ارز مبادله ای برای طلا، ممکن نیست!

به گزارش بولتن نیوز به نقل از آسیا، انگار که دلار 2500 تومانی را سر چهارراه به هر کسی خواست بدهند. در اقتصاد ما اولویت با طلا است یا کالاهای دیگر؟ ساده ترین کاری که در اثر انجام این تصمیم، اتفاق می افتد این است که دلالان همه طلاهای عرضه شده با نرخ مبادله ای را می خرند و از راه های قانونی به کشورهای دیگر قاچاق می کنند و ارز حاصله را به نرخ آزاد می فروشند.

در این هفته روند سریع رشد قیمت ها در بازار سکه و طلا ادامه پیدا کرد. هفته قبل دکتر مانی از اتفاقات 6 فوریه و تأثیر آن بر بازار برایتان گفت. همین شد که انتظارات اولیه که می تواند اشتباه هم باشد این دو هفته را سبب ساز شد. با توجه به تفاوت دیدگاه های بین المللی نمی شود انتظار داشت این قبیل تصمیم های کلی به همین راحتی اجرایی شوند. طبیعتا مسئولین امر راه هایی برای مقابله با آن خواهند یافت. اما در مرحله اول، رشد اخیر قیمت ها به وقوع پیوست. این انتظار وجود دارد که این روند هفته آتی متوقف شود و کمی اصلاح قیمتی نیز اتفاق بیفتد. هر چند برای پیش بینی و تحلیل روند بلند مدت، انتظارات بازار بستگی زیادی به اتفاقات و تحولات آینده دارد.

طلا (GOLD)
باز هم خبر تخصیص ارز مبادله ای به طلا در رسانه ها مطرح شد و خیلی از فعالان بازار و افراد عادی را که بخشی از پس اندازشان را در این بازار سرمایه گذاری کردند به تکاپو انداخت.بار قبل هم دکتر مانی به صراحت اعلام کرد که انجام این تصمیم ، با شرایط فعلی تقریبا عملی نیست.

این بار هم همان حرف را می زنیم و برای روشن تر شدن فضا دلیل این امر را هم برایتان شرح می دهیم.
اصلی ترین دلیلی که این اتفاقات و این همه نوسان اتفاق افتاد، کاهش میزان عرضه ارز در کشور بود.مسئولین برای مقابله با این امر اتاق مبادلات ارزی را سازماندهی کردند و توانستند تا حدودی جوابگوی تقاضای تولیدکنندگان و وارد کنندگان باشند. در این راستا دسته بندی کالاها در ده بخش انجام شد تا ارز ارزان تر که میزان آنهم محدود است در اختیار کالاهای مهم تر قرار بگیرد.حالا شما تصور کنید اقتصاد با نقدینگی 450 هزار میلیاردی ، که تقاضا برای خرید ارز به قیمتهای 2500 تومان را به شدت دارد،با این خبر مواجه شود که دلار با آن قیمت محدود است اما طلا را با دلار 2500 تومانی در اختیار شما می گذاریم.می دانید چه می شود؟ تمام طلاهای دنیا را هم در این بازار بفروشند خریدار دارد. انگار که دلار 2500 تومانی را سر چهار راه به هر کسی خواست بدهند.آیا در اقتصاد ما الویت با طلاست یا کالاهای دیگر؟ ساده ترین کاری که در اثر انجام این تصمیم، اتفاق می افتد اینکه دلالان همه طلاهای عرضه شده با نرخ مبادله ای را می خرند و از راه های غیر قانونی به کشور هایی دیگر قاچاق می کنند و ارز حاصله را به نرخ آزاد می فرشند.این بازی انتها ندارد و این تصمیم با شکل اجرایی مورد انتظار فعلی ، عملی نخواهد بود.

سهام (STOCKS)

همه شما صنعت خودرو ایران را می شناسید و با مسائل اش تا حد زیادی آشنایی دارید. ممکن است تصور کنید خودروسازان از سودآورترین سهام باشند: دیدگاه تان شاید از یک جهت درست باشد چون به احتمال فراوان، بسیاری از کارکنان این شرکت ها نیز با شما هم عقیده اند اما باید بگوییم واقعیت با این دیدگاه ها مغایر است! محاسبات نشان می دهد اگر سهامداری ده سال پیش از این و در اواخر سال 1381 اقدام به خرید سهام خودروسازان می کرده، به احتمال فراوان تا به امروز یا هنوز موفق به بازگشت سرمایه گذاری اولیه خود نشده و یا سود اندکی داشته است.

