خاطرات‌ عکاس‌آمریکایی‌از انقلاب+تصاویر

«دیوید بارنت» از جمله عکاسانی بود که در زمان وقوع انقلاب در ایران حضور داشت و تصاویر جالبی را از لحظه‌های مختلف ثبت کرد.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از فارس، «دیوید بارنت» از جمله عکاسانی بود که در زمان وقوع انقلاب اسلامی در ایران حضور داشت و تصاویر جالبی را از لحظه‌های مختلف انقلاب ثبت کرد.

عکس‌های فوق‌العاده این خبرنگار که در مدت 44 روزه حضورش در بحبوحه انقلاب اسلامی ایران گرفته شده، عمدتاً در مجله انگلیسی تایم آن زمان به چاپ می‌رسید. این عکاس آمریکایی در یک مصاحبه سفر به ایران برای گرفتن عکس از حوادث انقلاب را به منزله «بلیط سفر به ماجراجویی» دانسته است.

«دیوید بارنت» مجموعه عکس‌هایی که از لحظه لحظه سقوط نظام پهلوی ثبت کرده را در کتابی به نام «44Days: Iran and the Remaking of the World» (چهل‌وچهار روز: ایران و بازسازی دنیا) چاپ کرده است.

بارنت مجموعه عکس‌های مربوط به حوادث انقلاب ایران را در کتابی گردآوری کرد

«بارنت» در این کتاب شرح داده پلیس شاه وی را بعد از آنکه او از خرابه‌های یکی از خانه‌هایی که ساواک از آن برای اتاق شکنجه استفاده می کرده، دستگیر کرده است. وی همچنین خاطراتش از لحظه عکس‌برداری از ژنرال «تقی لطیفی»، رییس آجودانی ژاندارمری، را شرح داده است.

یکی از موفقیت‌های بزرگ «بارنت» که در آن زمان تنها 33 سال سن داشت این بود که توانست اولین عکس را از لحظه ورود موفقیّت‌آمیز امام به ایران بگیرد. «بارنت» پس از چند روز عکسبرداری از امام خمینی از میان ازدحام جمعیّت، توانست وارد منزل امام شود و از داخل خانه و از نزدیک از وی عکس بگیرد.

«بارنت» به اتاقی معمولی راهنمایی شد و کفش‌هایش را درآورد. او می‌گوید:

«دوربین‌هایم را چک می‌کنم. بارها پیش آمده که مثل هر عکاس دیگری در تاریخ، بدون اینکه فیلمی داخل دوربینم گذاشته باشم عکس‌هایی پیاپی گرفته‌ام. بیش از یکبار این اشتباه را مرتکب شده‌ام.»

«بارنت» می‌افزاید: «این بار دیگر جایی برای اشتباه نخواهد بود. دکمه عقب روی هر کدام از دوربین‌ها را چک می‌کنم. بعد با توجه به حدسی که از میزان نور موجود اتاق دارم، نور دوربین را تنظیم می‌کنم. به جواد سر تکان می‌دهم که آماده‌ام.»

این عکاس مشهور آمریکا خاطراتش را اینطور ادامه می‌دهد: «در باز می‌شود. داخل اتاق بسیار ساکت است و همه‌چیز شکفت‌انگیز است: بیرون سر و صداست و شلوغی و داد و فریاد؛ صدها فرد آرزومند در بیرون همدیگر را هل می‌دهند و سر و صدا می‌کنند. اما در اینجا پنجره شیشه‌ای مشرف به حیاط، بسته است و اوضاع طوری است که انگار دارم به صفحه تلویزیونی نگاه می‌کنم که صدای آن را بسته‌اند.»

«بارنت» دیدارش با امام خمینی را اینگونه شرح می دهد: «به داخل که می‌روم یک روحانی را می‌بینم که با یک سینی برای برداشتن فنجان خالی چای آیت‌الله خمینی به سمت وی می‌رود. آیت‌الله (خمینی) در حالی که به دیوار تکیه داده است، روی زمین و در فاصله 8 فوت از من نشسته است.»

«از نزدیک که او را می‌بینم اولین چیزی که به آن می‌اندیشم این است که چقدر شبیه همان چیزی است که تصور می‌کردم. آیت‌الله خمینی درست مانند تصاویرش بود.»

«دو تا عکس می‌گیرم و سپس به سمت گوشه دیگر اتاق می‌روم. آیت‌الله خونسرد و آرام است و با صدایی نرم با روحانیونی که در کنارش هستند، صحبت می‌کند.»

هنگامی که روزنامه تایم در سال 1979 امام خمینی را به عنوان شخصیّت برگزیده سال 1979 انتخاب کرد عکسی را برای روی جلدش انتخاب کرد که «بارنت» آن را گرفته بود. او در یک مصاحبه این عکس را به خاطر «نیرویی» که در چهره امام «بدون هیچ تلاشی» وجود داشت، مهم دانسته بود.