از اسکار آرگو تا ارمیای آکادمی گوگوش
به گزارش بولتن نیوز، انگار دشمنان ما در گذشته حرفه‌ای‌تر بودند. چون نمی‌شد به این راحتی ثابت کرد که: «آقا، پشت این همه فیلم و آهنگ و رمان، دست‌های کثیف سیاست‌مداران غربی و امریکایی خوابیده.» تا دیروزها، خیلی غیرمستقیم‌تر عمل می‌کردند. خیلی هنری‌تر و زیرپوستی‌تر رفتار می‌کردند. حرفه‌ای‌تر بر ناخودآگاه مخاطبان‌شان تأثیر می‌گذاشتند. اما این روزها خیلی تابلو شده‌اند. عین بعضی از دوستان ما شده‌اند که بجای ساخت فیلم دینی، بیانیه‌ای مذهبی می‌سازند.
همه چیز از اسکار "جدایی نادر از سیمین" شروع شد و اوجش هم در اسکار "آرگو" بود. اما بلوغ این رفتار تابلو را باید در آکادمی گوگوش دید که جایزه‌ی بهترین خواننده را به دختری محجبه می‌دهد به نام ارمیا. حرف زدن از پیام این رفتارها دیگر چیز تازه‌ای نیست. اینکه این کارها سیاسی‌ست و اینکه این کارها نشان از ابزاری دانستن هنر از سوی مدعیان هنر برای هنر دارد. اما وقتی به دامنه‌ی این رفتارها نگاه میکنیم، به یک چیز جدید می‌رسیم و آن اینکه از پشت پرده‌ی اسکار آرگو تا پشت پرده‌ی ارمیای گوگوش، یک سیاست نهفته است.
وقتی به تمرکزی که در همه‌ی رفتارهای مثلاً هنری و در اصل سیاسی آنها وجود دارد نگاه میکنیم، متوجه می‌شویم که اولاً، یک برنامه‌ریز و یک برنامه در کنه این اعمال قرار دارد و ثانیاً، متوجه می‌شویم که تا چه حد این برنامه برای آنها مهم است. تا جایی که اینقدر شتاب زده و عریان، تمنای خویش را فریاد می‌زنند. اگر در گذشته، موضوعات مختلفی که البته وجه اشتراک‌شان ایران و اسلام بود، مورد توجه سفارش دهندگان آثار هنری غربی قرار می‌گرفت، این روزها تنها یک موضوع در کانون توجه آنها قرار گرفته و آن، رابطه‌ی غرب و امریکا با ایران است.
معلوم است که این برنامه، تنها یک برنامه‌ریز دارد، اما جالب اینجاست که این برنامه، چقدر برای صاحبانش مهم است. اینکه غرب و امریکا بتوانند با ایران رابطه داشته باشند. یک رابطه‌ی عمیق و پر از همکاری‌های اقتصادی و سیاسی. و حالا با روش‌های مختلف دنبال این هستند که به گوش عالم و آدم برسانند که ما دنبال چه هستیم. یکبار از اسکار مایه می‌گذارند و یکبار از گوگوش.
این وسط می‌ماند تکلیف ما و هنرمندان‌مان. هرچند از الان تکلیف بعضی‌های‌شان که دل به جوایز آن طرف آبی بسته‌اند معلوم است، اما باید تکلیف هنرمدان داخل در گفتمان انقلاب اسلامی با رویکرد جدید بنگاه‌های فرهنگی-هنری غرب معلوم شود. در این میان، توجه ویژه‌ی ایشان به بیانات رهبر انقلاب در حرم رضوی بسیار راهگشاست، به ویژه آنجا که فرمودند: «ملت ما ثابت کرد که وابسته نبودن به آمریکا و قدرت‌های بزرگ نه فقط موجب عقب‌افتادگی نیست، بلکه موجب پیشرفت است.»
به نظر می‌رسد نشان دادن "این پیشرفت بدون آن وابستگی" یکی از مهمترین موضوعاتی‌ست که هنرمندان متعلق به گفتمان انقلاب اسلامی باید به آن بپردازند و از اساسی‌ترین روش‌های ایجابی برخورد با تولیدات غربی و امریکایی، پرداختن به این واقعیت غیرقابل انکار است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
ارمیا که اسم مرده نه زن!!
به اعتقاد من تمام جوان های ایرانی و معتقد از اعمال پشت پرده و سیاسی کاری ها و دام هایی که پشت این به اصطلاح شو ها و جشنواره ها هست با خبر هستن اما من شخصا فقط بخاطر سرگرمی و نبودن برنامه ی تازه و جذاب صدا و سیمای کشور خودمون این برنامه رو از طریق دانبود دنبال می کردم.
و الا شکی نیست که همه ی برنامه سازان غربی یک هدف دارند و اون هم هجوم به فرهنگ اسلامی-ایرانی ما و تبدیل اون به اسلام آمریکاییه
نمونش هم همین ارمیا خانوم که با اون همه آرایش حجاب رو فقط پوشاندن مو نشان داد و چند ماه آواز خوند و به خودش هم افتخار کرد!!!
اما وقتی برنامه ی جالبی پخش نمی شه برای سرگرمی بد نبود البته با ذکر این نکته از روز اول هم معلوم بود ارمیا خانوم اول می شه چون توقع دیگه ای از سابقه ی برنامه سازان غربی خصوصا شبکه ی من و تو نمی رفت
با اینکه در قبل از انقلاب بسیاری تلویزیون نمی خریدند ولی حتمن از گوگوش اسم خواهند برد،
گوگوش، خواهر شاه و مریم رجوی نمادهای هرزگی در کشور ما هستند
میگن همیشه ادمارو می شه از چشماشون شناخت راست می گن چشمام خیلی عجیب بود ازش شرارت بیرون میومد و معلوم بود اون دختر معصومی که فکرشو می کنن نیس هر چقدرم پیش رفت بیشتر می شد شناختش
از همون اولم معلوم بود که میارنش بالا و من مطمئن بودم می بره
دین اسلام گفته تو نباید شعر بخونی پیامبرت گفته حرامه بعد تو که مثلا قرانو قبول داری اسلامو قبول داری این کارارو می کنی
که منی که 13 سالمه بیام ازتو الگو بگیرم
اگه تو اینجوری اسلامو قبول داری برات متاسفم چون تو از 100 کافرم بدتری
ماشاالله سوتیاشم کم نبود قسمت های اخر برنامه وقتی داشت میومد پایین لباسش اود بالا هو ساق پاش پیدا بود یا وقتی خداحافظی می کردن امیر حسین کامل اود تو بغل ارمیا نمی دونم کدوم قسمت
واقعا مرگ بر تو حالا هر چی اسمت هست و مرگ بر گوگوش با اینهمه حرفای چرند و و مرگ بر انگلیس و همه منافقین
امیدوارم نسلتون کامل از بین بره
بیچاره 3 تا بچه تو
و بیچاره مردم ما که اینقدر ساده اند
ما همه سرباز توایم خامنه ای
گوش ب فرمان تو ایم خامنه ای