پیش‎بینی رهبری درباره سرخوردگی هواداران احمدی‎نژاد محقق شد

محمود احمدی‎نژاد 84 از اعضای تأثیرگذار جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی بود که نتوانست همراهی دوستانش را جلب کند و به‎صورت مستقل نامزد انتخابات شد.

به گزارش بولتن نیوز، هفته نامه پنجره برای تحلیل رفتار احمدی‎نژاد به‎سراغ دبیرکل این جمعیت رفته و با او به گفت‎و‎گو نشسته است. در ادامه نیز به مسائل مربوط به انتخابات و مواضع وی در قبال ائتلاف سه‎گانه اصول‎گرایان پرداختیم. مشروح این گفت‎و‎گو را در ادامه می‎خوانید.

دولت نهم تمام شد و اکنون هم در سال پایانی دولت دهم قرار داریم. به‎نظر شما آقای احمدی‎‎نژاد اکنون در چه وضعیتی قرار دارد؟  
امسال سال آخر دولت است و سالی است که باید کلیت کارنامه دولت را دید. به‎نظر من به اندازه کافی درباره خدمات دولت آقای احمدی‎نژاد صحبت شده و نقد‎های زیادی هم از زوایای مختلف به رفتار‎های ایشان وارد شده است. به هر حال دوره اول ایشان در مجموع قابل دفاع است. شکی نیست که این دولت منشأ اثرات خیر متعددی بود اما بالأخره همان‎طور که شاهد بودید، رفته رفته آقای احمدی‎نژاد و دوستان جدیدشان از آن ارزش‎‎های اصیلی که به واسطه آن‎ها توانسته بودند رأی مردم را جلب کنند و حمایت‎‎های رهبری را هم داشته باشند، فاصله گرفتند. رأیی که در سال 84 به آقای احمدی‎نژاد داده شد، به‎خاطر شخص وی یا به اصطلاح «آراء به ماهو احمدی‎نژاد» نبود بلکه ایشان را متمایز با جریان‎‎های طرد شده از سوی مردم می‎دانستند ولی دیدیم که دشمن دست از توطئه نکشید و از در دیگری و با پوشش جریان انحرافی وارد شد. نکته قابل توجه در این شرایط این است که باید مراقب باشیم همین جریانی که باعث دلسرد شدن مردم و طرفداران آقای احمدی‎نژاد از ایشان شد، ‎ خدماتی را که در این هشت سال انجام شد، مصادره به مطلوب نکند. 

فرمودید که دوره اول آقای احمدی‎نژاد قابل دفاع است و از این سخن می‎توان این‎گونه نتیجه گرفت که از یک جایی راه احمدی‎نژاد تغییر کرد. این مقطع زمانی که رئیس‎جمهوری دیگر شبیه احمدی‎نژاد 84 نبود، چه زمانی است؟  
اینکه می‎گویم قابل دفاع است، به این معنی نیست که قابل نقد نیست و مشکل ندارد؛ بلکه در مجموع خوبی‎هایش بر بدی‎هایش می‎چربید. ولی در دور دوم این معادله فرق کرد. از همان روز اولی که احمدی‎نژاد در دور دوم رأی آورد، فضا تغییر کرد. من با توجه به تصویر کلی معتقدم که باید رفتار آقای احمدی‎نژاد را در قالب یک فرایند بررسی کرد. به‎طور مثال قضیه معاون اولی آقای مشایی که رهبر معظم انقلاب هم به صراحت با آن مخالفت کردند، نمونه‎ای است که هیچ‎گاه از یاد نمی‎رود. معظم له در آن نامه نوشتند که «انتصاب جناب آقای اسفندیار رحیم مشایی به معاونت رئیس‎جمهوری بر خلاف مصلحت جنابعالی و دولت و موجب اختلاف و سرخوردگی میان علاقه‎مندان به شما است.» رهبری در همان نامه اوضاع امروز احمدی‎نژاد را به ایشان گوشزد کردند و می‎شود این‎گونه نتیجه گرفت که در صورت ادامه این رفتار، سرخوردگی بیشتر هم می‎شود که البته دیدیم که شد و به‎تدریج احمدی‎نژاد محبوبیت روز اول خود را از دست داد؛ یا مثلا در ابتدای سال 90 چه اتفاقی افتاد که احمدی‎نژاد ‎حزب‎اللهی که در ذهن خیلی‎‎ها نقش بسته بود، آن اتفاقات را رقم زد؟ بالأخره نظام هزینه‎‎های سنگینی را برای آقای احمدی‎نژاد داده بود ولی چرا رئیس‎جمهوری آنچه را که از زمان حضرت امام (رحمت‎الله‎علیه) نیز مرسوم بود و حتی امام خمینی نیز برای انتخاب کارگزاران مشورت می‎کردند، رعایت نکرد. چرا در انتخاب بعضی از وزرا مانند وزیر دفاع، وزیر کشور، وزیر اطلاعات و... بدون مشورت رهبر معظم انقلاب عمل کرد؟ التهابات بعدی که ایشان با عملکردشان ایجاد کردند، اصلا قابل دفاع نیست. 

