وداع دردناک مادر و فرزند + تصاویر

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

اصلا هم سخت نیست من کارتشو پر کردم!(تف به ریا =))

اون جسمی که می خواد زیر خاک بپوسه طعمه مار و مور بشه! چه بهتر که زندگی ببخشه به چند نفر! تازه کمک می کنه به آخرت فرد!
اعضای بدن امانت خداست مال ما نیست که به باد فنا بدهیمشان! اسراف می شه ناشناس جان!
خدا به خونواده اش صبر بده! و روحشو قرین رحمت کنه!

بله برا کسی که کارت پر کرده سخت نیست چون اون موقع غزل خدا حافظی رو خونده !! سختیش برا بستگانش هست که زنده اند و شاهد ماجرا !

خداوند ايشان را رحمت كند و به خانواده‌شان صبر دهد، ولي جناب عطرياس فقط خواستم خدمتتان عرض كنم اگر شدني است و اين قرارداد باطل را به گونه‌اي نبسته‌اند كه امكان لغو آن را نداشته باشيد، تا زنده هستيد اين كارت را باطل و از اهداي اعضاي خود ابراز پشيماني كنيد كه اين عمل كاري صد درصد اشتباه و كاملا خلاف شرع است. اگر هم لغو نكردند، وصبت كنيد راضي نيستيد اعضايتان را اهدا كنند.

متاسفانه باز هم اين صدا و سيماي ﴿بوق﴾ با تبليغاتي كه معلوم نيست براي منفعت چه كسي صورت مي‌گيرد، سرگرم گمراه كردن مردم مي‌باشد و كاري خلاف شرع كه صرفا در صورت اضطرار جايز است ﴿و در صورت وجود چنين اضطراري، اصلا نيازي به رضايت كسي نيست﴾ را با شيطنت به امري مستحب تبديل نموده است!!!!

اهداي عضو ظلمي عظيم به مرده است و شما كه خودتان چنين اجازه‌اي داده‌ايد زماني متوجه درد و عذاب اهداي عضو بر خود خواهيد شد كه ديگر كار از كار گذشته است و هيچكاري نمي‌توانيد بكنيد و پشيماني ديگر سودي ندارد. مطمئن باشيد اگر اهداي عضو كوچكترين حسن و استحبابي داشت، مراجع تقليد و بزرگان ديني پيش از بنده و شما بر اين كار پيشقدم مي‌شدند كه نجات يك انسان در قرآن، معادل نجات بشريت خوانده شده است. پس چرا هيچ كدامشان ﴿حتي يك نفر﴾ چنين وصيتي نكرده‌اند و نمي‌كنند تا به چنين ثواب عظيمي برسند؟!

به عنوان يك نمونه به فتواي آيت الله العظمي وحيد خراساني در همين زمينه توجه فرماييد:

سوال 728 : آیا وصیت کردن به اهداء عضو بعد از مرگ صحیح است و آیا وراث حق اهداء عضو انسانی که به طور کامل از دنیا رفته یا دچار مرگ مغزی شده را دارند؟
جواب: اگر کسی در حال حیات خود وصیت کند که پس از مردن او عضوی از اعضای او را قطع کنند و به دیگری پیوند بزنند صحت این وصیّت محل اشکال است. و بریدن عضوی از اعضای بدن مسلمان مرده که از اعضاء رئیسه باشد،(مانند چشم و غیر آن) به منظور پیوند زدن آن به بدن شخص زنده جایز نیست و قطع کننده باید دیه آن عضو را که دیه اعضای جنین مسلمان است بپردازد. ولی چنانچه زنده ماندن مسلمان متوقف باشد بر این که عضو بدن مسلمان مرده ای را ببرند و به او پیوند زنند بریدن آن عضو جایز است ولی قطع کننده باید دیه آن را بپردازد و پس از پیوند که جزء بدن زنده گشت احکام بدن زنده بر آن جاری است، ضمناً کسی که دچار مرگ مغزی شده، مرده به حساب نمی آید لذا اهداء اعضاء او به دیگری جایز نیست.

با سلام، اهداء عضو وقتی صورت می گیره که فرد زنده است نه اینکه جسمش مردار شده باشد!
این نظر یکی از مراجع محترم هستش و ایشون مرجع تقلید من نیستند! همچنین نظرها تو مسائل شرعی متفاوته!
بهر حال تحقیق می کنم درباره صحت گفته تون برادر محترم! ممنون از نصیحتتون!

یکی از شاگردان آیت الله مرعشی نجفی میفرمودند اهدای عضو اشکال شرعی دارد و متوفی به خاطر نقص عضو در قبر دچار عذاب میشود ، دقیقا مثل این است که متوفی خانه دارد اما در خیابان آواره ست .

خدا رحمتش کنه و به خانواده ایشان صبر عطا بفرماید
با عرض معذرت از اقا مرتضی عزیز
ولی در مورد حرمت اهدا عضو پاسخ دیگر مراجع مثل حضرت اقا(مدظله العالی ) هم جالبه.


