نگاهی به گزارش رئیس جمهور در مورد مشکلات اقتصادی

چرا اينقدر تفاوت فاحش ميان برخي سخنان و آمار و ارقام مسئولين ديده مي‌شود؟ اين تفاوت‌هاي فاحش و تاثيرگذار در صحنه اقتصادي کشور چه تاثيري بر روند فعاليت‌هاي اقتصادي از جمله توليد، صادرات، واردات و... خواهد داشت؟

اينگونه سخنان دوگانه که از سوي مقامات کشور چه در حوزه قوه مجريه و چه در حوزه قوه مقننه طرح مي‌شود، چرا بايد اين همه از هم دور باشد؟


تفاوت ديدگاه نسبت به موضوع مهمي مانند اقتصاد آن هم به اين شدت، تصميم گيري‌ها را درباره مسائل مهم اقتصادي سخت مي‌کند.
مسائل اقتصادي کشور با معيشت مردم ارتباط مستقيم دارد و اگر نتوان به يک جمع‌بندي مناسب و منطقي رسيد، اين مردم هستند که در ابتدا از اين اتفاقات ضربه مي‌خورند و فشارهاي اقتصادي را هم بايد تحمل کنند.

نظرسنجي‌ها درباره اجراي هدفمندي يارانه‌ها که بخشي از طرح تحول اقتصادي در کشور است، چيز ديگري مي‌گويد. در اين نظرسنجي‌ها اکثريت مردم با اين شيوه اجرا موافق نيستند و اعتقاد دارند که پرداخت پول، با اين تورم و وضعيت اقتصادي تناسبي ندارد. حتي مي‌گويند كه بايد بيشتر به بخش توليد در هر زمينه‌اي اهميت داده شود.


آن‌ها اعتقاد دارند كه حمايت از توليد محصولات كشاورزي از توليدات ديگر اهميت بيشتري دارد چون مواد غذايي كالاي استراتژيك است و با تغذيه جامعه سر و كار دارد پس بايد در اين زمينه بيشتر سرمايه گذاري كرد.
هر چند مردم در دو سال گذشته همگام با اجراي هدفمندي يارانه‌ها خود را هماهنگ کرده باشند، اما اين هماهنگي همراه با سختي‌هايي بوده است که تحمل آن براي اکثريت مردم دشوار شده است.
اكثريت جامعه از مردم گرفته تا كارشناسان و مسئولين اعتقاد دارند كه طرح تحول اقتصادي بايد اجرا شود و كمتر كسي با آن مخالف است اما با چگونگي اجراي آن اختلاف نظر دارند.

آقاي رئيس‌جمهور شنبه شب در گفت‌وگوي تلويزيوني با مردم اظهار داشت که طرح بايد در يک مرحله اجرا مي‌شد و مردم ظرفيت‌شان بالاست. اما قانون ۵ ساله تصويب کرد.

آقاي احمدي‌نژاد حتي گفت که به توليد اهميت ويژه داده‌ايم و از توليد داخلي حمايت کرده‌ايم.

اما روز گذشته آقاي مصباحي مقدم چيز ديگري گفت، وي که رئيس کميسيون برنامه و بودجه مجلس است اعلام کرد که حتي يک ريال از يارانه توليد داده نشده است و آقاي فولاگر رئيس کميسيون ويژه حمايت از توليد ملي نیز، گفته است، به هيچ عنوان از توليد حمايت نشده است.
اين بخشي از اظهارات مسئولين کشور درباره بخشي از اوضاع اقتصادي است که در ابتداي این مطلب به آن اشاره شد.

 چرا تا این حد تفاوت نسبت به مسائل اقتصادي در ميان مسئولين ديده مي‌شود؟
مردم که شاهد اين ماجرا هستند، چگونه قضاوت خواهند کرد؟! چه واکنشي نشان خواهند داد؟
مردم اکنون می پرسند که چه اتفاقي افتاده که اینقدر گرانی داریم. افزايش قيمت‌ها به چه دلیل رخ داده و چرا تا این حد افزایش زیاد داشته است

چرا حتي کالاهايي که در داخل توليد مي‌شود از افزايش قيمت برخوردار گشته و همين امر واقعيت‌هاي اقتصادي کشور را براي مردم ملموس کرده است.
 سهم بخش توليد اگر از همان ابتدا محاسبه و پرداخت مي‌شد و خط توليد و سيستم‌ها و دستگاه‌هاي توليدي بهينه و نو مي‌شد، اکنون شاهد کاهش توليد در بسياري از کارخانه‌ها نبوديم.

همين چند روز پيش بود که کارکنان يك کارخانه توليد لوازم خانگي به خاطر عدم دريافت حقوق چند ماهه خود تجمع کردند و نسبت به تعطيل شدن چند خط توليدي اين کارخانه لوازم خانگي اعتراض داشتند.
يک کارخانه توليدي لوازم خانگي ديگر تنها روزانه ۳۰۰ قلم کالا توليد مي‌کند. کارخانه ديگري هم با وضعيت نامناسبي برخوردار است و حتي گفته مي‌شود که رو به تعطيلي است.
از اينگونه نمونه‌ها بسياراست. دلايل تعطيلي و يا کاهش توليد محصولات اين کارخانه‌ها چيست؟
توليدات ديگر كه مورد اشاره رئيس جمهور بود نيز درهمين وضعيت است.توليد سيمان هم اكنون براي كارخانه‌ها با ضرر همراه است. در هر تن توليد سيمان ۱۵ هزار تومان ضرر شامل حال توليد كننده مي‌شود.
در هر صورت قانوني است که مجلس شوراي اسلامي تصويب کرده است و دولت هم طبق اين قانون موظف به اجراي آن است. هر دو طرف بايد تبعات اجرا شدن يا نشدن فاز دوم را برآورد کنند و آنگاه تصميم بگيرند که آيا اين بخش از طرح تحول اقتصادي اجرا شود يا نه؟!
آقاي احمدی نژاد در گزارش خود به مردم، از معوقات بانكي گفت كه
«نمی‌گذارند وام های معوق را پس بگيريم.»

در حالي كه آقاي آملي لاريجاني روز گذشته اعلام كرد كه دو سال است قوه قضاييه درخواست نام بدهكاران و افرادي كه معوقات بانكي دارند را به دولت داده است .اما هنوز لیست بدهکاران بانکی به قوه قضاییه ارائه نشده است. در حالی که قوه قضاییه باید جزو اولین نهادهایی باشد که ازلیست بدهکاران بزرگ باخبرمی شود.

اگر موفقيتي در هر زمينه‌اي براي كشور ايجاد مي‌شود براي يك فرد و يك گروه و يا يك دستگاه و قوه نيست بلكه براي همه است و اگر هم ناكامي و عدم موفقيتي پيش مي‌ آيد باز هم براي همه است.همه دستگاه‌ها و قوا در هر دو مورد سهيم هستند نمي‌توان موفقيت‌ها را به نام خود گذاشت. عدم موفقيت را به نام ديگران تمام كرد.

محمد صفري