ماجرای استخاره رئیس ساواک

شاید اگر خودم این عبارات را در کتاب خاطرات رئیس وقت ساواک نمی‌خواندم، باور نمی‌کردم که امام جمعه تهران در زمان شاه عضو سازمان فراماسونری انگلیس بوده و باز هم باور نمی‌کردم که رئیس دیوان عالی کشور هم فراماسون بوده است. حتی اگر به زور این موارد را باور می‌کردم، محال بود و یک میلیونیم هم احتمال نمی‌دادم که برای ابقا یا جایگزینی استاد اعظم لژ انگلیس ساختۀ فراماسونری در ایران، متوسل به «استخاره» بشوند. این برگ باورنکردنی از تاریخ معاصر ایران را از کتاب خاطرات پرویز ثابتی خودتان بخوانید:

من ضمن اینکه فراماسون‌ها را دربست نوکر انگلیس نمی‌دانستم، ولی به طور دربست با فعالیت آنها با توجه به باور عمومی درباره آن مخالف بودم و می‌گفتم باید به کلی برچیده شوند. فراماسون‌ها طبق آیین و مقرراتشان تابع قانون، طرفدار نظام پادشاهی و خداپرست بودند. البته در بین آنها افرادی فرصت طلب هم بودند و فکر می‌کردند با ورود به آن سازمان با آدمهایی که سر پُست و مقام هستند، دوست می‌شوند و پستی و موقعیتی می‌گیرند و به جایگاهی می‌رسند؛ یعنی از لحاظ پیشرفت کار خودشان، می‎‌رفتند و عضو می‌شدند. من هم اتفاقاً برخی از دوستهای نزدیکم ماسون بودند مثل حسن امامی و پروفسور پویان رئیس دانشگاه ملی.

دکتر سید حسن امامی - امام جمعه تهران - که استاد حقوق مدنی من در دانشکده حقوق بود، یکی از شخصیتهای سیاسی وطن‌پرست و فهمیده کشور بود. امام جمعه در سازمان فراماسونری ایران، دارای نفوذ و احترام فوق العاده‌ای بود. امام جمعه می‌گفت در یکی از جلسات سالانه فراماسون‌ها، شریف امامی تصمیم گرفته بود از سمت استاد اعظمی کناره‌گیری کند و صحبت بود که دکتر ناصر یگانه - رئیس دیوان عالی کشور - جانشین وی شود. اکثریت اعضا مخالف این تغییر بودند و معتقد بودند کناره گیری شریف امامی از اهمیت و نفوذ سازمان خواهد کاست و به من مراجعه کردند که مانع این کار شوم. بعد از اینکه بحث و گفت و گوهایی در این زمینه صورت گرفت، من پیشنهاد کردم چون نظریات مختلف است، اجازه بدهید من یک استخاره‌ای بکنم و ببینم استخاره چه جواب می‌دهد؟ به ظاهر استخاره کردم و گفتم که استخاره اجازه نداده استکه این تغییر صورت گیرد و شریف امامی به نتیجه استخاره تن داد و در سمت خود باقی ماند.