کشورهایی که برنامه هسته ای را کنار گذاشتند تبدیل به هدف هایی آسان شدند

شلومو بن آمی، وزیر سابق امور خارجه و امنیت داخلی اسرائیل که اکنون نائب رئیس مرکز بین‌المللی صلح تولدو است، طی مقاله ای در پایگاه اینترنتی پراجکت سیندیکیت (project-syndicate.org)، نوشت: «اعمال تحریم‌های سخت و شدید شاید هنوز حامیان بیشتری داشته باشد، اما در تنگنا قرار دادن ایران ممکن است سرسختی آن را در ادامه برنامه هسته‌ای خود افزایش دهد. در واقع، عراق هدف آسانی در نخستین جنگ خاورمیانه محسوب می‌شد چرا که برنامه هسته‌ای خود را کنار گذاشته بود و سلاح‌های کشتار جمعی در اختیار نداشت. معمر قذافی در لیبی نیز به شکلی مشابه، با کنار گذاشتن برنامه تسلیحات هسته‌ای، خود را در معرض یورش ناتو قرار داد».

وی در ادامه استدلال کرده است که روسیه به سادگی نمی تواند معامله ای بر ضد ایران با امریکا بکند.

بن آمی می نویسد: «امریکا از پرداخت قیمت بالای کرملین (انقطاع از قوانین کنگره حقوق بشر، فسخ محدودیت‌ها دوران جنگ سرد در مبادلات روسیه-امریکا، و کنار گذاشتن برنامه‌های دفاع موشکی بالستیک در اروپا) برای کنار گذاشتن حمایتش از ایران، اجتناب کرده است».

نویسنده همچنین با تاکید بر اینکه «ایران فقط یک توافق جامع را می پذیرد»، نوشته است: «کره شمالی نشان داد که استراتژی مقاومت، به جای هم سازی و تطابق، موفقیت‌آمیز است. به همین دلیل است که سوریه، با همیاری کره شمالی، سعی کرد یک برنامه هسته‌ای را توسعه دهد (که در سال 2007 توسط اسرائیل تخریب شد) . ایران سیاست تضمین‌کننده هسته‌ای خود را کنار نخواهد گذاشت مگر اینکه برنامه کار جامعی تصویب گردد که به نگرانی‌های ایران به عنوان یک قدرت منطقه‌ای رسیدگی کرده و امنیت حکومت اسلامی آن را در برابر اقدامات امریکا تضمین نماید».