کد خبر: ۱۱۷۲۶۶
تعداد نظرات: ۴ نظر
تاریخ انتشار:

حلقه محاصره به دور بشار اسد/ ادعاي سلاح شيميايي توسط ارتش سوريه تا چه اندازه درست است؟

موج دوباره اي از اتهام هاي مربوط به سلاح هاي شيميايي تقريبا در دهه اول آذرماه عليه دولت سوریه به راه افتاد. ابتدا برخي منابع غربي خبردادند که دولت سوريه دستور انتقال برخي از گازهاي شيميايي نظير خردل و سارين را صادر کرده است. به گزارش اين منابع، انبارهاي ذخيره گازهاي شميايي به اطراف حلب و بخشي از آنها به بندر طرطوس و لاذقيه منتقل شده اند. حتي برخي از اين منابع...
گروه بين الملل: بحران سوريه کم کم به پيچ خطرناکي ميرسد. در يک ماه اخير سرعت وقايع به اندازهاي بالا رفته است که عملا صحت هر تحليلي تنها براي چند روز دوام ميآورد. پس از تشکيل شوراي انقلابي در دوحه قطر و انتخاب «معاذ الخطيب»، عضو سرشناس اخوانالمسلمين سوريه به سمت رياست اين شورا، کمکم برخي از دولتهاي غربي و عربي آماده ميشوند تا اين شورا را به جاي دولت سوريه به عنوان نماينده بينالمللي اين کشور به رسميت بشناسند. از سويي، نبردها ميان دولت سوریه و مخالفان مسلح تشديد شده است و بهويژه با گسيل نيروهاي مخالف به حومه دمشق، شمار تلفات دو طرف با شيب تندي بالا ميرود. در همين مدت، ترکيه، همسايه شمالي سوريه که از روزهاي نخست ناآرامي در سوريه، جانب مخالفان دولت سوریه را نگاه داشته است از ناتو خواست تا با استقرار سپر دفاع موشکي پاتريوت، امنيت 900 کيلومتر مرز مشترکاش با سوريه را تامين کند. ناتو هم به اين درخواست پاسخ مثبت داد و کارشناساناش را براي تعيين محل مناسب استقرار پاتريوتها روانه آنکارا کرد. از همه مهمتر، در دو، سه هفته اخير هژموني تبليغاتي وسيعي درباره امکان به کارگيري سلاحهاي شيميايي توسط دولت سوریه عليه مخالفاناش شکل گرفته است. منابع غربي ميگويند شماري از نيرويهاي آمريکايي، انگليسي و فرانسوي راهي کانال سوئز شدهاند و مشق جنگ ميکنند.


پاتريوتها آمدند
با وجود همکاريهاي اقتصادي قابل توجه ميان آنکارا و دمشق و نزديکي مناسبات ميان اين دو، ترکيه از ماههاي نخست ناآرامي در سوريه، حمايت از مخالفان بشار اسد را از «فاز ديپلماتيک» به «فاز نظامي» رساند. ابتدا شنيده ميشد که پايگاههايي در خاک ترکيه براي آموزش بخشي از مخالفان مسلح ايجاد شده است. پس از آن، برخي منابع خبري اعلام کردند که سرويسهاي امنيتي ترکيه، گراي مواضع ارتش همسایهشان و چگونگي مقابله هدفمند با آنها را به مخالفان مسلح  دولت سوریه ميرسانند. چندي بعد و پس از سرنگوني جنگنده F4 ترکيه در نزديکي سواحل لاذقيه توسط پدافند توپ 35 ميليمتري اپتيک سوريه مشخص بود که تنش ميان ترکيه و سوريه به روزهاي سختي نزديک ميشود. شليک چند خمپاره به سوي روستاي «آقچه قلعه» در داخل ترکيه عملا دو طرف را در آستانه جنگ قرار داد. دولت «رجب طيب اردوغان» مجوز يک ساله مداخله در سوريه را از پارلمان گرفت اما جز دستور حمله توپخانهاي به مواضع ارتش سوريه، عملا کار ديگري نکرد. اما حمله به روستاي آقچه قلعه بهانه کافي را به دست ترکيه داد تا در قالب ماده 4 اساسنامه ناتو، از اين سازمان نظامي بخواهد تا آنکارا را مجهز به سيستمهاي پاتريوت کند.
