داربی 76 فدای مردان دربی نباز!‬

گروه ورزشی: دربی 76 به پایان رسید؛ سرد مثل حال و هوای تهران در چند هفته اخیر. نه اینکه هنوز هوای تهران سرد مانده باشد. یکی – دو روزی می شد که هوای پایتخت می رفت تا کمی گرم شود اما با سوت محسن قهرمانی دوباره همه چیز به حالت قبل برگشت. سرد، یخ و بی روح؛ فریادهای 90 هزار تماشاگر هم فایده ای نداشت؛ مردان دربی نباز، خیال باخت نداشتند و همین بهترین بهانه بود تا سر جای خود بایستند و قدم از قدم بر ندارند.

به گزارش بولتن نیوز؛ چیزی که دیروز در دربی پایتخت اتفاق افتاد، نه تنها از زیبایی های مرسوم دربی های دنیا، نشانه ای نداشت که حتی در حد و اندازه های یک بازی معمولی هم نبود. قبلا اگر گفته می شد که مصالح کشور، دربی ها را به سمت تساوی پیش می برد، این بار مردانی دربی سرخابی را به تساوی کشاندند که بیشتر از هر چیزی، رکوردهایشان برایشان اهمیت داشت و در این بین ، تفکرات امیر قلعه نویی بیشتر از بقیه مردان دربی نباز، شادی و شعف را در دربی و کالبد تماشاگرانی که از شب قبل خود را به غرب تهران رسانده بودند، کشت.

نه اینکه پرسپولیسی ها در تصور حفظ رکوردهای خود نبودند اما خطراتی که آنها روی دروازه آبی پوشان ایجاد کردند، بهانه ای برای دفاع را برایشان گذاشته اما در قلعه امیر چه اتفاقی افتاد؛ آیا این تیم نشانه ای از یک تیم تهاجمی داشت. شاید در اغاز ترکیب طوری چیده شد که می شد رگه هایی از بازی هجومی را دید اما وقتی بازی شروع شد و دقایقی گذشت؛ و بعد هم تعویض های امیر قلعه نویی پشت سر هم انجام شد، تنها می شد یک نتیجه گرفت؛ اینکه دستوراتی نانوشته، اجازه حرکت را از مهاجمان نامی هم گرفته است.

قلعه نويي كه با 9 بازي، 3 پيروزي و 6 تساوي هرگز در دربي طعم شكست را نچشيده بود، طوری تیمش را روانه میدان کرد تا فقط مجال حرکت را از بازیکنان پرسپولیس بگیرد و دروازه تیمش را بسته نگه دارد؛ گواه این ادعا هم تحلیلی است که او در پایان بازی ارائه می کند. امیر هم خیلی خوب می داند تیمش تنها یکی – دو موقعیت داشته و همین می شود که می گوید:« فرهاد كمي دقت مي‌كرد، بازي را مي‌برديم...» امیر نام فرهاد را پیش می کشد و از بقیه مهاجمان نام آشنایش حرفی نمی زند چون او هم بهتر از بقیه می داند که این بازیکنان در این بازی، وظایفی دیگری داشتند،حداقل در طول بازی که اینطور نشان دادند.

دربی 76 در حالی خاطره تلخی را در ذهن هواداران فوتبال بر جا گذاشت که امير قلعه نويي با تعويض هايش اين ادعا را ثابت کرد که او نمی خواهد رکوردش در نباختن دربی از دست بدهد. این ادعا زمانی بیشتر جان گرفت که او، ساموئل را جانشين عباس محمدرضايي كرد. ساموئل بازيكني به مراتب دفاعي تر از محمدرضايي است و با اين تعويض استقلال در لاک دفاعی فرو رفت. تعويض دوم اما دفاعي تر از تعويض اول؛ حسن اشجاري بازيكني است كه خصوصيات تهاجمي اش بيشتر از خاصيت هاي تدافعي اش است. امير، حنيف عمرلان زاده را جايگزين اشجاري كرد تا اميرحسين صادقي به سمت چپ برود و عمران زاده در مركز خط دفاعي استقلال بازي كند.

با اين تعويض عملا استقلال با سه مدافع به دفاع پرداخت تا حملات پرسپوليسي ها را خنثي كند. قلعه نويي كه با 9 بازي، 3 پيروزي و 6 تساوي هرگز در دربي طعم شكست را نچشيده بود به سوت قهرماني چشم دوخته بود تا جاییکه حتی در ثانیه های پایانی بابت اینکه چرا سوت پایان زده نمی شود، به داوران اعتراض هم کرد.

مردان رکوردار دربی، همچنان رکوردهای خود را حفظ کردند اما باید دید در گوشه ای از خاطراتشان برای هوادارانی که از راههای دور و نزدیک، خود را به آزادی رساندند تا یک بازی زیبا ببینند؛ جایی باز می کنند؟