آقاي هيات دولت! حست كرخت شده

آقايان هيات دولت اميدوارم كه مسلوب الاختيار باشيد. آرزويم اين است كه ناتوان باشيد.

آقايان اين چه فاصله اي است كه با مردم گرفته ايد؟

چگونه است نمي دانيد كه عموم مردم چه مي خواهند، از چه چيز خوشحال و از چه غمگين مي شوند.

آقاي هيات دولت حست كرخت شده است.

آن روز كه مردم بر علماي ديني شان عزادار بودن اين حس لطيفتان كجا بود؟ آيا نديديد كه مردم به واقع سوگوارند؟ و امروز به سوگ جناب چاوز نشسته ايد.

قطعا جمهوري اسلامي مهره ارزشمندي را از دست داد، اما اصرار شما بر ويژه بودن و شاذ عمل كردن چيست؟

آيا واقعا براي اعلام عزاي عمومي امروز در معرض افكار ملت پاسخي داريد؟ چه اصراري داريد كه طعنه بشنويد؟ نكند سياست انگليسي شهره باش حتي به بدي و بدنامي را در پيش گرفته ايد؟

راستي يادم آمد چرا خيلي چيزها حل نمي شود؟ چرا دردهاي مردم حس نمي شود؟ فاصله خيلي زياد شده است. مردم در مشقت معيشتند و دوستان در رقابت انتخابات.

ظاهرا اين فاصله زياد نمي گذارد كه حس خجالت پدر در برابر خانواده درك شود. استيصال زنان سرپرست خانوار درك گردد و گرسنگي كودكان كم بضاعت به چشم آيد.

آقاي هيات دولت! اي كاش به جاي نشاندن نماد شواليه فرهنگي بر شانگان اسفنديار،‌ كمي هم به نياز مردم فكر مي كردي.

باز هم اميدوارم آقايان هيات دولت مسلوب الاختيار باشند.