سوال: با توجه به اتفاق فقها در حکم "حرمت اضرار به نفس" مبناى حکم جواز "پيوند اعضاء" چيست؟ چنانچه مبناى اين حکم اهميت "حفظ جان مسلمان" در برابر "حرمت اضرار به نفس" باشد، اين سؤال مطرح مى‌شود که اگر شخص اهدا کننده عضو شيعه و شخص گيرنده عضو، غير شيعه يا غير مسلم باشد، آيا باز هم "حفظ جان چنين شخصى" از "اضرار به نفس يک شيعه" مهمتر است؟


جواب) مطلق اضرار به نفس دليل بر حرمت ندارد و اهداى عضو جهت پيوند به بدن شخص ديگر از مصاديق اضرار به نفس به نحو کلى نيست زيرا ممکن است براى‌ کثيرى از افراد ضرر به همراه نداشته باشد و در اهداى عضو جهت پيوند فرقى نيست که گيرنده مسلمانِ هم‌مذهب باشد يا غير مسلمان، و اگر نجات جان گيرنده مسلمان متوقف بر پيوند عضو باشد چنانچه براى‌ دهنده ضرر معتنابه نداشته باشد چه بسا واجب است که اهدا کند و يا بفروشد.

یا سوال دیگه


س: آيا وصيت به اهدا يا فروش اعضاى بدن، بعد از مرگ مغزى يا مرگ قطعى جايز است؟
ج) استفاده از اعضاى ميت براى پيوند به بدن شخص ديگر براى نجات جان او يا درمان بيمارى وى اشكال ندارد و وصيت به اين مطالب هم مانعى ندارد مگر در اعضايى كه برداشتن آنها از بدن ميت موجب صدق مُثله باشد و يا عرفاً هتك حرمت ميت محسوب شود.


س: آيا قطع عضو ميت در صورتى كه منفعت مورد اعتنايى براى ديگران داشته باشد، جايز است يا خير؟ و اگر جايز است، ديه دارد يا خير و در صورت وجوب، ديه بر عهده كيست آمر، پزشك يا استفاده كننده از عضو؟
ج) قطع عضو بدن ميّت مسلمان حرام است و موجب ديه مى‌شود و ديه بر عهده كسى است كه عضو را قطع كرده، ولى اگر با رضايت و اذن ميت قبل از مرگش برداشته شود، اشكال ندارد و موجب ديه نيست همچنين اگر نجات نفس محترمى متوقف بر اين امر باشد، اشكال ندارد.

منبع.

www.leader.ir
قسمت استفتائات رو باز کنید و در محل جستجو کلمه(اهدا عضو) رو تایپ کنید

@عطرياس
عليك سلام

@اميد﴿اصفهان﴾
آقا اميدعزيز، استفتا اول كه مربوط به پيوند اعضا انسان زنده به زنده است و كلا خارج از بحث ما است.

اما در مورد دو استفتا بعدي اگر دقت بفرماييد ايشان شروطي براي جواز اين كار گذاشته‌اند كه نيازمند بررسي و تحقيق بيشتري است و استفتا ديگري را مي‌طلبد.

به عنوان مثال اگر دقت بفرماييد در هر دو استفتا بر شرط "ميّت بودن" فرد تاكيد شده است، ولي آيا كسي كه دچار مرگ مغزي شده است، شرعا ميّت محسوب مي‌شود؟ تا جايي كه بنده در احكام مراجع مختلف ديده‌ام، ميّت در تعريف فقه به كسي اطلاق مي‌شود كه بدن وي سرد، و روح كاملا از تمام اجزاي جسم او جدا شده باشد ﴿يا به عبارت ديگر، كسي ميّت است كه اگر به او دست بزنيد بر شما قسل مس ميّت واجب مي‌شود﴾، چيزي كه در مورد افراد مرگ مغزي صادق نيست كه اگر چنين بود، پزشكان از بدن تمام مرده‌ها استفاده مي‌كردند و محدود به افرادي كه آقايان بر آن نام مرگ مغزي گذاشته‌اند ﴿و كلي حرف و حديث در مورد آن هست﴾ نمي‌شدند.

همانطور كه عرض كردم اين دو استفتا نيازمند استفتايي تكميلي هستند، ولي فرض را بر اين مي‌گيريم كه مرگ مغزي همان مرگ است و فرد دچار مرگ مغزي، ميّت است. اكنون سوال اصلي اين است كه گيريم اين كار حلال است، اما آيا در اين صورت عذاب و زجري كه ميّت از اين كار متحمل مي‌شود چه ميزان است و آيا اگر فردي از اين زجر و عذاب خبر داشته باشد، باز هم حاضر است چنين وصيتي بكند؟ فراموش نكنيم حواس انسان پس از مرگ چندصدبرابر قوي‌تر مي‌شود، تا جايي كه در اسلام تاكيد شده است از گذاشتن كوچكترين اشيا بر روي ميّت ﴿مثل همين دسته گل كه متاسفانه برخي افراد روي مپت مي‌گذارند و هيچ توجهي به حال او ندارند﴾ اجتناب كنيد كه باعث زجر شديد و غيرقابل تحملي براي او مي‌شويد و همه هم مي‌دانيم اين كار في نفسه حرام نيست. يا مثلا چال كردن مرده در قبرهاي دوطبقه و چندطبقه حرام نيست، ولي در اين مورد نيز دستور اكيد داريم براي جلوگيري از زجر ميّت، جسد را سرازير نكنيد و غيره و غيره و غيره.

بنده كه به شخصه حتي در صورت شرعي بودن اين عمل نيز حاضر به چنين وصيتي نيستم و گرچه وصبت‌نامه و كفنم هميشه كنار بالشت خوابم قرار دارند، ولي از باب محكم‌كاري هم كه شده به همه اين موضوع را شفاها اعلام كرده‌ام تا اگر احيانا وصبتنامه‌ام را دير خواندند، كار از كار نگذشته باشد!

باز هم اشتباه تايپي: غسل صحيح است