به هر حال باید گفت!

* در شهر ما ازقدیم الایّام یک حسینیه اعظم بود و بس ! و هیچ به اعظم بودنش هم فکر نمیکردیم ، میگفتیم حتما اسمش همین هست! ولی الان بعضی ها برای اینکه به افتخاراتشان اضافه کنند !بسیار علاقمند صفت اعظم شده اند! هر مسجدی دوست دارد یک پسوند اعظم در اسم مسجد و مجموعه شان باشد ! و خود را در بین اعاظم ببیند ! نمیدانم ! شما بگویید :مگر بزرگی دستگاه امام حسین علیه السلام به اینهاست؟!

*در ماه محرم بنری به این مضمون دیدم که :(( با اذن امام زمان عج دسته عزاداری.....در فلان روز حرکت خواهد کرد.))جمله ، جمله ی خوبیست ولی نه به این معنا که :اگر دسته عزاداری راه افتاد آقاامام زمان عج اجازه داده و درنتیجه برگزارکنندگانش نور چشمی آقا هستند و اگرهم دسته راه نیفتاد ، آقا اجازه نداده !

* یکی از هیئات مذهبی تهران که به نوعی الگو و جریان ساز در محافل حسینی است امسال در مجلسشان از طبل و ...استفاده کرده بودند.درمقام بیان حکم آن نیستیم.اگراشکالی هم نداشته باشد ، به نظرتان این نوع کارها به سرعت فراگیر نمیشود؟!چه تضمینی وجود دارد که این نوع حرکات کم کم پای آلات موسیقی دیگر را را به مجالس مذهبی بازنکند؟! سوال اساسی تر این است که : چه لزومی داردبا هر وسیله ای شور و هیجان ایجاد کنیم ؟آیا این نوع سبکها ذائقه مخاطب را به مرور عوض نمیکند ؟ ضابطه و چهارچوب سبکها و نو آوریهای جدید چیست؟!

*در یکی از دسته های عزاداری بزرگ شهر مداح مشهور آن به تبلیغ هیئت و مجموعه فرزندش پرداخت!!! شما بگویید آیا دسته و هیئت ، محل تبلیغات خانوادگی است ؟!!!به چه حقی از دستگاه امام حسین , به نفع یک عده باید هزینه شود؟!

* به کرم خاندان آل کسا، از جان و دل باور داریم و به شفا دادنشان به بیمارها ، سخت معتقدیم.اگر در مجلسی کسی شفا گرفت این کار به عنایت و اذن امام صورت گرفته، و حق نداریم به نفع مجموعه خودمان مصادره کنیم !!! بگذریم...