بعد از انتخابات با شکوه خرداد ماه 88 بود که فتنه ای سهمگین رقم خورد.
از همان آغازین روزهای فتنه 88 سران و خواص فتنه در نامه هایی به سازمان ملل، اتحادیه اروپا و کنگره آمریکا خواستار تشدید تحریم ها علیه ملک و ملت خود شدند1. چیزی که در آن زمان پر تنش، نوعی مبارزه برای احقاق حقی عنوان می کردند که معلوم نیست از کجا آمده است.
این نامه نگاری و التماس ها برای خیانت به ملک و ملت تا آنجا پیش رفت که کنگره آمریکا و در پی آن اتحادیه اروپا سال گذشته، تحریم های سنگینی را علیه ایران تصویب کردند اما اجرای آن را به ابتدای تابستان به تعویق انداختد تا سرمای زمستانی قاره های سرد تمام شود و ممالکشان از گاز ایرانی گرم می شوند ناگهان سرد نشوند. که این امر با برخوردهای گوناگونی در داخل کشور مواجه شد.
از جمله این برخوردها، حرف و حدیث هایی بود که برخی انسان های متزلزل در جامعه رواج دادند با عنوان دوران شعب ابیطالب. اما امام ملت و امت، با رویکرد دیگرگونه به مواجه با این جنگ اقتصادی رفتند. ایشان فرمودند که ما نه در موقعیت شعب که در موقعیت بدر و خیبریم اما متاسفانه کسی به این نکته که بدر و خیبر چگونه مواجه ای بود نپرداخت و تنها آخر نبرد را که پیروزی بود دیدند و سختی های ابتدایی آن را ندیدند.
این شد سیاستگذاری کلان کشور که قبل از شروع تحریم ها از سوی آنان، ایران یک طرفه خود آغازگر تحریم شد.
اکنون پس از یک سال، برخی نمایندگان کنگره آمریکا و برخی از ژنرالهای آمریکایی در نامه ای به اوباما خواستار تخفیف و پایین کشیدن فتیله تحریم ها شدند. چیزی که می توان گفت اذعان آن ها به ناکارآمدی تحریم ها بوده است.
حالا باید گفت به اذعان خود سردمداران اپوزیسون و ضد انقلاب و دشمن های خارجی پیروز این میدان امام ملت و امت و ملت ایران است که با پایمردی و ایستادگی اولین پیروزی را در این نبرد سخت شدند. اما این انتهای راه نیست و ملت باید ایستادگی و مقاومت بیشتری را با رویکرد برخورد با مفسدان و اخلال گران اقتصادی داشته باشند. مسئولان نیز این وظیفه ملی را باید با همت بیشتری ادامه دهند.
این تنها صبر مردم و نه چیز دیگری. در واقع تنها مقاومت بود. اما شاید الآن وقت آن است که دست به تهاجم زنیم. یعنی باید مردم، یعنی تمام آحاد ملت، علی الخصوص مسئولین، که این مقاومت سنگین ملت را مشاهده نموده اند اکنون به دنبال پیروزی باشند و نه فقط تثبیت موقعیت دشمن. اگر نتوانیم حرکت پیش روانه ای داشته باشیم باید منتظر شد تا با فرسایشی شدن این جنگ اقتصادی، صبر مردم نیز تمام بشود. یادمان نرود روزگاری در طنز تلخ تاریخمان ، مردم کرمان پس از آن همه صبر و استقامت در مقابل سپاه آغا محمد خان قاجار، با فرسایشی شدن جنگ، صبر از کف دادند، یا مردم اصفهان در غائله اشرف افغان و .... پس باید قبل از آن که میدان خسته کننده شود تهاجمی را آغازید. و این ممکن نیست جز با راهبردهای صحیح و حمایت های دولتی و همت بلند ملت برای تولید ملی و جهاد اقتصادی.