می‎شود این‎ها را ناشی از روحیه تک‎روی ایشان دانست؟  
من نمی‎خواهم اینجا حکم کنم ولی یک مثال در این رابطه مطرح می‎کنم. با توجه به اینکه مقام معظم رهبری فرمودند و جمهوری اسلامی نیز دشمنان زیادی دارد، ما به آقای احمدی‎نژاد عرض کردیم که کمک به شما را وظیفه شرعی خود می‎دانیم. در مجلس هشتم و در ابتدای فعالیت دولت با برخی نمایندگان خدمت آقای رئیس‎جمهوری رفتیم و به ایشان گفتیم که رفتارشان با نمایندگان مجلس چندان مناسب نیست. به ایشان گفتیم که در این جلسه کاری هم به رفتار شما با نمایندگان نداریم و فقط می‎خواهیم به پیشبرد اوضاع کشور کمک کنیم. مثالی هم از دوران ریاست‎جمهوری آقای هاشمی رفسنجانی و ریاست مجلس آقای ناطق نوری مطرح کردیم که چگونه رئیس مجلس و فراکسیون اکثریت با آقای هاشمی همراه بودند و یا در زمان آقای خاتمی که اکثریت مجلس با آقای خاتمی همسو بودند. به ایشان گفتیم که در حال حاضر ما در مجلس هستیم و می‎خواهیم کمک کنیم ولی شما فراکسیون را قبول ندارید و گویی دعوا دارید. به ایشان پیشنهاد دادیم که نامزد‎های پیشنهادی‎اش را با ما در میان بگذارد تا مورد بررسی قرار دهیم و نظر مجلس را درباره آن وزیر پیشنهادی جویا شویم تا اگر وزیری به مجلس معرفی می‎شود، رأی بیاورد. در این جلسه اسامی 15 نفر از نمایندگان مجلس را با آقای احمدی‎نژاد هماهنگ کردیم تا ایشان قبل از آن که شخصی را معرفی کنند، با این 15 نفر مشورت کنند و براساس مشورت با آن‎ها شخص مورد نظر خود را برای تصدی وزارت معرفی کنند. در پایان قرار جلسه بعدی را هم با رئیس‎جمهوری گذاشتیم ولی ایشان تمایلی نشان نداد و لیستی هم به ما نداد. 2 روز قبل از جلسه علنی هم گزینه‎‎های آقای احمدی‎نژاد را برای تصدی وزارت‎خانه از طریق رسانه‎‎ها فهمیدیم. 

در فاصله همین دو روز ایشان قرار جلسه‎ای را با ما گذاشت ولی از آن 15 نفر فقط دو سه نفر برای جلسه آمدند. در همانجا همه گلایه داشتند که قرار بود مشورت کنید نه اینکه فقط شما تحمیل کنید. اصلا چرا حالا که همه کار‎ها را انجام دادید، می‎خواهید با ما مشورت کنید؟ آیا این مسائل اتفاقی است؟
به‎نظر من این رفتار‎های آقای احمدی‎نژاد که ‎می‎خواهد همه چیز را دور بزند، اتفاقی نبوده و نیست و کاملا برنامه‎ریزی‎شده صورت گرفت. به‎عبارت دیگر خود ایشان مقصر اصلی قرار گرفتن در جایی است که اکنون ایستاده است. 