سيستم پاتريوت توان رهگيري و انهدام موشکهاي دشمن را تا فاصله 80 کيلومتري داراست. اگر چه اين سيستم هنگام حمله آمريکا به عراق در ساال 1991 در ترکيه نصب شده بود اما محدوديتهاي عملياتي آن مانع از آن نشد تا موشکهاي اسکاد عراقي از آسمان ترکيه عبور کنند و به تل آويو برسند. در جريان حمله دوم آمريکا به عراق درسال 2003، پاتريوت مستقر در کويت، به اشتباه، دو جنگنده آمريکايي را به عنوان جنگندههاي دشمن رهگيري کرد و با شليک به آنها، چهار خلبان آمريکايي را کشت. سومين جنگنده آمريکايي، هنگام قفل شدن رادار پاتريوت، زودتر جنبيد و با شليک به سکوي اين سامانه، آن را از کار انداخت. با وجود اين، سيستم پاتريوت در سالهاي اخير ارتقاء پيدا کرده است تا جلوي تکرار حوادث ناخواسته را بگيرد. محل استقرار پاتريوتها در ترکيه ميتواند تا اندازه زيادي سرنخ سرنوشت جنگ موشکي احتمالي ميان ترکيه و سوريه را مشخص کند. ابتدا اعلام شد که استانهاي «غازي عينتاب»، «شانلي اورفه» «حاتاي» و «ديار بکر» که همگي در جنوب ترکيه واقع هستند و با سوريه مرز مشترک دارند در فهرست استقرار پاتريوتها در نظر گرفته شدهاند. اما پس از بررسي نهايي توسط ترکيه، تنها استانهاي «غازي عينتاب» و «شانلي اورفه» در فهرست باقي ماندند. از قرار معلوم و از آن جا که بیش از نيمي از جمعيت حاضر در استان حاتاي، علوي مذهب و متمایل به دولت و جامعه سوریه وفادار هستند و امکان کسب خبر ماموران امنيتي سوريه از عمليات ناتو در ترکيه فراهم است، اين استان از فهرست استقرار سپر موشکي کنار گذاشته ميشود. استان ديار بکر هم به علت حضور اکثريت کردها و بهويژه درگيريهاي نسبتا سنگين ميان ارتش ترکيه و شبه نظاميان جداييطلب کُرد، مکان مناسبي براي استقرار پاتريوتها تشخيص داده نشد.
سيستم پاتريوتي که قرار است به ترکيه ارسال شود، مجهز به موشکهاي فوق مدرن زمين به هواست. تنها سه کشور آلمان، هلند و آمريکا اين موشکها را در اختيار دارند. در هفتههاي گذشته گزارشهايي منتشر شده بود که نشان ميدادند دو سامانه پاتريوت از آلمان و يک سامانه ديگر از هلند به ترکيه فرستاده ميشوند. بنا به اين گزارشها، اگرچه آمريکا 5 سامانه فوق مدرن پاتريوت را در اختيار دارد اما زنجيره چهارتايي ازآنها در نقاط استراتژيکي در اروپا و رژیم صهیونیستی در گردش است و آمريکا عملا امکان اعزام پاتريوت به ترکيه را ندارد. نبايد فراموش کرد که تجهيزات ناتو براي ترکيه تنها به سيستم ضد موشکي پاتريوت محدود نميشود. قرار است هواپيماهاي رادار بلند «آواکس» هم در اختيار ترکيه قرار گيرد. از سوي ديگر، مقامات ناتو اعلام کردهاند که استقرار سيستم پاتريوت بدون اعلام منطقه پرواز ممنوع در بخشي از سرزمينهاي شمالي سوريه عملا بيمعناست. اين موضعگيريها نشان ميدهد که که آنکارا در تلاش است تا با حرکت در ميان خطوط موازي، براي تنشي نظامي با سوريه آماده شود.
