چرا ساختمان‌های پادگان اشرف هنوز سالمند؟!

به گزارش بولتن نیوز به نقل از موسسه دیدبان، پس از خروج نظامیان آمریکایی از خاک عراق و تثبیت حاکمیت دولت قانون در این کشور که در واقع منتخب ملت عراق است، دولت نوری مالکی همه تمرکز خود را بر روی برقراری امنیت در این کشور قرار داد. مسئله‌ای که اولین اولویت عراق در رسیدن به ثبات و آرامش محسوب می‌شد. این امر محقق نمی‌شد مگر با اخراج گروه‌های تروریستی از خاک این کشور که به واسطه 9 سال حضور نظامیان آمریکایی و اروپایی و سیاست آمریکایی مبنی بر ناامن سازی عراق برای توجیه باقیماندن نظامیان خارجی در این کشور، عراق را مامنی برای فعالیت‌های خود دیده‌ بودند.

منافقین به عنوان تنها گروهک تروریستی که پایگاهی آشکار در عراق داشت یکی از گروه‌هایی بود که به حکم قاطع دولت قانونی این کشور باید خاک عراق را ترک می‌کرد. اگر از فعل و انفعالات بوجود آمده و سعی عوامل این گروهک تروریستی در ایجاد درگیری و تنش با پلیس عراق و همچنین صرف هزینه‌های کلان این گروه در اروپا و آمریکا به منظور تاثیرگذاری بر جوامع بین‌الملی بگذریم، تصمیم دولت عراق در قبال منافقین به آنجا رسید که با حضور سازمان ملل و نمایندگان کمیساریای عالی پناهندگان این سازمان قرار بر این شد که دولت عراق به منافقین برای ترک خاک این کشور مهلت بدهد.
هر چند تاکنون چندین بار مهلت ارائه شده از سوی دولت عراق برای تخلیه پادگان اشرف به بهانه‌هایی واهی نقض شده و هنوز هم تعدادی اندک از اعضای منافقین در این پادگان باقی مانده‌اند و همچنین به دلیل عدم پذیرش کشور‌های پناهنده پذیر، ترک خاک عراق نیز انجام نگرفته است، اما تحرکات منافقین نیز به خوبی نشان می‌دهد که سران این گروهک هنوز هم به به ماندن در عراق و بازگشت به پادگان اشرف امید دارند.

یکی از ساختمان‌های درون پادگان اشرف

اولین نکته در بازدید گروه خبرنگاران از بخش‌های آزاد شده پادگان اشرف بدست آمد، در این بازدید دیده شد که اعضای منافقین لوازم و ادوات اداری، تاسیساتی و... را که نتوانسته بودند در از این پادگان خارج کنند را کاملاً تخریب کرده به نحوی که استفاده از این ادوات ممکن نباشد. اما در همین حال نکته‌ای که خیلی به چشم می‌آمد سالم بودن ساختمان‌های این پادگان بود، که هیچ تخریبی در آنها صورت نگرفته بود.
این موضوع به عنوان اولین نشانه مشخص می‌کرد که اعضای منافقین امید دارند در آینده دور یا نزدیک دوباره به این پادگان غصبی بازگردند! و با سالم گذاشتن ساختمان‌های این پادگان مانع صرف هزینه دوباره برای بازسازی تاسیسات و بناهای اشرف شوند.
فعالیت‌های منافقین برای دستیابی به این هدف غیر از تحرکات عوامل این گروهک در اروپا و آمریکا، از طریق دخالت در جریانات داخلی عراق نیز پی‌گیری می‌شود. ملاقات‌های پیاپی عوامل منافقین با واسطه یا بی‌واسطه با برخی اعضای پارلمان عراق و مخالفین دولت نوری مالکی از جمله فهرست العراقیه و دامن زدن این گروه به اختلافات داخلی این کشور که تا سر حد صرف هزینه برای راه‌اندازی راهپیمایی‌های اعتراضی نیز پیش رفته است، از جمله فعالیت‌های منافقین برای باقی ماندن در عراق است.
به عبارت دیگر سران این گروهک تروریستی به خوبی می‌دانند که مشغول سازی دولت عراق به بحران‌های داخلی باعث می‌شود که اخراج منافقین از این کشور از اولویت دولت عراق خارج شود و این موضوع برای منافقین به منزله خرید زمان است که راهکاری جدید را برای باقی ماندن در این کشور اجرا نمایند.

آشپزخانه پادگان اشرف

غیر از موضوعات مطرح شده، منافقین با رفتارها و درخواست‌های غیرمنطقی و مضحک، در حالی که هیچ حق یا جایگاه قانونی برای اظهارنظر آنها وجود ندارد، نشان داده‌اند که سعی دارند به هر شکل ممکن دوباره در پادگان اشرف مستقر شوند و کمپ ترانزیت در پادگان لیبرتی را به هیچ عنوان مکانی پایدار برای ماندن در عراق نمی دانند.
آخرین درخواست سرکرده منافقین مبنی بر بازگشت به پادگان اشرف به دلیل آب گرفتگی در کمپ ترانزیت(!) نمونه‌ای از اظهار نظرهای غیرقانونی و ایضاً غیرعقلانی این گروه است.
به هر حال منافقین که در شرایط فعلی پس از سرنگونی صدام و به دنبال آن خروج نیروهای نظامی ارتش آمریکا، در صحنه سیاسی عراق در انزوای کامل قرار گرفته‌اند و در نظر‌ ملت عراق نیز به عنوان گروهی تروریستی و جنایتکار شناخته ‌می‌شوند از هیچ کوشش و دستاویزی برای باقی ماندن در عراق دریغ نخواهند کرد، زیرا اخراج این سازمان از خاک عراق مرگ کامل این تشکیلات را رقم خواهد زد.