این سود به هیچ عنوان نه قابل مقایسه با تورم این سال ها بوده و نه حتی به میزان سود بانکی بازدهی نصیب سهامداران کرده است! ... شما و حتی کارکنان خودروسازان به این می اندیشید که فروش بالا و تضمین شده به لطف حمایت های دولتی، می تواند شرکتی بسیار سودآور را به وجود آورد اما کارشناسانی که اطلاعات مالی این شرکت ها را مطالعه کرده اند، واقعیت های متفاوتی را دریافته اند!

اما چرا سهام خودروسازان بازدهی چندانی در یک دهه اخیر نداشته است؟ در ابتدا باید بگوییم که میان دو واژه باید تفاوت قایل شوید: «فروش» و «سود»! فروش بالا و میلیاردی به هیچ وجه به معنای سود بالا نیست و آن چه سودآوری مناسب یک بنگاه اقتصادی را تضمین می کند، هزینه هایی متناسب با میزان فروش است. اگر یک شرکت 10000 میلیارد تومان نیز فروش داشته باشد و 9900 میلیارد تومان هزینه، بدیهی است که میزان سود تنها 100 میلیارد تومان و به میزان یک درصد فروش است که عددی قابل توجه نیست! آن چه اکثر غالب افکار عمومی جامعه در مورد خودروسازان می بیند، فروش بالا است و هزینه ها از نگاه ها مغفول مانده است

اما چه شد که یکی از سودآورترین سهام بورسی در دهه 70 به سهامی مهجور و در حاشیه در بیشتر اوقات دهه آینده تبدیل شد؟ خودروسازان هزینه های سرسام آوری را متحمل شدند: از رشد قیمت مواد اولیه فلزی و پلاستیکی گرفته تا مشکلات ارزی و تحریم ها که بر هزینه ها می افزود و از سرمایه گذاری های سنگین با سودآوری پایین تا هزینه های وام های اخذ شده از بانک ها! این ها را در یک کفه ترازو قرار دهید و در نظر بگیرید که همواره با افزایش قیمت محصولات خودروسازان مخالفت می شده و این به معنای نرخ کم شتاب رشد درآمدهای فروش نسبت به روند پرشتاب هزینه ها است: بنابراین هم اکنون و در اوج بحران تحریم ها، ارز و سرمایه در گردش خودروسازان، با ارزان ترین سهام بورس مواجهیم! ... قیمت سهام بیش از 80 درصد خودروسازان و قطعه سازان حتی به 100 تومان نیز نمی رسد: قیمتی که سهام شرکت های ورشکسته و زیان ده به خود می بینند

اشتباه نکنید! قرار نیست این مطلب به تریبونی برای مرثیه سرایی صنعت خودرو تبدیل شود! می دانیم شما نیز به دلایلی از این صنعت چندان دل خوشی ندارید اما دکتر مانی تنها می خواهد بگوید چه دلایلی می تواند تفاوت میان سهام ارزنده و غیرارزنده را به وجود بیاورد ... دو مورد شرکت های ملی صنایع مس و فولاد مبارکه را به یاد آورید: دولت به آن شرکت ها اجازه می دهد قیمت محصولاتشان را با قیمت های جهانی بفروشند و آزادی قیمت گذاری را برایشان قائل است اما برای خودروسازان همواره نرخ فروش محصول تعیین می کند، مواد اولیه صنایع فلزات و پتروشیمی بسیار ارزان در اختیارشان قرار می گیرد و مواد اولیه خودروسازان گران است و کنترل های دولتی برای خودروسازان از استانداردهای اجباری تا قیمت گذاری دستوری دیده می شود و در صنایع فلزات و پتروشیمی از معافیت های مالیاتی متعدد تا مواد اولیه ارزان و نرخ آزاد فروش وجود دارد.

باز هم می گوییم که به ماجرا به شکل ارزشی نگاه نکنید: ما به درستی یا غلط بودن تصمیم های دولت کاری نداریم و تنها می خواهیم به عنوان یک سرمایه گذار اوضاع را تحلیل کنیم و محل امن تر و سودآورتری برای سرمایه مان بیابیم. پس تعصبی نداریم و طبیعی است که اگر شرایط در آینده به عکس شود و اوضاع بر وفق مراد خودروسازان شود، می توانیم سهام فلزی و نفتی خود را بفروشیم و به سراغ سهام این صنعت برویم! اما در حال حاضر شرایط به این ترتیب است و سهام بسیار ارزنده و رو به رشد آن دو صنعت در برابر سهام ارزان خودروسازان قرار گرفته است.

راه های تماس با دفتر دکتر مانی:

50- 88719749

دکتر مانی از شما می خواهد آگاهی از این موارد مشورتی را به دوستان خود نیز منتقل کنید.