چشمان بسته رادیو فردا

به گزارش بولتن نیوز به نقل از رادیو دیروز: عاشورای ۸۸ بود که عده ای قلیل و از خدا بی خبر حرمت سید الشهداء علیه السلام را شکستند. تعدادی دختر و پسر بی بند و بار که چهره های کریهشان بی ایمانی و نفاق را فریاد می زد و کف و سوت و هلهله شان یادآور یزیدیانی بود که پاره پاره شدن قرآن و آتش زدن حریم الهی و برداشتن معجر از سَرِ آل الله را جشن گرفته بودند. حماقت همین عده اندک نادان را، رسانه های معاند در بوق و کرنا کردند که: ای وایِ آزادی ، ای وایِ حقوق بشر، استقلال رفت، استبداد آمد، حکومت دیکتاتوری شد. و این تا مدتها خوراک تبلیغاتی علیه نظام اسلامی را فراهم کرد. آنروزکه آنها به بهانه آزادی، برای پاره کردن پرده های حیا، آزاد شدن از قید بندگی حق، رواج بی بند و باری و فساد به خیابان آمدند و هتک حرمت امام مظلوم کردند، رسانه های مغرض از آن به بهترین نحو سوء استفاده کردند. آن چند صد نفر را جامعه و ایران قلمداد کردند که به دنبال دموکراسی هستند و اینها آزادی بیان و دین و اندیشه می خواهند، حکومت ایران هم که طبق همیشه مانع سالار شدن همین مردم! است. و صد البته تو دهنی مردم در ۹ دی به آنها فهماند که اضافه اشتباه کرده اند.
آن جماعت اندک و البته تا ده سال دیگر تکرار نشدنی، همه بضاعتِ رادیو فردا بود اما سپاهیان اسلام و نوع پوشش اخبار فعالیتهای آنان: امروز در اربعین سید الشهدا، جمعیتی قریب به پانزده میلیون نفر از سراسر دنیا، از چین و هند و افغانستان و پاکستان گرفته تا کشورهای آفریقایی و آلمان و ...، پای پیاده در راه عاشقی قدم گذاشته اند و می روند تا با امام شهیدشان تجدید پیمان کنند و بگویند که اگر آنروز برای حفظ اسلام جوانانت را به خاک و خون کشیدند، امروز ما در پاسداری از دین جدت تا پای جان ایستاده ایم. اگر آنروز معجر از سر دخترانت برداشتند، امروز حجاب افتخار دختران و زنان ماست. از زر و زور و تزویر و بمبهای آمریکایی کار گذاشته شده در راه زائران حسین علیه السلام هم نمی هراسیم. آمده ایم تا حق تو را پاس بداریم تا یزیدیان زمان بفهمند ،آوای قرآنِ سری که بلند شد به نیزه در برابر زینب سلام الله علیها، هنوز در گوش جانمان طنین انداز است و روشنگر راهمان. و این یعنی مرگ رادیو فرداها و اربابانشان.

حال مسئله این است که این رادیوی مدعی آزادی بیان چطور این جمعیت چند ده ملیونی را که عاشقانه پای در راه آزادی و آزادگی واقعی گذاشته اند نمی بیند؟ آیا کور است؟ آیا شمارش بلد نیست و نمی فهمد پانزده ملیون از چند ده نفر بیشتر است؟ آیا اُمرایِ آن عینکی بر چشمش گذاشته اند که فقط بعضی چیزها را ببیند؟ یا خدا مهر بر قلبها و چشمهای ناپاکشان زده تا واقعیت را نبینند، که این سنت الهی است: "و نُقَلِبُ اَفئِدَتَهُم و اَبصارَهُم کَما لَم یُومِنوا بِهِ اَولَ مرّةٍ و نَذَرُهُم فی طُغیانِهِم یَعمَهون. و ما دل و دیده آنها را چون اول بار ایمان نیاوردند، اکنون از ایمان بگردانیم و آنها را به حال طغیان و سرکشی واگذاریم تا به ورطه ضلالت فرومانند." (سوره انعام آیه۱۱۰)
یا نه. خوب هم می فهمد و می بیند. اما آنچنان هیبت الهی حسین علیه السلام او را به وحشت انداخته که زبانش لال شده است. می ترسد. او که نمی تواند راستش را بگوید که پانزده ملیون نفر، زن و مرد و کودک و پیر و جوان چه بی مهابا به دل خطر زده اند و همچون امام شهید شان بی باکانه به استقبال شهادت می روند تا به او و اربابان آمریکایی و اسرائیلی اش بفمانند که ما پیرو این حسینیم و زیر بار ظلم شمایان نخواهیم رفت. و در راه زنده نگه داشتن آرمانهایمان از بمبهای شما نمی هراسیم. پس مجبور است مثل همیشه یا نبیند و سانسور کند و یا دروغی به خورد مخاطبانش بدهد که: چند نفر راه می روند. رادیو فردا خوب می داند که اگر آنروز آتش زدن پرچمی در یک خیابان تهران سیل خروشان ۹ دی را به پا کرد، امروز بی حرمتی به پرچم ولایتمداریِ این همه عاشق از سراسر جهان، طوفان نوحی خواهد آفرید که پایه های ظلم و استبداد نوین را از ریشه خواهد کند و آنها را به زباله دان تاریخ خواهد انداخت. پس همان بهتر که زبان در کام فرو کشد و خود را به نفهمیدن و ندیدن بزند تا تخت لرزان یزیدیش چند صباحی بیشتر بماند.
زهی خیال واهی که: "ان الباطل کان ذهوقا"