رأی به احمدی نژاد در انتخابات ۸۸ ؛درست یا اشتباه؟!

رأی به احمدی نژاد در سال ۸۸ درست بوده یا اشتباه ؟! 

اگر اشتباه کردیم وظیفه الان ما چیست؟!  اگر اشتباه نکردیم چه وظیفه ای داریم ؟؟؟

برای حل این معادله باید به این سوال بپردازیم که در انتخابات، تصمیمات حیاتی یا حتی اقدامات روزمره خود، مأمور به اداى تکلیف و وظیفه‌ایم یا مأمور به نتیجه؟  اگر مردم در انتخابات بر اساس شناخت کامل از خصوصیات و برنامه های کاندیداها و درک کارشناسانه و صحیح از شرایط زمانه و نیاز جامعه کسی را انتخاب کردند ، اما بعد از گذر زمان در حوادث فتنه‌گون آینده ، منتخب ملت به خطا رفت ؛ آیا حکم می شود که اصل انتخاب و تصمیم مردم اشتباه بود‌ه؟ آیا عقل سلیم و منطق مبرّای از هر گونه شانتاژ رسانه ای و جوّزدگی سیاسی ، با به خطا رفتن منتخب ملت در آینده ، به اصل انتخاب مردم در گذشته اشکال وارد می کند؟؟؟

در دو سه سال أخیر فضای سیاسی کشور به سمتی رفته که مخالفان دولت کنونی که در دوران تصدی خود به اندازه چند صدم خدمات دولت فعلی در عمران و آبادانی کشور را نیز نداشته اند و بعضاً در جریان فتنه ۸۸ آشکارا دست به وطن فروشی زده و به دستور أربابان غربی خود با القای توهم تقلب در انتخابات طی ۸ ماه آتشفشانهایی که از درون سینه های سرشار از نفاق و دشمنی تغذیه می شدند را در جامعه شکل دادند و خیابانها و اماکن عمومی را به آشوب و خون و آتش کشیدند ، اینان اکنون با حیله گری تمام در پی القای این توهّم هستند که مخالفتشان با انتخاب دکتر احمدی نژاد در انتخابات ۸۴ و ۸۸  از این باب بوده که پیشاپیش ایرادات امروز دولت را می دیدند! و همواره تکرار میکنند که «دیدید در انتخابات حق با ما بود؟! دیدید شماها در انتخاب دکتر احمدی نژاد به خطا رفته اید ؟! دیدید ما درست می گفتیم ؟!» و بعضی از اصولگرایان که بهره کمی از هوش و ذکاوت سیاسی برده اند نیز راه ایشان را در پیش گرفته و همواره در حال خودزنی هستند که «ما اشتباه کردیم! نباید به او رأی می دادیم» و بجای تصمیم صحیح در شرائط فعلی ، آشکارا بر طبل انتقاد و تخریب کوبیده و همواره آب به آسیاب دشمن می ریزند ، حال آنکه در انتخاب محققانه اطلاق واژگان "باید و نباید” و نیز "اشتباه یا درست” از شئونات زمانِ تصمیم و انتخاب است نه زمانِ نتیجه و ثمردهی  .

جهت عنایت به وجه مغالطه این شبهات خوب است بدانیم در آموزه های دینی و نیز درگفتمان امام و رهبری بارها و بارها تأکید و سفارش شده که مناط و معیار تصمیمات و انتخابات زندگی ، انجام وظیفه و تکلیف است و ما أمر به امتثال تکلیف شده ایم و نتیجه فرع بر آن است ، یعنی می بایست وظیفه را انجام داد  و نتیجه را واگذار نمود به ذات أقدس ربوبی .

البته بله ما مامور به وظیفه هستیم اما کدام وظیفه؟! چقدر برای شناخت این ماموریت و وظیفه ، تلاش و مشورت و تحقیق کرده و ملاکها را زیر و بالا نموده و با اشخاص تطبیق داده ایم!؟ پس نکند این شعار تبدیل گردد به مستمسکی در راستای توجیه اعمال اشتباهمان و نیز اشتباه اعمالمان .

ضمناً در نظر داشته باشیم این بحث ما ارتباطی به جمله معروف "ماکیاولى” که مى گفت: «هدف وسیله را توجیه مى کند» ندارد هرچند خیلی بی ربط هم …

پس اگر کارى بر اساس وظیفه و براى خدا انجام گیرد ، شکست در آن معنى ندارد چرا که "المأمورُ معذورٌ”  و به فرض هم در آینده (یعنی بعد ازگذر زمان انتخاب) اشتباهات شخص منتخب ، ظهور و بروز کند قطعاً رأی دهندگان معذور و مُصاب بوده و أبداً مستحقّ سرزنش نیز نیستند ، چرا که آن روز تکلیف این بود و امروز نیز تکلیف چیز دیگری .

