری که میخواهند همیشه و همه وقت از ایرانیها چهرههایی خشن و خطرناک بسازند، این خبر به صورت متناقضی، زاویه دیگری از زندگی روتین ایرانیها را نشان میدهد، نگاه کنید! ایرانیها هم آدم هستند! به عکسها نگاه کنید، آنها هم Jenga بازی میکنند، به موسیقی گوش میکنند، در خانه روی میز قهوه میخورند، درست مثل آمریکاییها!
صاحب کنونی این مکبوک پرو شاید کسی نباشد که گیزمودو یا تلگراف بخواند، اما شاید شانس داشته باشیم و این مطلب «یک پزشک» را بخواند و دلش بخواهد به صورتی متفاوت با قضیه برخورد کند، از چند میلیونی که خرج گرده صرفنظر کند، با «دل تارتو» تماس بگیرد و بگوید چگونه مکبوک پرو را با شوق و ذوق خریده است، وسیلهاش را به نوعی پس بفرستد و «دل تارتو» ، خود و البته ما را شاد کند!
اما فارغ از این خبرها، چیزی که مهم است این است که باید در حد امکان سعی کنیم، گجتهای دست دو را از اشخاص و فروشگاههای معتبرتری بخریم.
در اقدامی دیگر که ممکن است از نظر امنیتی هم مهم باشد، هم در آیدیوایسها و هم در وسایل دیگر، هم فروشنده و هم خریدار باید سعی کنند، همه اطلاعات را به کلی پاک کنند.
با یک فکتوری ریست میشود تا حد زیادی مطمئن بود، البته با یک بار فکتوری ریست باز هم خریدار بدنهادی ممکن است، با نرمافزارهای بازیابیکننده اطلاعات به اطلاعات شخصی خریدار و مثلا عکسهای و ویدئوهای خصوصیاش دسترسی پیدا کند (درمورد آیدیوایسها از کمیت و کیفیت چنین اپهایی آگاه نیستم). پس منطقی است که بعد از فکتوری ریست وسیله با نرمافزارهای ویژههای که اطلاعات را غیرقابل بازیابی میکنند، کاملا مطمئن شوید.
پینوشت
بر اساس نوشتههای آقای دام دل تارتو در
وبلاگش، صاحب کنونی لپتاپ با ایشان تماس گرفتهاند و به آقای دام اطلاع دادهاند که بدون آگاهی از دزدی بودن لپتاپ، لپتاپ را خریدهاند.
آقای دام هم از قضاوت زودهنگام خود و اشتراک عکسها پوزش خواسته است و به همین منظور از صاحب کنونی خواسته که لپتاپ را برای خودش نگه دارد.