به فضای انتخابات آینده برویم. جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی برای انتخابات پیش رو چه برنامه‎‎هایی دارد؟  
خطی‎مشی و راهبرد جمعیت ایثارگران از ابتدای تأسیس، همگرایی بین نیرو‎های وفادار به نظام و تلاش برای انسجام، وحدت و ائتلاف بین نیرو‎هایی بوده است که صادقانه و خالصانه به اصول و مواضع اصلی انقلاب وفادارند و بنابراین هر اقدامی که در این راستا صورت بگیرد، از منظر جمعیت ایثارگران مورد قبول است. به عبارت دیگر هر اقدام و تلاشی که به انسجام، وحدت، همگرایی و ائتلاف بین اصول‎گرایان و نیرو‎های وفادار به نظام و کسانی که روی اصول، مبانی و محکمات ایستادگی می‎کنند، منتهی شود مورد قبول ماست. از منظر ما هرگونه سهمیه‎خواهی، تمامیت‎خواهی، خودبرتربینی و حذف نیرو‎های وفادار به نظام مردود بوده و قابل قبول نیست. تلاشی که خیرخواهان برای همگرایی می‎کنند، اگر متکی بر ارزش‎‎ها و ایستادگی بر روی ارزش‎‎ها باشد، پسندیده است. تأکید هم می‎کنیم که در جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی تاکنون وارد هیچ بحث مصداقی نشده‎ایم. 

پس قاعدتا نسبت به ائتلاف سه نفره‎ای که هم‎اکنون توسط برخی بزرگان نظام و با حضور آقایان دکتر حداد عادل، ‎ دکتر ولایتی و دکتر قالیباف شکل گرفته است، نظر مساعدی دارید؟ 
به شرط آن که این ائتلاف بر روی اصول و مواضع انقلابی ایستادگی کند و آمادگی این را داشته باشد که در صورت لزوم از خود بگذرد و صحنه را برای فرد صالح‎تر خالی کند، حامی آن‎ها هستیم. ائتلاف سه‎گانه باید معیار‎های اصیل دینی و ارزش‎‎های انقلابی را سرلوحه رفتار سیاسی خود قرار دهد تا علاوه‎بر مردم، توسط جریان‎های اجتماعی و گروه‎‎های سیاسی هم حمایت شود. ائتلاف سه گانه می‎خواهد مرجعیتی را رقم بزند که تنها منحصر به خود نباشد و به‎نظرم این کار، ارزشمند و مثبت است. 

 شواهد و قرائنی در این رابطه سراغ دارید؟  
سابقه انقلابی افرادی که در این ائتلاف هستند، خود گویای خیلی حرف‎هاست. به‎نظر می‎رسد ائتلاف سه‎گانه بنا داشته باشد که تنها بر روی اصول و ارزش‎‎ها بایستد و در این راه خودش را مطلق نمی‎داند به‎طوری که رسما هم اعلام کردند که حاضرند اگر کسی خارج از خودشان صلاحیت و شایستگی بیشتری داشته باشد، بررسی کنند تا آن فرد صالح‎تر و مقبول‎تر در صحنه بماند. 