در برابر همه اينها، ايران و روسيه از متحدان جدي سوریه، هم به ترکيه و هم به ناتو هشدار دادهاند که استقرار سيستم پاتريوت در ترکيه برهمزننده ثبات در منطقه است و عملا بحران سوريه را به سمت نظاميگري بيشتر سوق ميدهد. پس از آن که «آندرس فو راسموسن» دبير کل ناتو در واکنش به روسيه اعلام کرد که موضوع استقرار پاتريوت در ترکيه يک موضوع داخلي در ناتو است و به کشورهاي خارج از اين سازمان، ارتباطي ندارد، روسيه پيشتر رفت و با ارسال موشکهاي برد بلند اسکندر در تلاش است تا راه حل گريز از سيستم پاتريوت را براي دولت سوریه فراهم کند.

نبرد در اطراف دمشق
تقريبا از ابتداي مردادماه بود که تغيير تاکتيکي گستردهاي در ميان شورشیان مخالف دولت سوریه ديده ميشد. در حالي که آنها پيشتر در تلاش بودند تا کانونهاي اصلي بحران تا آن زمان، يعني شهرهاي حمص، حما و ديرالزور را در کنترل خود نگه دارند اما پس از آن تنها نيروهايي اندک در اين شهرها باقيگذاشتند و روانه دو شهر بزرگ سوريه يعني حلب و دمشق شدند. به نظر ميرسيد، چند عامل دست به دست يکديگر داده بود تا مخالفان مسلح تغيير تاکتيک دهند. ارتش سوریه میتواند به راحتی به آنها دست پیدا کند، وضعيت اين نيروها در همان ماه به يمن کمکهاي مالي و تسليحاتي کشورهاي خارجي و پيوستن هر چه بيشتر برخي از نظاميان ارتش سوریه به صف آنها بهتر از پيش شده بود.

نبرد در حلب
 از اين زمان به بعد مخالفان مسلح با ساز و برگي کامل روانه حلب شدند. بخشهاي بزرگي از اين شهر تا چند هفته در اختيار مخالفان مسلح بود تا آن که ارتش سوریه فرصت يافت تا از بخشهاي ديگر کشور عازم حلب شود. به اين ترتيب نبردهاي گستردهاي در اين شهر درگرفت و حتي گفته ميشود، بشار اسد علیرغم درگیریها و ناآرامیها در اواسط شهريورماه به حلب رفته بود تا عمليات ارتش را از نزديک زير نظر بگيرد. اعزام ارتش به حلب با موفقيتهايي همراه بود و بخشهايي از شهر مجددا تحت کنترل نيروهاي دولتي قرار گرفت. با وجود اين، پس از مدتي نبردها وارد روزهاي سختي شد و عملا بدون جابهجايي مواضع دو طرف، ادامه يافت. آخرين گزارشها حکايت از آن دارد که اگرچه بخشهاي بيشتري از حلب در اختيار ارتش سوریه قرار دارد اما تقريبا مناطق اطراف اين شهر در اختيار مخالفان است.

نبرد  در  دمشق
معارضان، يک بار و پيش از آن که سراغ حلب بروند، بختشان را در دمشق آزموده بودند. آنها شش ماه پيش نتوانستند از محله «الميادين» در جنوب دمشق جلوتر بروند و تنها چند روز بعد با به جا گذاردن تلفاتي سنگين از اين شهر عقبنشيني کردند.
