با تشکر از سید علی طلبه:
1-اکثرا رو به قبله می نشستند.
2- هرگاه سوار بر حیوان بودند، اجازه نمی ذلتذ کسی همراه ایشان پیاده راه برود.
3- هرگاه سه روز یکی از مردم را نمی دیدند، جویای احوال او از دیگران می شدند. اگر می گفتند در سفر است ، او را دعا می فرومدند و اگه بیمار بود یه دیدارش می شتافتند.
4- نه تنها در خانواده ، بلکه برای دیدار دوستان نیز خود رامی آراستند.
5-به تراشیدن موهای نوزاد در روز هفتم پس از تولد و نقره صدقه دادن به وزن موها سفارش می کردند.
6- برای ورود به هر جایی ،سه بار اجازه می گرفتند ،اگر اجازه داده می شد ،وارد می شدند و گرنه باز می گشتند
7- اکثرا چهار زانو می نشستند.
8- با مردم شوخی میکردند تا بزرگی ایشان در آنان تاثیر نگذاردو مردم بتوانند راحت با ایشان گفتگو کنند.
9- برای احترام به دیگران ،با چشم اشاره نمی کردند.
10- به قولی که به کسی می دادند ،پاپای بند بودند.
11- هدیه را هر چند کوچک می پذیرفتند.
12- هر فردی را ناراحت می یافتند، با شوخی او را شاد می کردند.