مهم‎ترین چالش‎‎های این ائتلاف را چه مواردی می‎دانید؟  
مهم‎ترین نقطه قوت ائتلاف می‎تواند نقطه ضعف این ائتلاف هم بشود؛ یعنی ایستادن بر اصول؛ که البته با روحیه‎ای که از این سه شخصیت اصول‎گرا سراغ داریم و از سلسله جلساتی که با بزرگان نظام مثل آیت‎الله مهدوی کنی، ‎آیت‎الله یزدی و... دارند و رهنمود‎هایی که از این چهره‎ها می‎گیرند، این اتفاق بعید است. طبیعتا این حرکتی که صورت گرفته است، می‎تواند مورد بخل برخی جریاناتی قرار گیرد که مبنای اصولی ندارند و مشی تخریب را در پیش می‎گیرند و انواع تهمت‎‎ها را متوجه افراد و جریان‎هایی می‎کنند که می‎خواهند روی اصول و ارزش‎‎ها بایستند. تقاضای ما از همه نیرو‎های پایبند به اصول و ارزش‎‎ها این است که بیانات رهبری در مورد پرهیز از تخریب را در نظر بگیرند و این کلام رهبری را که «از امروز تا روز انتخابات هرکس احساسات مردم را در جهت ایجاد اختلاف به‎کار گیرد، قطعا به کشور خیانت کرده است» نصب‎العین قرار بدهند. توصیه ما این است که جریانات سیاسی به‎ویژه ائتلاف سه نفره نسبت به تخریب، سعه صدر از خود نشان بدهند و تنها مواضع اثباتی و ایجابی خود را دنبال کنند و با ارائه برنامه و تیم مورد نظر، فرد شایسته‎ای را که می‎تواند در این مقطع انقلاب مشکلات مردم را حل کند، به مردم معرفی کنند. 

نکته دیگر این است که این ائتلاف سه‎گانه بتواند نسبت به ارزش‎‎ها، اصول، محکمات انقلاب، عقلانیت، اعتدال و عدالت پایبند بماند و صادقانه به مردم متکی باشد و بهره‎گیری از نخبگان را سرمشق خود قرار دهد و البته پسندیده‎تر هم آن است که با ارائه برنامه و معرفی افرادی که شایستگی و لیاقت دارند، در صحنه حضور پیدا کند؛ چراکه مردم هم قطعا چنین رویکردی را می‎پسندند. ائتلاف سه‎نفره باید دقت داشته باشد که به میزانی که رویکردهایش سیاسی، حزبی، جناحی و سهمیه‎خواهی شود، مردم نسبت به آن اقبال کمتری نشان خواهند داد. 

آقای دکتر حداد عادل گفتند که منعی برای حضور افراد جدیدی که اصول‎گرا باشند، وجود ندارد. نظر شما در این زمینه چیست؟  
این رویکرد را ارزش‎گرایانه می‎دانم و از این جهت قطعا امتیار ویژه‎ای است. بنده نمی‎گویم که باید جریانات اجتماعی، احزاب و گروه‎‎ها نادیده گرفته شوند چراکه برخلاف مشی امام و رهبری است ولی معتقدیم حزب‎گرایی و سهمیه‎دادن هم کار مذمومی است. هرچند ما خودمان هم یک حزب هستیم و یک موضع خاص هم داریم اما اینکه بگوییم الا و بلا نامزد ما فلان شخص است و دیگران باید حرف ما را قبول کنند و اگر قبول نکنند، پس آن‎ها را قبول نداریم، حرفی غیرمنطقی است. 

آیا نفرات این ترکیب سه‎گانه با هم سنخیت دارند؟  
مهم این است که این ائتلاف سه‎گانه مبتنی بر اصول، محکمات انقلاب و ارزش‎‎ها باشد و گفتمان اصلی انقلاب را سرلوحه کار خود قرار دهد. اگر روی این معیار و مبنا جلو بروند، قابل حمایت و پشتیبانی هستند و اگر خدای ناکرده از آن فاصله بگیرند، طبعا اقبال مردم کم می‎شود و ما هم نمی‎پسندیم.
 