از ابتداي ماه گذشته، مخالفان مجددا به سراغ پايتخت سوريه رفتهاند. آنها همه تلاش خود را به کار گرفتند تا بتوانند فرودگاه بينالمللي دمشق در منطقه «زينبيه» اين شهر را تحت کنترل درآوردند. بدون ترديد اگر آنها ميتوانستند کنترل اين فرودگاه را به دست آوردند، بزرگترين دستاورد نظاميشان در طول بيش از 20 ماه جنگ در سوريه را نصيب شده بودند. ضمن آن که تسلط بر فرودگاه و نواحي اطراف آن، عملا بخشهاي زيادي از حومه دمشق را در اختيار آنها ميگذاشت. زد و خورد در اطراف اين فرودگاه تا آن اندازه جدي بود که براي سه روز پروازها به فرودگاه دمشق لغو شد. پس از اين روزها، ارتش سوریه موفق شد تا شورشیان را به عقب براند و فرودگاه مجددا کارش را از سر گيرد. با اين همه، شکست مخالفان در کنترل فرودگاه دمشق باعث نشد تا آنها طرحها و برنامههايشان را براي اين شهر کنار گذارند.
به گزارش رسانههاي خبري، مخالفان مسلح برنامه ديگري را که دربرگيرنده توامان حمله مجدد به فرودگاه و پيشروي در حومه دمشق بود به اجرا گذاشتند. بار ديگر زد و خوردهاي سنگين در اطراف فرودگاه شکل گرفت و مخالفان اين بار و بي آن که پروازهاي فرودگاه بينالمللي لغو شود، اين فرودگاه و مناطق اطراف آن را منطقه جنگي معرفي و از کشورهاي ديگر خواستند تا جلوي پرواز هواپيماهايشان به فرودگاه بينالمللي دمشق را بگيرند. در بحبوحه نبردهاي منطقه زينبيه، خبرهاي تاييد نشدهاي در دست است که نشان ميدهد شورشیان موفق شدهاند، منطقه «جرمانا» در «ريف دمشق» را به کنترل خود درآورند و ساير نيروهايشان را براي محاصره دمشق به نواحي حاشيهاي اين شهر اعزام کنند. کنترل محله جرمانا از اين جهت ميتواند براي مخالفان مسلح مفيد باشد که آنها ميتوانند از طريق آن، به بخشهاي وسيعي از دمشق نفوذ کنند. در اثناي درگيريهاي ريف دمشق بود که خبرگزاري العربيه خبر داد که این کشور به محاصره شورشیان درآمده است. پس از آن هم روزنامه «کريستين ساينس مانيتور» چاپ بوستون آمريکا به نقل از يک ديپلمات اروپايي نوشت که «در چند هفته گذشته آسمان مناطق شمالي، شرقي و جنوبي سوريه از ابر سياهي پوشيده شده است. ابرتيره رنگي که ناشي از انفجارهاي پياپي و حملات هوايي و تبادل آتش ميان نيروهاي مخالف و ارتش سوریه است.»  
شيميايي
در اوايل تابستان سال جاري بود که آمريکا به بشار اسد هشدار داد که هم بايد مراقب انتقال سلاحهاي شيميايياش به نيروهاي تندرو باشد و هم آن که اجازه به کارگيري اين سلاحها را در جنگ داخلي ندارد. اگرچه دولت سوريه يکي از هشت کشوري است که تاکنون به معاهده منع سلاحهاي شيميايي نپیوسته اما هرگونه برخورداري از سلاحهاي شيميايي را رد کرده است. «جهاد المقديسي» سخنگوي سابق وزارت خارجه سوريه در واکنش به هشدارهاي آمريکا گفته بود که دمشق هرگز از سلاحهاي شميايي عليه مردم کشورش استفاده نخواهد کرد. به باور منابع غربي، نوع اظهارات المقديسي نشان ميداد که دولت سوريه به در اختيار داشتن سلاحهاي شيميايي اعتراف دارد.  