مردم فهیم ایران اسلامی در انتخابات ۸۸ با شناخت کامل آن زمان از دکتر احمدی نژاد ، با شاخصه های ساده زیستی ، مردم داری ، دردمندی و به دور از تجمّل و اشرافی گری ، شخصی را از جنس خود با رأی قاطع  ۲۵ میلیونی و مثال زدنی انتخاب کردند که انتخابی بسیار بجا و محققانه بود .

 پس رأی دهندگان به آقای احمدی نژاد هم در انتخاب خود در سال۸۸  و هم در انتقاد به برخی از مواضع و اقدامات فعلی ایشان نه تنها به اشتباه نرفته اند بلکه تصویر درخور تقدیری از آزادگی و آزاداندیشی خود به نمایش گذارده اند ، چرا که آن روز بر اساس شرایط زمانه ، انتخابی صحیح انجام دادند و امروز نیز بر اساس تغییر شرائط نسبت به برخی عملکردهای ناصحیح دولت ، موضعی صحیح و به دور از سرسپردگی اتخاذ نمودند و به اثبات رساندند که با احدالناسی عقد اخوّت نبسته و مردمی حق بین و ملاک محورند نه شخص محور ؛

مردم ایران اسلامی نشان داده اند که مسیر حق و ولایت را شناخته و هر که از این مسیر ، زاویه گرفت در مقابلش قد عَلَم کرده و انتقادات خویش را به گوشش می رسانند. برخلاف برخی‌ها که روزی داعیه‌ خط امام(ره) و انقلاب را داشتند اکنون در سرسپردگی احزاب خویش ، هتک حرمت عاشورا و عزاداران حسینی و نیز اهانت به  تصویر امام و همکاری با سازمان های جاسوسی سیا و موساد در راستای براندازی نظام را در پرونده خویش به ثبت رساندند .

بنابراین در انتخابات ، اصل بر تکلیف محوری است نه نتیجه گرایی ، ضمناً مغالطه گران و شبهه پراکنان متوجه باشند که اگر به گفته ایشان ، اصل را بر نتیجه محوری گذاشتیم ، در وهله اول ، کلاه خود ایشان پس ِمعرکه است چرا که کاندیداهای مدّ نظر ایشان به همراه جمعی هواداران داخلی و خارجی نتیجتاً بعد از انتخابات فضای سیاسی کشور را متشنّج نموده و برای رسانه های ضدانقلاب و سلطنت طلب خوراک فراهم کرده و همواره داغ ننگ خیانت به ولایت و ملت را به پیشانی خود دارند .

لذا از انصاف نگذریم که آقای احمدی نژاد در این چند ساله خدمات قابل توجهی به کشور داشته از جمله : تلاش شبانه روزی در جهت عمران و آبادانی کشور خصوصاً مناطق روستایی و محروم نشین جامعه ، اتخاذ مواضع اصولگرایانه و استکبارستیزانه در برابر آمریکا و اسرائیل ، افشاگری جهانی علیه افسانه هولوکاست ، ورود به حیاط خلوت رانت خواران و قطع دست کسانی که گویا مسئولیت های کلیدی و نیز کانون های قدرت و ثروت کشور را ارث پدری و خانوادگی خویش می دانستند ، و همچنین شکستن طلسم و ابّهت ساختگی بعضی روبه صفتان که در ظاهر  پیرو خط امام و یاران انقلابند ولی در عملکرد تیشه به ریشه نظام و ولایت می زنند .

و أما علت عمده انتقادات اخیر دلسوزان نظام و نیز رأی دهندگان ۲۵ میلیونی از شخص رئیس جمهور برمی گردد به تأثیرپذیری ایشان از جریان انحرافی ، آقای احمدی نژاد بداند که هر چه به این جریان انحرافی و مشّایی معلوم الحال نزدیک‌تر شود به همان نسبت از نظام و مردم زاویه خواهد گرفت ، چرا که اهداف و برنامه های جریان انحرافی هرچند در عملکرد و نگرش با اصلاح طلبان متفاوت است اما مسیر هر دوی آنها با گفتمان انقلاب و نظام و نیز امام و رهبری در تنافی می باشد ، ضمناً مردم به احمدی نژاد سال ۸۴ رأی داده اند نه به حلقه مشائیه …

مطلب آخر اینکه در شرایط کنونی هرچند دهها ایراد و اشکال دیگر به عملکرد ایشان وارد است اما حقیر در این مقاله فقط در صدد بررسی این شبهه بودم که با شرایط پیش آمده در زمان حال آیا باید بگوییم رأی به احمدی نژاد در سال ۸۸ اشتباه  بوده ؟!