نقشه‎‎های جریان فتنه و انحراف را برای انتخابات دارند چگونه پیش‎بینی می‎کنید؟  
دشمن هر روز با رنگ و لعاب جدیدی ظهور و بروز دارد. اکنون نظام سلطه در داخل به جریان فتنه و انحراف امیدوار است ملت ایران مقاوم ایستاده‎ است و به همین دلیل دشمن در پی شکستن این مقاومت است. با پی‎ریزی یک تحریم هدفمند و به قول خودشان فلج‎کننده سعی دارند تا در زندگی و معیشت روزانه مردم اثر بگذارند تا مردم ناراضی شوند و این نارضایتی منجر به یک حرکت اجتماعی و عمومی شود و به مسئولان فشار بیاورند تا از فناوری هسته‎ای دست بردارند و اوج این سناریو‎ها نیز در آستانه انتخابات رقم می‎خورد؛ چراکه بهترین بستر و زمینه برای طرح این سناریو است. 

دیگر اینکه در کشور کسانی هستند که به‎دنبال التهاب‎آفرینی و کشاندن مردم به کف خیابان‎‎ها باشند. جریان فتنه در این راستا تلاش زیادی کرد و غائله‎ای هم در کشور به وجود آورد و ظلم بزرگی به نظام اسلامی و ملت ایران کرد و ناکام ماند. آیا دیگر نشسته و کاری به ‎کار مردم ندارد یا اینکه به‎دنبال بازگشت و احیای خود است؟! آن‎ها بهترین روش برای احیای خود را در این می‎بینند که اشکالات و کمبود‎ها و نقص‎‎ها و ضعف‎ مدیریت‎‎ها را به رخ بکشند و بعد چوب لای چرخ انقلاب بگذارند و به خیال خود مردم را برای اعتراضات اجتماعی تحریک کنند. 

خروجی این خط با خطی که دشمن‎‎ها داشتند، یکی‎ است. جریانی دیگر هم وجود دارد که به‎دنبال این است که مردم را به خیابان‎‎ها بکشاند و اعتراضات اجتماعی را سامان دهد ولی جنس آن متفاوت است. هنوز بعضی‎‎ها مسئله جریان انحرافی را قبول ندارند و برای آن‎ها جا نیفتاده است. 

جریان انحرافی دچار توهم شده و فکر می‎کند خیلی هوشمند است. آنها گفته‎اند که ما باید کاری بکنیم که قهرمان مذاکره با آمریکا ما باشیم و تابوی عدم مذاکره با آمریکا را بشکنیم؛ دوم اینکه برای ابقا در قدرت، جامعه را دو قطبی کنیم و این‎گونه القاء کنیم که طرف مقابل ما کسانی هستند که با ما مخالف بوده و جزء فتنه‎گران محسوب می‎شوند؛ چراکه نماینده اشرافیت و سرمایه‎داری در کشور هستند.  
لذا مبتنی بر اندیشه تضادگرایی و دو قطبی کردن سعی دارند در جامعه این‎گونه تلقی شود که یک طرف پابرهنه‎‎ها و محرومین و مستضعفین هستند و یک طرف اشرافیت و سرمایه‎داران که سرمایه‎داران همراه با فتنه‎گران هستند و پابرهنه‎‎ها و مظلومین و محرومین هم حامی احمدی‎نژاد. 

این خطی است که سردمداران جریان انحرافی دنبال می‎کنند؛ در صورتی که در اوج فتنه‎گری فعالیت که خباثت و ایجاد شرارت می‎کردند، دستگاه قضایی و امنیتی بعضی از سران آن‎ها را دستگیر کرد و همین جریان انحرافی نامه نوشتند که این‎ها را آزاد کنید! 

این چنین نتیجه می‎گیرم که جریان انحرافی بقای خودش را در وجود فتنه‎گران می‎داند و از طرفی سعی دارد خود را موجه جلوه دهد و از طرف دیگر هم تلاش می‎کند که نقص‎‎ها و ضعف‎‎ها و نارسایی‎هایش دیده نشود و به میزانی که بتواند، طرف مقابل خودش را خطرناک تعریف کند تا بقای خودش را تثبیت کرده و امتیاز بگیرد. البته رفتار متقابل جریان فتنه هم همین است. آن‎ها هم برای امتیاز گرفتن از نظام جریان انحرافی را به‎صورت یک هیولا و لولو معرفی می‎کنند.

منبع: پنجره - عبدالکریم دلدار