موج دوبارهاي از اتهامهاي مربوط به سلاحهاي شيميايي تقريبا در دهه اول آذرماه عليه دولت سوریه به راه افتاد. ابتدا برخي منابع غربي خبردادند که دولت سوريه دستور انتقال برخي از گازهاي شيميايي نظير خردل و سارين را صادر کرده است. به گزارش اين منابع، انبارهاي ذخيره گازهاي شميايي به اطراف حلب و بخشي از آنها به بندر طرطوس و لاذقيه منتقل شدهاند. حتي برخي از اين منابع، اتهام زدهبودند که اين گازهاي سمي به موشکهاي ارتش منتقل شده است اما هنوز دستوري براي استفاده از آنها ديده نميشود. پس از همه اينها ابتدا «هيلاري کلينتون»، وزير خارجه آمريکا هشدارهاي شش ماه پيش دولتاش به بشار اسد را تکرار کرد. پس از آن، «باراک اوباما» رئيسجمهوري آمريکا هم صراحتا گفت که اگر بشار اسد از سلاحهاي شيميايياش عليه مخالفان استفاده کند، از خط قرمز عبور کرده و بايد منتظر عواقب آن باشد. دبير کل سازمان ملل متحد، مقامات ناتو و فرانسوي هم هشدارهاي مشابهي به دمشق ارسال کردند. اما سازمان ملل در واکنشی  به جنگرسانهای غرب مبنی بر احتمال استفاده دولت سوریه از سلاحهای شیمیایی،اعلام کرد هیچ شواهدی دال بر امکان استفاده دولت دمشق از این سلاحها دردست نیست.
موج جديد خبررساني درباره سوريه به اين هشدارها محدود نشد. ابتدا پايگاه خبري – مجازي «آتلانتیک» در گزارشي نوشت که ماهها پيش، رژیم صهیونیستی دو بار از مقامات اردني خواسته بود تا اجازه استفاده از حريم هوايی آن کشور براي حمله به انبارهاي سلاحهاي شيميايي سوريه را به دست آورد. از قرار معلوم، دولت اردن با درخواست تل آويو مخالفت ميکند. پس از آن پايگاه خبري «دبکا فایل» نزديک به مراجع امنيتي و نظامي رژيم صهيونيستي خبرداد که ناو «يو.اس.اس آيزنهاور»، خليجفارس را ترک و به کانال سوئز رفته است. به گزارش اين منبع، پيشتر هم ناو «يو. اس. اس ايوجيما» با ماموريت «سوريه» در کانال سوئز لنگر انداخته بود. از مجموع امکانات انساني و لجستيک اين دو ناو ميتوان تخمين زد که آمريکا هم اکنون 10 هزار نيرو، 70 جنگنده بمب افکن و شمار زيادي موشک هدايتپذير کروز را روانه کانال سوئز در نزديکي سوريه کرده است. در همين حال گزارشهاي منتشر شده در روزنامههاي «ديلي تلگراف» چاپ لندن و «واشنگتن پست» چاپ واشنگتن نشان ميدهد که نيروهاي آمريکايي در کانال سوئز تنها نيستند و شماري از نظاميان فرانسوي و انگليسي به آنها اضافه شدهاند. به گزارش اين دو روزنامه و منابع ديگر، در توافقي پنهاني، کشورهاي اردن و ترکيه به دولتهاي آمريکا، فرانسه و انگليس وعده دادهاند که در برنامه احتمالي مداخله نظامي در سوريه به آنها کمک ميکنند.
در بحبوحه بالا گرفتن اخبار آرايش نظامي غرب عليه دولت و ملت سوريه، مسکو باز هم دست به کار شد و نسبت به هر چه بيشتر بحرانيکردن اوضاع سوريه توسط دولتهاي غربي هشدار داد. «سرگئي لاوروف» وزير خارجه روسيه، ضمن اين هشدار بار ديگر تاکيد کرد که روسيه حاضر نيست بر سر کنارهگيري اسد از قدرت با هيچ طرفي مذاکره کند.

منبع: همشهري ماه


شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

انتشار یافته: ۴
در انتظار بررسی: ۱
غیر قابل انتشار: ۵
محمد
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۲۳:۲۰ - ۱۳۹۱/۱۰/۰۸
0
3
هم الغالبون
ali
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۰۷:۳۷ - ۱۳۹۱/۱۰/۰۹
0
4
یکی از بی طرفانه ترین و بهترین تحلیلهایی بود که تا حالا خونده بودم.

ممنون بولتن
پيروز
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۰۹:۱۴ - ۱۳۹۱/۱۰/۰۹
3
1
چند وقت پيش تحليل آقاي هاني زاده را در صفحه خودتان زديد كه بسيار مرعوبانه بود سوريه يكي از متحدان استراتژيك ماست كه اگر خداي ناكرده دولت اسد سقوط كند بعد از آن حمله به حزب ا... است وبعد از آن حمله به ايران كه خسارات اين قضيه بسيار زياد است يعني اگر در سوريه درگير باشيم و بتوانيم به آنها سلاح ومهمات خوب برسانيم خيلي بهتر از اين است كه درگيري مستقيم داشته باشيم شايد خيلي ها با نظر من مخالفت كنند اما استراتژيست ها بايد به راحتي وبدون هيچ رو دربايستي بايد به ميدان بيايند وتحليل منطقي خود را دراين زمينه علني كنند تحليل هاي مرعوبانه از خود جنگيدن رودرو بدتر است يعني ترس شما از جنگ بدتر از همه چيز است بدون آنكه بدانيد خواسته يا ناخواسته وارد جنگ شده ايد واين بسيار ناصواب است كه برخي ها فكر كنند كه سوريه به ما ربطي ندارد سوريه به صورت نيابتي وارد جنگ شده و تا حال به گفته برخي كارشناسان خسارات وارد شده به سوريه (تاسيسات زيربنائي آن) بالغ بر سيصد تا هزار ميليارد دلاربرآورد شده است حال اين موضوع را در خصوص كشوري مثل ايران در نظر بگيريد كه داراي تاسيساتي به مراتب سنگين تر از كشور كوچكي مثل سوريه است اين تحليل من نيست تحليل خيلي از غربي هاست كه سوريه به نيابت از ايران و به خاطر دفاع از خاكش و بودن در محور مقاومت است كه خسارت ميبيند حتي مقامات روسيه علنا به مقامات آمريكائي گفتند كه بهتراست دست از جنگ در سوريه برداريد و با مقامات ايراني رودرو گفتگو كنيد كه در اينجا چون پولي از جيب آمريكائيها صرف نميشود و كشته شدن عناصر القاعده و خالي شدن عراق و افغانستان وساير كشورهاي عربي و حوزه پايگاههاي آمريكائي به نفع آمريكاست آنها هيچ اقدامي نمي كنند ونخواهند كرد و اسرائيل نيز از امنيت خود سود ميبرد چون همه نگاهها به سمت سوريه است كشورهاي غربي همه ميخواهند كه پشت ايران خالي شود يا به نوع ديگر برگهاي برنده ايران از بين برود ما همين الآن هم داريم ميجنگيم تحريم نفت و تحريم تجارت با ايران يعني جنگ،آيا جنگ حزب ا... با اسرائيل به جز جنگ نيابتي بود وخسارات آن نيز در لبنان بود و منافع آن به سود ايران هم قدرت ايران هويدا بود هم خسارتي به ايران وارد نشد هم اينكه دشمن وحشي ضعيف تر شد حال هر جواب ديگري ميتوان به اين نكته داد( اين ديگر با وجدان مخاطبان است )
ناشناس
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۱۴:۲۲ - ۱۳۹۱/۱۰/۰۹
1
3
جدا از اینکه کی پیروز میشه
امیدوارم هر چه سریع تر بحران سوریه حل بشه و خون ریزی ها تمومو بشه
مردم گناه دارن
حقیقتا امنیت مردم مهم هست و جون اونها با ارزشه
نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین